Estera

Czytanie ze zrozumieniem...Eh... Nie powstanie tylko postawy polityczne i wybory! O te czynniki mi chodziło! Ale dlaczego łatwiej przychodzi rozumienie motywów Polaków niż Francuzów? To jest to o czym pisałam: patrzy się przez pryzmat polskiej kwestii. Ja tego nie robię. To nie my wplątaliśmy Polaków.

Pewne wybory niektórzy odbierają dość płytko: tchórzostwo i koniec. Duże znaczenie dla wielu ma tu - jak zawsze- sprawa polska. Za wyborami powszechnie uznawanymi za tchórzostwo często stoi duża odwaga i mądrość połączona z rozwagą. Bo poddać się też nie jest łatwo.

To przejaw mądrości, a nie tchórzostwa.

Czytanie ze zrozumieniem- bardzo proszę o wykorzystywanie tej umiejętności w praktyce. Nie o powstaniu mówiłam, ale o polityce lojalistycznej. Wyrywasz zdania z kontekstu. Rozbiłaś spójną wypowiedź, która stanowiła konstrukcję mojej argumentacji. To nie było porównanie. Ale tego nie da się zauważyć na przykładzie urywka, przez Ciebie zacytowanego. Bardzo dobry argument Tofiku. Brawo! W Królestwie Polskim straty były ogromne, a dodajmy do tego emigrację.

To nie świadczy o nich źle. Kilka lat temu, na początku mojej historycznej pasji myślałam, że to okrutne stwierdzenie. Jednak za Francuzami stało racjonalne przekonanie: przecież za Francję ginąć też nie mieli już sił! Kiedy wybuchła I Wś ludzie byli pełni entuzjazmu. Z czasem opadł. Po Verdun już nie istniał.

Poddanie się w wypadku Francji nie było tchórzostwem. Polacy zatem też byli tchórzami po powstaniu styczniowym, tak? Prowadzili przecież politykę lojalistyczną... Nie- nie byli. Po 1864 r. naród stał na skraju zagłady biologicznej. Nie mógł walczyć. O Francji i Petainie zapraszam do tematu: https://forum.historia.org.pl/viewtopic.php?t=3871 - myślę, że warto najpierw poczytać, a nie pochopnie osądzać... Nie rozumiem tej wypowiedzi- jej celu i sensu :| To miała być ironia? Czy to miało być przyznanie racji? Czy coś innego? Oczywiście, że rozwinę swoją wypowiedź. Nakreślę sytuację Francji, ale potrzebuję trochę czasu by odświeżyć dane, które poznałam czytając biografię Charlesa de Gaulle`a. Czyli ich odwagę oceniasz w świetle tego czy pomogli Polsce czy nie?

To co zrobił Petain wymagało więcej odwagi niż podjęcie walki! Francja wybrała dobre dla niej rozwiązanie biorąc pod uwagę los tego narodu podczas I Wś (symbolem tego jest Verdun). De Gaulle zauważył, że przy błysku mieczy gasną pewne wartości. Francuzi pamiętali Verdun. Mało tego: czy mówiąc, że powinni namieszać Hitlerowi, zdajecie sobie sprawę z fatalnej sytuacji militarnej Francji?

Zapraszam na Portal do lektury i komentowania http://www.historia.org.pl/ !

Było jeszcze coś takiego: „Siekiera, motyka, jesień, zima WRON się długo nie utrzyma Siekiera, motyka, kwiecień, maj Generalny będzie strajk” Taki zabieg to kontrafaktura – wymienianie w pieśniach (patriotycznych, religijnych) i piosenkach (choćby z kręgu okupacyjnego folkloru) tekstu właściwego na nowy. Przygotowywałam kiedyś o tym lekcję języka polskiego- tzn. o literaturze oraz poezji i pieśniach okresu stanu wojennego. Prowadziłam taką lekcję w gimnazjum, czyli kilka lat temu... PS- co do "Murów" Kaczmarskiego- ta pieśń generalnie jest o poecie...Czyż nie tak?

Jego myśli niekiedy przekraczały granice państw Bliskiego Wschodu...W czasach cara Pawła I myślał przecież o wyprawie do Indii.

Bardzo ciekawe spostrzeżenie. Faktycznie- to był swego rodzaju Rubikon. Wszelkie działania Napoleona do tej pory toczyły się w Europie Zachodniej (nie mówimy tu o kampanii egipskiej czy np. działaniach wojsk napoleońskich na San Domingo). Przekroczył pewną granicę i musiał podejmować działania związane ze wschodnią częścią Europy, musiał ruszyć na wschód. Bardzo ciekawa sprawa...Trudno mi w tym momencie uznać to za błąd, patrzę na to raczej jak na normalną kolej rzeczy. Napoleonowi marzyły się wielkie sprawy Wschodu-nie tylko europejskiego. Nie mogąc zniszczyć Anglii, ruszył na Rosję. Najpierw siłą rzeczy podjął kwestię polską...

Tak się składa, że mi to dziś też przyszło na myśl. Zastanawiałam się nad dalszą dyskusją i szukając w głowie błędów Napoleona, analizując jego poczynania, przez krótką chwilę zatrzymałam się nad utworzeniem Księstwa Warszawskiego. Jednak nie dostrzegłam w tym poczynaniu błędu. Ciekawa jestem czy Ty zgadzasz się z podaną przez Ciebie tezą i jeśli tak to dlaczego?

Przecież nie ma za co Napisałam, że mój post zawierający linki ma charakter przyszłościowy Poza tym, podałam linki licząc na wznowienie dyskusji, do których prowadzą, zainteresowanie nimi oraz zachęcenie do bliższego poznania omawianych zagadnień. Wróćmy do dyskusji. Jakie jeszcze działania Napoleona uznajecie za błędne?

https://forum.historia.org.pl/viewtopic.php...asc&start=0 - proponuje przejrzeć ten temat- to ciekawa dyskusja o wojnie w Hiszpanii, liczę na jej wznowienie. https://forum.historia.org.pl/viewtopic.php?p=58111#58111 - wątek o największych błędach politycznych czyli m.in. o blokadzie czy też stosunkach z Talleyrandem. https://forum.historia.org.pl/viewtopic.php?t=1978 - temat o blokadzie kontynentalnej- zapraszam, liczę na rozwój dyskusji. W tym temacie wymieniajmy błędy, dyskutujmy o ich znaczeniu, uzasadniajmy Nasze zdanie, ale jeśli chodzi o zagłębianie się w szczegóły o blokadzie czy Hiszpanii polecam wątki, do których linki podałam. To taka przyszłościowa informacja, może kogoś te zagadnienia szczególnie interesują i pragnie je rozwinąć. Poza tym, dyskusje w tematach przeze mnie podanych mogą dostarczyć ciekawych informacji do polemizowania w tym miejscu Zapraszam do przeczytania tematu o wojnie w Hiszpanii... Najłatwiej wszystko "zrzucić" na ambicje Napoleona. To bardzo łatwe. Jednak takie stawianie sprawy to zbyt daleko idące uproszczenie...Dlatego zachęcam do przejrzenia tematu, do którego link podałam.

I w tym momencie Vissegerd doszedł do ważnego wniosku: wniosku o zaczęciu tej wojny. Do wojny z Rosją doszłoby, ale niekoniecznie musiało się to stać w 1812 r.! Sam Napoleon mówił, że była to wojna, której nie chciał, wojna z powodu głupstw i że chciałby, aby ktoś go od niej uwolnił.

Czy możliwe jest udzielenie odpowiedzi na to pytanie? Nie wiem... Ale myślę o Waterloo. Co dało użycie Gwardii pod Waterloo? Polecam przejrzeć ten temat: https://forum.historia.org.pl/viewtopic.php?t=2424 by dowiedzieć się czegoś więcej o Gwardii tak w ogóle, bo jej użycie jak wynika z dyskusji o niej nie było taką prostą sprawą...

Nie. Myślę jednak, że on wiedział co robił. Miał w tym jakiś cel. Ale nie mamy pewności, że żołnierze doradzali dobrze, że wprowadzenie ich rad w czyn doprowadziłoby do zwycięstwa. To, że Napoleon nie zaryzykował było błędem. Ja po prostu staram się ten błąd zrozumieć. Dowodził najlepiej. Był geniuszem. Nie był jednak doskonały. Na tak wielkiej pozycji jaką zajmował na świecie łatwo było popełnić wielki błąd. Poza tym, czy my ich nie popełniamy? Zdarzają się. Zdarzały się także Napoleonowi- temu geniuszowi, który jak ten meteor z jego definicji ludzi genialnych- spalał się i dawał blask epoce, w której żył. On nie miał perspektywy czasu...Nie zaryzykował- może powinien, ale nie oskarżajmy go o nieznajomość przyszłości

Wyobraź sobie wodza słuchającego żołnierzy. Czy to byłby nadal wódz? Choć to żołnierze walczą, ktoś musi nimi dowodzić. Napoleon dowodził. Napoleon podejmował decyzje. Generalnie ciężko było na nie wpływać. Możesz rozwinąć tę myśl w kontekście omawianej sprawy? Mogę poznać źródło tych informacji?

Kto? Pytam ponownie.

Tak- zgodzę się co do tego, że Napoleon nie zaryzykował, co generalnie rzecz ujmując nie było w napoleońskim stylu. Zaś co do błędów, które ja uznaje za te większego kalibru: Napoleon nie uznawał patriotyzmu innego niż francuski. Chodzi o to, że Napoleon nie spodziewał się w Hiszpanii i Rosji tego, że mieszkańcy tych krajów będą tak waleczni jak jego ukochani Francuzi, zatem ignorował ich jako pewną znaczącą siłę. To pierwszy błąd, choć myślę, że nie największy. Za kolejny mogę uznać zaczęcie wojny z Rosją w 1812 r. - do tej wojny musiało dojść, ale niekoniecznie wtedy. Z czasem w dyskusji z pewnością wyłonią się jeszcze inne błędy np. z kategorii osobistych, ale rzutujących na jego los jako władcy.

Ella Fitzgerald "Cheek to cheek"- prześliczna piosenka! Akurat słucham wykonania Elli Fitzgerald, ale z tą piosenką nierozłącznie kojarzy się Fred Astaire.

Czy postanowienia kongresu wiedeńskiego można nazwać "IV rozbiorem Polski"? Zapraszam do dyskusji.

Wydaje mi się, że kiedyś był taki temat, ale nie mogłam znaleźć. Na pewno jest taki wątek: https://forum.historia.org.pl/viewtopic.php?t=4998 - temat o największych politycznych błędach Napoleona. Tutaj zatem pomińmy te polityczne typu blokada kontynentalna. Co do użycia Gwardii- jeśli mnie pamięć nie zawodzi, Ney wytknął Napoleonowi to pod Waterloo. Ney uważał, że Napoleon nie musiałby użyć Gwardii pod Waterloo, gdyby zrobił to pod Borodino. Tylko to mówił Ney- mój ulubiony marszałek "o bardzo małym rozumku", choć wielkim sercu...Kto wie czy tym razem miał rację, czy też nie. Kwestia Borodino nie jest taka oczywista... Czy to jest pewne? Kto dowodzi: żołnierz czy wódz? Nie miał on racji?

Które z bitew odgrywały się w wyjątkowo trudnych warunkach? Z czym był problem? Jak go rozwiązano? Podczas jakich kampanii napoleońscy żołnierzy znosili największe trudy? Z czym się borykali? Zapraszam do podawania przykładów oraz dyskusji.

W 1680 we Francji mieszkało 21,9 mln. Przed 1789 r. wraz z Korsyką Francja miała 26 000 000 mieszkańców. Polecam Ci tabelę (Tab. 2) w książce Rostworowskiego- "Wiek XVIII"- prezentuje ona rozwój ludności w XVIII w. (w tys.). W tabeli podany jest stuletni przyrost i dla Francji wynosi on 35%. Spróbuję tutaj odtworzyć dane z tabeli dotyczące Francji: Rozwój ludności niektórych krajów europejskich w XVIII w. (w tys.) Kraj--------1700------------ 1750-----------1800----------Stuletni przyrost w % Francja-----20 000----------23 000--------27 000---------35 PS- nie wiem jak się wstawia tabelkę do wiadomości, porobiłam więc takie kreseczki, żeby dane były przejrzyste