Estera

Wyszłam z tego cała, ale nie polecam...Bo to jest dość ryzykowne- fakt. Jednak w domu też mi się zdarza chodzić z książką i ołówkiem bądź zakreślaczem czy piórem- zwłaszcza jak coś mnie zaintryguje bądź zdenerwuje, albo jak się uczę.

Wróćmy do dyskusji A jak myślicie: czy można książki Łysiaka polecić komuś, kto zaczyna interesować się czasami napoleońskimi i samym Napoleonem?

"Napoleon i jego marszałkowie" to książka otoczona niemalże legendą. Dlaczego? Jak oceniacie tę lekturę? Czy w ogóle ją czytaliście? Jak zdobyliście tę książkę? Co myslicie o stylo Macdonella?

Dziś oglądałam najnowsze wydanie- jest całkiem fajne, choć papier mnie nie zachwyca. Mam ogromny sentyment do wydania z 1992 roku, ale może kiedyś się skuszę i kupie sobie to przedwojenne oraz najnowsze...Byłaby to ciekawa kolekcja

Chyba nic straconego? Tak trudno kupić / wypożyczyć to dzieło?

Osobiście lubię twórczość Mickiewicza. "Konrad Wallenrod" to w moich oczach arcydzieło, podobnie jak "Dziady" (zwłaszcza cz. IV i III). Podoba mi się cykl "Sonetów Krymskich". Wiele wniósł do literatury polskiej. Poza tym, był to ogromny talent. Jednak mam zastrzeżenia do jego postawy względem Słowackiego. Mówi Wam coś hasło: "uczta u Januszkiewicza"? Uwagę temu wydarzeniu w dygresjach o Mickiewiczu poświęcił Słowacki w "Beniowskim". Słowacki był sam jeden, po stronie Mickiewicza stali Polacy, Emigracja i krytycy. Po słynnej uczcie i pojedynku na improwizacje, Januszkiewicz nakłamał o Słowackim, a Mickiewicz nie raczył sprostować informacji o uczcie i improwizacjach. Słowacki, w którymś ze swoich utworów, uznał wielkość Mickiewicza. Autor "Pana Tadeusza" czegoś takiego o Słowackim nie powiedział, tłumaczył też, że artykułu Januszkiewicza nie znał. Mickiewicz miał spore zaplecze. Naród ||(zwłaszcza Emigracja) wyniósł go do rangi przewodnika duchowego Polaków. Myślę, że należy mu się tytuł wieszcza, ale nie o ciemnych stronach jego charakteru.

Kocham je- po prostu kocham! Zwłaszcza serial "Alternatywy 4"-niektóre kultowe dialogi znam na pamięć. Te filmy i seriale są genialne. Co prawda, nie żyłam, w czasach, które karykaturują, jednak wiele się z nich mogę dowiedzieć i dostrzegam pewne warte głębszej uwagi podteksty i obraz życia oraz społeczeństwa dawnej Polski.

Biografię Juliusza Cezara czytałam...chodząc Wiele zapamiętałam, potem w domu robiłam notatki. Szłam sobie chodnikiem i czytałam.

Pochwalę się kilkoma zdjęciami, które wykonałam pracując z lustrzanką cyfrową- jestem ze współpracy niezwykle zadowolona, ale na zdjęciach widać pewne błędy, ale ogólnie jest w miarę dobrze. Mam nad czym pracować. Te umieszcza się bez problemu, zaś z analogowego jak wykończę czarno-biały film też umieszczę- znalazłam sposób. http://img507.imageshack.us/my.php?image=p6140728xb4.jpg to zdjęcie powinno oglądać się w pionie nie w poziomie, bo tak było robione...Nie "przekręcałam" jednak. Podoba mi się oświetlenie tej figury, połowa głowy jest oświetlona, druga zaś nie- linia jest widoczna, to nadaje zdjęciu ciekawy charakter i ciekawy wymiar. http://img441.imageshack.us/my.php?image=p6140792xh0.jpg to zdjęcie jest moim zdaniem dobre. Chodziło mi nie o kaczkę, ale o pawie pióra, tworzą one jakby linię wzdłuż, której płynie kaczka. Kaczka jest nieistotna, pawie pióra tworzą niejako brzeg. Można było zrobić też odwrotnie- kaczka ostra, pióra nieostre, ale to rozwiązanie, które prezentuje zdaje się ciekawsze. Podoba mi się ujęcie. Pióra mogły być ostrzejsze jednak... http://img441.imageshack.us/my.php?image=p6140820ui7.jpg kolejne zdjęcie do oglądania w pionie- nie przekręcałam. Po prostu paw wśród kolumn. Obiektyw 17-42. Gdybym użyła obiektywu 150 mm, paw mógłby być ostrzejszy wśród tego marmuru, bo zdjęcie robiłam z pewnej odległości, ze względu na warunki, ale 42 mm moim zdaniem dały radę- bo paw wśród nieostrych kolumn całkiem całkiem wygląda [ Dodano: 2008-06-25, 18:25 ] http://img392.imageshack.us/my.php?image=p6140770ic2.jpg taka oto Pani Paw :arrow: Chodziła potem za mną- widocznie spodobało jej się pozowanie :arrow:

Odkąd wiedziano, że Napoleon upadnie? Od jakiego momentu czy też konkretnej daty pewne było to, że przegra?

Ciekawa koncepcja... Uważam jednak, że upadek stał się pewnikiem po utworzeniu blokady kontynentalnej w 1806 roku- to się nie mogło udać, a każdy kij ma dwa końce...

Przeczytałam jedną książkę Łysiaka, a mianowicie "Cesarski poker". Więcej nie zamierzam- no może kiedy będę na emeryturze...Nie ufam jego książkom, nie chce mącić sobie w głowie, sięgam po innego rodzaju książki, przecież wciąż się uczę o Napoleonie.

Witam w dziale Rewolucja Francuska i Epoka Napoleońska. Może rozwiniesz myśl o Aubry w temacie o literaturze dotyczącej Epoki Napoleońskiej? Bo rozumiem, że jest autorem jakiejś książki, tak? Zapraszam tutaj: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic...asc&start=0 Polemizowałabym, polemizowała...Może zacytujesz tutaj konkretny fragment pracy Aubry?

"Nic nie jest trudniejsze, a zatem bardziej wartościowe niż móc decydować" - Napoleon wiedział co mówił. "Serce męża stanu musi być w jego głowie"-kolejna ciekawa myśl Napoleona.

Czy znacie jakieś karykatury prezentujące Napoleona? Czy możecie je opisać bądź umieścić (podając informacje o twórcy, dacie)?

Z kolekcji Wikipedii również ta zasługuje na uwagę: http://commons.wikimedia.org/wiki/Image:Th...nd_Gulliver.jpg

Zakład Opieki Społecznej? Tylko to mi przyszło do głowy

Jeśli pojawiają się nowe odkrycia, nowe teorie co do Rewolucji i Epoki Napoleońskiej, a Wy na nie traficie- w prasie, radiu, telewizji, internecie- to w tym temacie możecie podać taką informację. Ten temat, to także miejsce na umieszczanie informacji o nowościach wydawniczych, informacji o programach telewizyjnych o Napoleonie czy Rewolucji, które znaleźliście w programie, bądź o gazetach lub czasopismach ("gazety lub czasopisma"- to źle brzmi w Polsce ) wypatrzonych w kiosku, w których jest artykuł o Rewolucji/ Epoce Napoleońskiej bądź są w całości poświęcone tym czasom. Zapraszam także do dzielenia się linkami ciekawych aukcji.

Dość dużo można znaleźć w galerii Wikipedii: http://commons.wikimedia.org/wiki/Napol%C3...arte?uselang=pl Moją uwagę przykuła ta: http://commons.wikimedia.org/wiki/Image:Na...-caricature.jpg

To zależy też od humoru, pogody, dnia, planowanych zajęć. Dziś akurat padło na Franka Sinatrę, którego bardzo lubię! Poranek, pyszne cappuccinko i Frank Sinatra- to jest to! Niezwykle przyjemne jest zaczęcie dnia od takich utworów jak np. "Fly me to the moon" czy "New York". W grę wchodzą również inni wykonawcy takiej muzyki jak np. fenomenalny Dean Martin.

Jest taki piękny ranek! Taki dzień zaczęłam od słuchania Franka Sinatry.

W "Cesarskim pokerze" podobała mi się forma książki- pokerowa rozgrywka- dobrze się czyta. Ale Łysiak parafrazuje zbyt często Macdonella, zamiast zaprezentować swoje zdanie! Tak jakby przepisywał książkę Macdonella (nieudolnie, bo "Napoleon i jego marszałkowie" to książka nie do podrobienia) innymi słowami. Zbyt często to widać. Chociaż wiadomo- od pewnych rzeczy nie da się uciec- od cytowania, powoływania się. Sama często powołuje się na różnych znawców epoki napoleońksiej, to normalne. Ale kiedy pisze się książkę, wymagany jest moim zdaniem większy profesjonalizm.

I ta opinia go trzymała na dworze...Zdrowie carewicza było szalenie ważne. Uderzył w najczulszy punkt. Słyszałam inną wersję: że zjadł ciastka, że wypił wódkę. Kiedy cyjanek w śmiertelnej dawce (!) nie zabił Rasputina, strzelano do niego. Jeśli mnie pamięć nie myli, w rzece podobno nie utonął od razu...Dziwna sprawa.

Oczywiście, zgadzam się w zupełności. Jednak Robespierre miał sporo zwolenników. Nie walczył sam, choć zapał miał największy i pewnie najbardziej przywiązany był do ideologii. To była jego walka, ale pociągnął pewne masy. To był pewien fenomen. Jednak kiedy zorientował się, że nie wszyscy za nim pójdą, że są tacy, którzy rewolucje widzą inaczej bądź tacy, którzy jej nie chcą, uruchomił maszynę. Spadały głowy. Był zaślepiony swoją własną wizją. W końcu padł ofiarą maszyny, którą uruchomił. Rewolucja, ta krwawa, pożarła swojego twórcę.

Widziałam kiedyś w księgarni- również jestem ciekawa opinii o tej książce. A może czytał ktoś jakąś książkę pani Jadwigi Dackiewicz: "W gnieździe Bonapartych" czy też "Synowie Napoleona" (są chyba dwie części...)? Leżą u mnie na półce i jakoś nie mogę się za nie zabrać. Ciekawa jestem co to za książki...