Estera

Tak. Wolter chyba w ogóle nie maił zbyt pozytywnego stosunku do Polski. Zdaje się, że w "Kandydzie" to widać- taki wniosek nasunął mi się kiedy czytałam tę powiastkę filozoficzną. Wolter korespondował też z Fryderykiem II- ten władca naradzał się z Wolterem co do ograniczania wpływu Kościoła katolickiego. Spostrzegłem i inni widzą to wraz ze mną, że lud w okolicach, w których jest najwięcej zakonów, najuporczywiej trzyma się przesądów, nie ulega zatem wątpliwości, że jeżeli zdołam znieść te przytułki fanatyzmu, lud zobojętnieje do tego, co jest obecnie dla niego przedmiotem czci. Należałoby zatem znieść klasztory, a przynajmniej zmniejszyć ich liczbę. Dziś chwila jest odpowiednia. Francja i Austria są zadłużone, wyczerpały wszelkie środki, a długów spłacić nie mogły. Powab bogatych opactw i dobrze uposażonych klasztorów nęci. Gdy im się przedstawi krzywdę jaką zakony przynoszą państwom, nadużycia większej liczby cucullatorum zapełniających je, łatwość z jaką rządy mogłyby zaspokoić długi- sądzę, że opierać się nie będą wprowadzeniu w życie tej reformy. [...] Jest to projekcik, który poddaję zbadaniu patriarchy fernejskiego. Do niego, jako do Ojca Wiernych, należy poprawienie go i wprowadzenie w wykonanie. Fryderyk II- list do Woltera z 24 marca 1767 r. Zwróćcie uwagę jak Fryderyk II nazywa Woltera: "patriarchą fernejskim", "Ojcem Wiernych" -jak szanuje Woltera i pragnie jego rady.

Aut Caesar, aut nihil Cezar Borgia uosabiał opisywane przez Machiavellego cechy: bezwzględność, siłę (Bazylow podkreśla, że nie zawsze ją miał, ale był gotów jej użyć w każdym przypadku), dwulicowość, okrucieństwo. Machiavelli obserwował Cezara, kiedy był posłem z ramienia rzeczypospolitej florenckiej (1502 rok). Machiavelli widział w nim nawet kogoś, kto mógłby zjednoczyć Włochy. W Romanii przecież Cezar pod swą władzę starał się podciągnąć różne księstwa. Bazylow pisał: Nie ulega wątpliwości, że nie cofnąłby się, gdyby mógł to zrobić z całą Italią. Machiavelli wszystko zrozumiał i przynajmniej jego przenikliwości politycznej wystawia to nie najgorsze świadectwo. Cezar prawdopodobnie zabił swojego brata, jak wpsomniał Tofik. Nagromadził sporo godności (dzięki papieżowi i współdziałaniu z Ludwikiem XII, poza tym uciekał się do oszustw, podstępów i różnych "machlojek" mówiąc kolokwialnie:p). Juliusz II pozbawił go dóbr, wsadził do więzienia, skąd Cezar uciekł tak jak pisał Tofik. Cóż- postać ciekawa- prawdziwy władca machiavelliczny, ale postać moim zdaniem niegodna naśladowania. Choć w wypadku tego rodu prawda przeplata się z oszczerstwami często będącymi owocem bujnej wyobraźni. Nie zapominajmy również o Alfonsie Borgii (papież Kalikst III od 1455). To on położył podwaliny potęgi tego włoskiego rodu. Co do Lukrecji- ciekawostka- o jej względy starał się dostojnik i poeta Ercole (Herkules) Strozzi- "niewiele jednak uzyskał poza przyśpieszeniem swego doczesnego końca" (Bazylow). Tycjan namalował jej portret. Poeci ja sławili w swych utworach (Ariosto czy Bembo). Na jej dworze rozwijała się kultura i sztuka. "Lucrece Borgia"- to tytuł dramatu prozą Victora Hugo. Słynna jest także opera z 1834 roku Donizettiego z librettem Romaniego wg Hugo (tytuł: "Lucrezia Borgia"). Nie macie wrażenia, że ta kobieta była marionetką w rękach ojca i brata?

I bardzo dobrze Już odpowiadam Pancerny Yeomeni- XV-XVIII w.- wolni, zamożni chłopi; w wyniku dzierżaw od XVI w. zwiększali znacznie areał posiadanej ziemi; byli jedną z grup społecznych wspierających rewolucję angielską (która dążyła do likwidacji przywilejów stanowych szlachty rodowej). Co do składu: W miarę rozrastania się szeregów zajmować w nich będą miejsca i przedstawiciele niższych warstw, szlachcie jednak ufał najbardziej, ze względu na jej "wrodzone" zalety-honor i męstwo. Ludwik Bazylow, "1492-1648". Co do "żelaznobokich"- był to odział złożony z różnorodnego materiału ludzkiego, jak pisze Bazylow, ale z przewagą drobnej szlachty. Ten skład moim zdaniem wynikał z celów rewolucji i jej przebiegu.

Dziękuje bardzo! Możesz mi jeszcze powiedzieć skąd te informacje? Czyżby bezcenna encyklopedia Bieleckiego?

Oliver Cromwell posiadał talenty wojskowe i umiejętności organizacyjne. Nie wahał się poświęcić majątku, to on poniósł koszty pierwszych werbunków. Umiał narzucić dyscyplinę. Jego żołnierze byli szkoleni i słuchali godzinami kazań, modlitw i psalmów. Moim zdaniem Oliver Cromwell był spiritus movens tej armii. Wiem, że Vissegerd pragnie jeszcze coś dodać w temacie. Zapraszamy- chętnie dowiemy się czegoś więcej o armii Cromwella

Ciekawa informacja. Wolter to właściwie Franciszek Maria Arouet. Nazywano go "papieżem oświecenia"- miał ogromny wpływ na myśl oświeceniową. Rozpowszechnił nowe idee, zdobył sławę i majątek. Mieszkał w zamku Ferney w Lotaryngii przez ostatnie 20 lat swojego życia. Pod wpływem jego filozofii znaleźli się tacy polscy przedstawiciele myśli oświeconej jak m.in. Adam Naruszewicz i Stanisław Trembecki.

Charles de Montesquieu czyli Monteskiusz to jedne z najbardziej znanych myślicieli. Poprzez swoje poglądy miał ogromny wpływ na scenę polityczną. Jak narodziły się jego poglądy? Co o nich myślicie?

Ciekawa sprawa... Co do samego Monteskiusza (właściwie Monteskiusz to: Karol Ludwik de Secondat, baron de Montesquieu) i jego poglądów: był to francuski arystokrata, który opisywał ustój angielski. Stwierdził, że władze państwowe powinny być niezależne i powinny szanować się nawzajem. Zwrócił uwagę też na to, że inne kompetencje są władzy stanowiącej prawo, inne wykonawczej, a jeszcze innej sprawdzającej zgodność tego co ustanowione z tym co wykonywane. Twierdził, że władze mają być rozdzielone. Zasadę trójpodziału władz sformułował w dziele: "O duchu praw" (1748 r.). Dziś w wielu krajach ta zasada stanowi podstawę ustroju państwowego.

Jaką rolę odgrywała masoneria w czasach napoleońskich? Czy Napoleon pozyskał masonerię? Mam nadzieję na dyskusję. Jeśli dyskusja się nie narodzi, zacytuje ciekawe słowa z książki "Historia Francji" (Tom II: Lefebvre, Pouthas, Baumont) dotyczące tego tematu.

Jerzy III z dynastii hanowerskiej panował w latach 1760-1820. Jak go oceniacie? Jakim był królem? Jak przebiegało jego panowanie? Co wówczas działo się w jego królestwie?

Ale to był efekt choroby fizycznej jeśli mnie pamięć nie myli... Podobnie jak ojciec, Jerzy III nie bardzo interesował się sprawami wewnętrznymi monarchii. Co ciekawe to on założył British Museum (w 1753 r.).

A może ktoś wie kim był Lallemand i czym było "Pole Azylu" w Teksasie? Wiem jedynie, że mogli się tam chronić prześladowani bonapartyści. Może ktoś posiada więcej informacji?

4 04 1814 roku Napoleon Bonaparte abdykuje na rzecz syna. 6 04 1814 roku Napoleon Bonaparte abdykuje ostatecznie, na tron powraca król z dynastii Burbonów w osobie Ludwika XVIII. Jakie były kulisy tych wydarzeń? Jak wyglądała abdykacja Napoleona w 1814 roku? Jak zachowywał się Bonaparte, a jak jego otoczenie? Jak na powrót na tron przedstawiciela dynastii Burbonów zareagowali Francuzi?

Fragment książki: "200 dni Napoleona": Andrzej Nieuważny, Krzysztof Ostrowski, Tomasz Stępień, Lech Majewski. Fragment dotyczy wydarzeń z 6 lutego 1807 r. (Dwórzno).

"Control"- owacje na stojąco! Anton Corbijn zrobił kapitalny film. Nie jest to film lekki, opowiada przecież o Ianie Curtisie. Zdjęcia są doskonałe. Klimat stworzony przez czerń i biel jest niezwykły. Jeśli się nie mylę, Anton Corbijn zrobił teledysk Joy Division do piosenki "Atmosphere" (również czarno-biały). Zdjęcia powalają na kolana. Reżyser to fotograf, więc ma oko i niesamowite wyczucie. Byłam pod ogromny wrażeniem tej produkcji, ostatnia scena to mistrzostwo.

Hurt "Nowy początek".

Tomasz Cromwell, Tomasz Crammer, Thomas Howard Norfolk, Thomas Wolsey- to doradcy Henryka VIII, którzy zasługują na uwagę. Być może są w cieniu króla, ale odgrywali oni istotną rolę podczas rządów Henryka VIII. Który z nich Waszym zdaniem był jednostką wybitną? Jaki wpływ mieli na króla? Co mu proponowali? Jaką prowadzili politykę?

Najstarszy z wymienionych w temacie panów. Doszedł do ogromnych wpływów. Był wykształconym teologiem. Karierę zaczął już za panowania ojca Henryka VIII. Był (m.in. ) arcybiskupem Yorku, kardynałem, lordem kanclerzem, legatem papieskim. Jeśli się nie mylę, to największym jego pragnieniem było zostanie papieżem...Był to człowiek potężny. Używa zwrotu: "król i ja". Ciekawie go podsumował Bazylow: Wolsey należał do tego tłumu karierowiczów politycznych, którzy pnąc się bez przerwy w górę zatracają zdrowy rozsądek i nie dopuszczają do siebie myśli, że spadną.

Renesans i zjawiska z nim związane pojawiły się nie wszędzie w jednakowym czasie. Z różną intensywnością występowały na kontynencie europejskim. Jak dostrzega Ludwik Bazylow: "Mniej jasno widzimy początki, nikt bowiem nie utrzymuje, że wszystko bierze swój początek np. w roku 1401, a przedtem nic nie było. Antecedencje odrodzenia i humanizmu sięgają dalej wstecz, nawet głęboko- tutaj zapatrywania są już bardzo zróżnicowane, przy czym stulecie XIV wielokrotnie się wymienia". Jak i kiedy zatem zaczął się renesans? Czy możemy zamykać renesans i humanizm w ścisłych ramach czasowych? Co zapoczątkowało odrodzenie?

Tak- zgadza się- była w ciąży. Dotarłam do artykułu historycznego Marii Obielczenko z "Wokrug Swieta" z listopada 2007 r. W Polsce artykuł ukazał się w tygodniku "Forum" w lutym tego roku (dokładnie chodzi o tydzień 11.02-17.02). Wreszcie odzyskałam moje wydanie, więc zacytuje ciekawe słowa:

Nie zrozumiałeś mnie. Chodziło mi oto, że nie uznaje z reguły jego wielkości i prezentuje go w złym świetle. Kiedyś była to właściwie jedyna taka praca w Polsce (w czasach komunizmu mało było prac o Napoleonie- właściwie dostępny był tylko Tarle, z tego co się orientuje). Dziś jest ich wiele- owszem- trudno się nie zgodzić. Jest w czym wybrać. Jednak Tarle to klasyka! Można przeczytać nawet z samej ciekawości. Można poznać warsztat jego pracy jako historyka, spojrzeć inaczej na pewne fakty. BTW- do mojej kolekcji przybyła książka: "200 dni Napoleona. Od Pułtuska do Tylży"- Andrzej Nieuważny, Krzysztof Ostrowski, Tomasz Stępień, Lech Majewski. Przepiękne wydanie-książka prezentuje się znakomicie. Jak tylko przeczytam i obejrzę dokładnie każdą ilustrację i zdjęcie z lupą w ręku , napiszę coś o tej książce.

Oliver Cromwell stworzył Armię Nowego Wzoru. Była to armia zdyscyplinowanych i bardzo zaangażowanych Purytanów. Z taką armią mógł odnosić sukcesy. Wpajał zasadę walki przeciw "synom Szatana". Wiara religijna odgrywała ważną rolę, ale Cromwell pamiętał również o tym, by przygotować żołnierzy od strony technicznej, że tak powiem. Znane jest powiedzenie Olivera Cromwella: "Ufaj Panu, ale proch trzymaj sucho" W odróżnieniu od wojsk zaciężnych złożona była z żołnierzy walczących o idee. Teraz coś o żelaznobokich (Ironsides) - były to elitarne odziały konnicy, które stworzył Oliver Cromwell podczas rewolucji. Rekrutowali się spośród yeomenów i drobnych właścicieli pałających zapałem religijnym- wręcz fanatycznym. Ich siła tkwiła w karności, dyscyplinie, wyszkoleniu i samodzielności na polu bitewnym.

Było disco prosto z pola (disco polo) z Kazachstanu :jocolor: :rotfl: Na dobry humor- a co! Ha! A tak w ogóle: The Cranberries: "Dreams"; Blink 182: "I miss you".

Tak jak w temacie- w których bitwach dużą rolę odegrało szczęście, które o mały włos byłyby przegrane?

Green day- "Holiday" :ja: