Estera

Jestem za (a nawet przeciw) Oczywiście. Jest mi bardzo miło. Zatem topór zakopany Tak. Po prostu miał problem z utrzymaniem sojusznika. Polacy byli wyjątkiem. A czy był naiwny? Hm...Polemizowałabym. Może w pewnym stopniu- może. Zwróć uwagę, że powalanie Europy na kolana tylko z Polską u boku nieźle mu szło przez długi czas. Wciąż nie widzę celu skłócenia Austriaków z Prusakami. To miałoby ich rozdzielić, tak? Stawiać po dwóch stronach barykady? Hm... Co do sztuki dyplomacji- jak już miał tego zdrajcę Talleyranda, czule reagującego na angielską sakiewkę, to trzeba było go częściej użyć. Swoją drogą- Napoleon również był dobrym dyplomatą. Nie wszystko było możliwe do załatwienia na salonach, ale działać na nich trzeba było równie intensywnie jak na bitewnych polach. Jednak ciężko mi kategorycznie stwierdzić, że Napoleon działał w taki sposób za rzadko. Jest to niewątpliwie kwestia do przemyślenia i głębszej analizy w oparciu o pewne fakty. Hanower powinien powędrować do Prusaków. Z Anglią i tak było źle- czy Hanower był czy go nie było po angielskiej stronie mocy A dla relacji francusko-pruskich znaczył więcej...

Dziś trafiłam przypadkowo na koncert kwartetu Bester Quartet. Koncert odbywał się w pięknych "pałacowych" okolicznościach, w piękny ciepły wieczór. Muzyka cudowna, artyści genialni- patrzyło się na nich z przyjemnością, dźwięki zaś zachęcały do poruszania się. Odkryłam przypadkiem niesamowity kwartet. "Muzyczny dialog" akordeonu i skrzypiec zrobił na mnie ogromne wrażenie. - fragment oficjalnej strony grupy.

Jeśli chodzi w ogóle o funkcjonowanie Powstania Warszawskiego w literaturze, to na uwagę zasługuje "Pamiętnik z powstania warszawskiego" Mirona Białoszewskiego. Powstanie zostało opisane w zupełnie inny sposób. Warszawę ogarniętą powstaniem widzimy oczami zwykłego człowieka. Miron Białoszewski jest ciekawym poetą i pisarzem. Musze przeczytać "Pamiętnik z powstania warszawskiego"- podobno robi niesamowite wrażenie.

Z Prusakami zawarto w 1795 roku pokój w Bazylei. Wystąpili z koalicji antyfrancuskiej. Kilka lat był spokój. Potem "urodziła się" sprawa Hanoweru. Prusy liczyły na Hanower. Tymczasem Napoleon podjął rozmowy z Anglikami. Fryderyk Wilhelm III jesienią 1806 roku wypowiedział Cesarzowi wojnę. Prusacy przystąpili do koalicji antyfrancuskiej. Hanower był niejako spiritus movens pruskich działań. Ale to OT Znów nie mówimy o wadach i zaletach Napoleona :razz:

Koło 1806 roku. Potem Napoleon zaczął z Hanowerem kombinować i przekombinował. Prusacy go chcieli, a dał Anglikom. Była taka sytuacja. Nie przypominasz sobie? Ps: I co w związku z tym? Co to w ogóle za złośliwy komentarz Adamie? Koniec OT.

Ha! Dobre. Panie "Sreberko" czy tam "Złotko" (a może "Brylanciku", co?) słuchaj: nie będę dyskutować z Tobą na temat czytania ze zrozumieniem, z którym ewidentnie masz problem. Napisałam przecież w związku z tym wątkiem: I jeszcze jedno: jestem kobietą, Senatorem na tym Forum i Moderatorką- nie życzę sobie bezczelnych i pełnych drwin zwrotów typu: "Złotko". Wracając do tematu: Prusacy przez pewien czas stali po stronie Napoleona. Jednak na wskutek pewnej kombinacji napoleońskiej, odeszli do koalicjantów. To miałoby ich związać z Napoleonem?

Przepraszam, za niegrzeczne pytanie: czy Ty umiesz czytać ze zrozumieniem? Napisałam, że właśnie podczas kampanii rosyjskiej był megalomanem!!! Tak pisałam w tamtym temacie. Nie przeinaczaj moich słów. Nie życzę sobie. Proszę czytać uważnie i ze zrozumieniem. Oto fragmenty moich wypowiedzi z tematu: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic...sc&start=15 Zgodzę się. Jakie konkretne opcje sojuszy masz na myśli?

Proszę Cię bardzo! Skrócę czas oczekiwania i jedną z wad wymienię natychmiast. Tendencja do traktowania swojego zdania jako jedynego słusznego. Objawiło się to zwłaszcza podczas kampanii rosyjskiej.

Odchodząc od tematu muzyki- średniowiecze było popularne w romantyzmie. Pisarze, poeci i malarze uwielbiali średniowiecze.

Zatem tak zrobię. Zacznę od książki pani Jaczynowskiej. Odłożę Ziółkowskiego. Dziękuję za radę. Teraz jednak by nie tracić czasu (a książkę pani Jaczynowskiej muszę dopiero wypożyczyć) zajęłam się lekturą książki: "Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego". Wspaniała lektura. Bardzo dobrze się czyta. Jest dobrze napisana. Wciągnęła mnie ta książka.

A może mi ktoś polecić jakieś porządne opracowanie starożytności- dobrą syntezę?

Moim zdaniem w "Królestwie Niebieskim" muzyka jest po prostu tłem, buduję atmosferę (i robi to doskonale). Podobnie jak w filmach typu "Gladiator". Muzyka w "Gladiatorze" chyba nie miała na celu przybliżenia widzowi "starożytnych dźwięków". Przynajmniej mi się tak wydaje. Co innego z takimi filmami jak "Krzyżacy" i utworem "Bogurodzica". Muzyka w takim wypadku nie jest tylko tłem. To element historii.

Ja teraz, że tak powiem "siedzę w starożytności"- siła rzeczy trafiłam na tę książkę. Nie mam w planach lektury od deski do deski, bo jest to trudna i ciężka lektura. Chcę wzbogacić swoje "olimpijsko-maturalne" notatki, skupiam się na głównych zagadnieniach. Po książkę Jaczynowskiej sięgnę jutro.

"Historia Rzymu"- Adam Ziółkowski. Początki ciężkie. Zobaczymy jak będzie dalej :wink: Jednak już teraz czuję, że dużo się z tej książki nauczę.

A muzyka? Ale to już OT :wink: Pan Moderator wybaczy :oops: Wracając zaś do średniowiecza- widziałam kiedyś fragmenty filmu "Pieśń słoneczna" (właściwie "Brother Sun Sister Moon"). Poza tym, w szkole na języku polskim omawia się niektóre legendy hagiograficzne. I te legendy hagiograficzne zestawia się z wierszami poetów współczesnych (np. Stanisław Grochowiak napisał ciekawy wiersz: "Św. Szymon Słupnik", innym przykładem nawiązania do średniowiecza jest utwór Kazimiery Iłłakowiczównej: "Opowieść małżonki św. Aleksego"). Poza tym, wiecznie żywa będzie opowieść o Tristanie i Izoldzie. Motyw ich miłości pojawia się w niezwykłym wierszu jednej z moich ulubionych poetów Haliny Poświatowskiej: [Tutaj leży Izold jasnowłosa...]. W szkole poznaje się także takie teksty jak: "Pień o Rolandzie". Zatem na lekcjach języka polskiego można poznać średniowiecze od wielu stron, na podstawie wielu utworów, również takich, które odzwierciedlają filozofie średniowiecza, sposób myślenia czy też obyczajowość: "O zachowaniu się przy stole" (inaczej "Wiersz o chlebowym stole"), "Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią". Na lekcjach j. polskiego poznaje się sztukę średniowiecza, architekturę, rolę artysty i sztuki (zasada Ad maiorem Dei gloriam). Na pewno jest to ujęcie inne niż to prezentowane na lekcjach historii. Ps: Jeszcze raz Narya- tym razem oficjalnie- proszę o wybaczenie :wink:

Bardzo lubię ten film- widziałam go wiele razy. Musze przyznać, że taki film może zaintrygować, skłonić do poszukiwań czegoś o krucjatach. Poza tym, postać Baliana imponuje, podobnie jak postać trędowatego króla. Szlachetni i waleczni wizjonerzy. Ale czy tak było w rzeczywistości? Wątpcie. W dobie krucjat chyba brakowało takich prawdziwych idealistów, ale ja się nie znam- to taka moja opinia :wink: A można prosić o link do tematu o Balianie? Chętnie przejrzę :wink:

Tak jak w temacie: czy Napoleon był patriotą czy może egoistą? A może da się to połączyć? Czy uznawał wyższość racji stanu nad swoje ambicje? Do czego dążył? Zapraszam wszystich do dyskusji.

Wróćmy do dyskusji: czyim interesem kierował się Napoleon: swoim czy Francji? Czy znalezienie odpowiedzi na to pytanie jest możliwe? Warto odświeżyć dyskusję- zapraszam :wink:

Onet.pl, 2 lipca 2008 r. Takie doniesienia mają wpływ na antyamerykanizm.

Włodzimierz Lenaguer, "Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego", str. 142. Tak w ogóle- to chyba nie Sparta, nie Ateny są winne tej wojny, ale Korynt...

Teraz na TVP 1 oglądam film o sprawie Pyjasa.

Potrzebuję czegoś o Cesarstwie Wschodnim. Czy czytał ktoś książkę: "Cesarstwo bizantyńskie" Browninga? Poza tym czy warta uwagi jest książka: "Historia Arabów" Alberta Houraniego? Może ktoś zna te dwie książki i może mi coś o nich powiedzieć...

Dziś na Discovery World o godzinie 20.00 będzie program o Wersalu (tytuł: "Prawdziwy Wersal").

Dziś mamy 1 lipca. Czy widział ktoś "Memoriał" w księgarniach? Wczoraj nie widziałam tej książki- może za słabo szukałam...

Cesarz myślał w takich kategoriach? Ciekawe. Muszę się nad tym zastanowić. OT się robi w temacie. Przypominam, że główny wątek to szukanie powodów porażki Napoleona :wink: