Estera

Nawiązując do wypowiedzi ABC- Napoleon uwielbiał ryzyko i sytuacje kiedy wcześniej układane plany nie wystarczały i trzeba było iść na żywioł. Tu miałby przewagę nad Macedończykiem.

Turcy mieli przewagę w postaci terenu- terenu, który doskonale znali i umieli wykorzystać jego atuty.

Ja chodzę głównie na opery i balety- sprawia mi to ogromną przyjemność i radośc. Uwielbiam teatr- nie tylko ze względu na oglądane sztuki, ale na całą oprawę- niezwykle eleganckie stroje i oderwanie na moment od szarości i monotonii życia.

Acha...czyli nie tylko ja mam przechlapane...Ten przelicznik wprawia mnie w ogromne niezdecydowanie...sorry za OT

Niektórzy przedłużają sobie wakacje i wyjeżdzają we wrześniu

Wow! Pięknie! A Wy jeszcze mieliście tak, że pisaliście podstawę i rosrzerzenie, a ja mam przechalapane- trzeba podjąć decyzje i jeszcze ten głupi przelicznik :cry:

Anglia łożyła na wojny przeciw Napoleonowi...

Oryginały epoki- jakie postacie epoki napoleońskiej zasługują na uwagę ze względu na swoją oryginalność? A może w epoce napoleońskiej funkcjonowali ludzie, których spokojnie możemy określić mianem „pajacy”? Ja zgłaszam kandydaturę Suworowa- poczekam z uzasadnieniem

I kobiety Suworow- podobno bardzo brzydki, ale to w tej chwili nieistotne. Po zdobyciu Mediolanu wkroczył do miasta na koniku, siedział na nim w bieliźnie, kapeluszu i butach i błogosławił tłumy, potem wykąpał się nago w fontannie. Po nominacji na feldmarszałka podczas nabożeństwa wyskoczył z zakrystii-oczywiście w bieliźnie- przeskoczył 11 krzeseł (symbolika awansu). Osobiście udając koguta budził wojsko. Taki pajac, a tak wielki dowódca... [ Dodano: 2007-07-02, 12:21 ] Publicznie dłubał w nosie i obgryzał paznokcie...

Pod Lodi Napoleona na moście wyprzedził Lannes- o tym wspominał na wyspie św. Heleny.

Napoleon musial działac, musiał coś robić i w dodatku wykazywać się przebiegłością. Na pewno nie on jeden tak działał.

„Nie płacz, to tylko burza”- przepiękny film, o żołnierzu, który nie zapomniał, że jest człowiekiem i opiekował się wietnamskimi sierotami. Cudowny film! „Rozmowa”- powiem tak- film Coppoli- w jego stylu, specyficzny. „Dobry wojak Szwejk”- bardzo mi się spodobał ten film, a tytułowy bohater budzi sympatię już od początku filmu.

Albo z Rewolucją albo przeciw- nie było opcji bycia biernym wobec tego wydarzenia.

Jakie były najwazniejsze momenty w życiu Napoleona? Jakimi dziełami zaczytywał się będąc młodym? Co kształtowało jego światopogląd? Jak się zmieniał? Kogo podziwiał? Zapraszam!

Tak, cytowałam kiedyś wypowiedź Napoleona o tym, w temacie z jego myślami. Wg Napoleona historia to jedyna prawdziwa filozofia...Na pewno czerpał z niej wiele inspiracji...

Startuj, jak Cię grzecznie proszę

Ale mi chodziło o to na kim się wzorował: Aleksander, Cezar, Paoli? Jakie miał autorytety? Amilkar wymienił jedną osobę. Et tu Brute contra me?

Człowieku zastanów się! To my wygraliśmy bo nie dyskutujemy z Toba- bo się nie da. Pomniki sobie stawiasz! No gratuluje! I Ty mówiłeś o gaskonadzie cesarza! Jedyne co mi przychodzi do głowy- autorytety Napoleona- na kim się wzorował? //JKM zapraszam wszystkich do dyskusji dt. tematu lub wątku zaproponowanego przez Esterę, a nie mówienie ja mam rację czy Ty historia to nie faktografia każdy może mieć własne zdanie dlatego proszę wszystkich bez argumentów Ad persona

Nie będe odpowiadać bo to nie ma sensu. [ Dodano: 2007-06-26, 16:25 ] A- to nie znaczy, że się poddaje, ale ja działam jak kolega Amilkar radzi, z resztą- bardzo mądrze i rozsądnie.

Rozwiń to... Czyta złośliwość. Ostrzeżenie może kiedyś poleci... Wczoraj usłyszałam w tv, że golił się zwykłą brzytwą- widocznie to ma jakieś znaczenie.

Kolega pyta dlaczego ? Jest to pytanie, które sobie często w życiu stawiamy, dlatego ja będę próbować odpowiedzieć dlaczego Napoleon tak „urósł”, dlac zego awansował? Dlaczego mu zaufano? Kolega chce faktów. Ok., będą fakty, ale bez opinii się nie da, a jak wcześniej pisałam opinia bierze się z faktu. Moje poprzednie odpowiedzi nie wystarczały, ta pewnie też nie wystarczy, ale ja się nie poddam... Fragmenty biografii Napoleon autorstwa Zahorskiego (tego od opinii, co on wie o Napoleonie?). Komentarze są moje- te w kwadratowych nawiasach. „Odsunięty od udziału w przewidywanym ataku na Korsykę, 7 maja 1795 otrzymał Napoleon nominację na generała artylerii Zachodu; miał więc udać się do Bretanii, by strzec wybrzeży i walczyć ze stale groźnym, stale odradzającym się powstaniem rojalistycznym w Wendei. Objęcie tej funkcji bardzo mu nie odpowiadało. [Fakt ] Pragnął walczyć z wrogiem zewnętrznym, a nie uganiać się za chłopską partyzantką wewnątrz kraju i dokonywać bratobójczej pacyfikacji, gdzie zyskuje się mało sławy, a łatwo okryć się hańbą. Aby uzyskać cofnięcie tej decyzji i wywalczyć sobie dowództwo w Prowansji, generał Bonaparte udał się do Paryża, gdzie przybył 28 maja” [Fakty ] Błagam, nie przecz, że to fakty, Bo co to niby jest? Przeczytaj następny fragment. „Triumfujący termidorianie po pacyfikacji przedmieścia Saint-Antoine przystąpili do dalszych represji, był to dla nich doskonały moment, aby pozbyć się w armii wyższych oficerów znanych z sympatii jakobińskich. W wyniku tej czystki usunięto z wojska aż 74 samych generałów. [Fakty ]W takiej właśnie chwili generał Bonaparte przyszedł prosić o nominację na dowódcę artylerii w armii Włoch [opinia? N i e! F a k t ]. Nominację w armii zależały wówczas od wpływowego członka Konwencji, Aubry`ego, który w Komitecie Ocalenia Publicznego prowadził sprawy wojskowe. [ Fakt]. Był to dawny kapitan artylerii o poglądach zdecydowanie monarchistycznych. [Ale tchórz z tego Napoleona, co? Iść do kogoś takiego w takiej chwili? Hm...] Starania Bonapartego, którego podejrzewał o jakobinizm, potraktował jak najgorzej i mianował go 13 czerwca dowódcą brygady piechoty w armii Zachodu. [Fakt] Jak wiadomo [zatem będzie teraz podany f a k t ], Napoleon przybył do Paryża właśnie w tym celu, żeby się wybronić przed przydziałem do tej armii. Złośliwa decyzja Aubry`ego przepełniła go niezadowoleniem i gniewem [ dziwne? Opinia? A kto by się cieszył? A więc to fakt ]; udał chorobę i pod tym pretekstem poprosił o urlop (23 czerwca) [kiedyś zarzucałeś mu brak odwagi jeśli chodzi o niewypełnienie rozkazów]. Tymczasem na zachodzie rzeczywiście dokonywano ważnych posunięć, bo flota brytyjska wysadziła 25 czerwca na przylądku Quiberon korpus emigrantów francuskich. Epizod ten został jednak szybko i zwycięsko zlikwidowany przez generała Hoche`a. [fakty] Napoleon przedłużał swą rzekomą chorobę, przedstawił jakieś tam fikcyjne świadectwo lekarskie. [fakty]W tej sytuacji przeniesiono go na połowę żołdu i pozostał bez przydziału, do dalszej decyzji władz. Znajdował się w bardzo trudnej sytuacji, wprost w biedzie. Szukał wszędzie protekcji, wydeptywał biura w ministerstwie wojny. Musiał się wyprzedawać. Chodził w wydartym kapeluszu, starym surducie, źle się odżywiał. [fakty]. ‘Zbiedzony, sponiewierany generał w niełasce, na wylocie, trawi się samotnie w nieznośnym upokorzeniu i bezczynności’. Przypomnijmy ten niezrównany, współczesny obraz Napoleona, jaki w swych pamiętnikach skreśliła Laura Permon późniejsza księżna d`Abrantes: ‘w tym czasie Napoleon miał tak żółtą cerę i tak mało dbał o wygląd, że jego włosy, źle uczesane i źle upudrowane, sprawiały, że prezentował się niekorzystnie. Jego małe dłonie tak uległy metamorfozie- wtedy były chude, długie i czarne. Wiadomo, jaki później był z nich dumny, i słusznie’ [pominę dalsze relacje tej pani- to mogę się zgodzić są opinie].” Zahorski dalej wspomina o tym, że Napoleona otaczał „tętniący życiem potężny Paryż, stolica świata. Żeby zdobyć poparcie, musiał go Napoleon szukać nie u zwyciężonych jakobinów, ale u zwycięskich termidoranów. Musiał dotrzeć do otwartych znów, jak za czasów królewskich, salonów”- to są fakty. Napoleon jak wcześniej wspomniano wyglądał fatalnie, więc wkraczając bardzo powoli i nieefektownie na salony musiał zyskać uznanie czynami z lat poprzednich, charakterem- to są fakty. Wtedy na salonach nie rządziła Józefina, ale pani zwana „Matką Boską Termidoriańska”- Tallien. Ale nim to się stało w sierpniu 1795 sytuacja Napoleona uległa poprawie- fakt. Dostał pracę w wydziale wojskowym Komitetu Ocalenia Publicznego- miał opracować palny kampanii. Myślę, że nikt przy zdrowych zmysłach nie powierzył by takiego zadania komuś, tylko dzięki „łóżku” swej kochanki albo dlatego, że tego kogoś zna- fakty. Tam pracował Carnot, o którym już trochę pisałam. Napoleon miał dostęp do map, archiwum. Praca ta dała mu ogromne korzyści. „Tutaj został wprowadzony w samo sedno spraw wojskowych, zyskał nieocenione informacje o rzeczywistym położeniu wojskowym Republiki oraz nabrał doświadczenia w planowaniu kampanii na szczeblu centralnym.”- fakty. Przystąpił do planowania kampanii włoskiej- fakt. Poza tym tą właśnie pracą pozyskiwał ludzi takich jak wpływowy Doulcet de Pontecoulanta- to on prezentował plany Napoleona najwyższym władzom Francji, bo go szanował!!! Łóżko Józefiny ( w ogóle absurd w roku 1795) nie robiło tych planów, nie prezentowało ich władzy. Na pewno go zapamietano po tej pracy- fakty!!! Sorry, za późno zobaczyłam o tej spacji!

"Przyjęty"- niezła komedia- o kimś, kto nie dostaje się na studia na żadną uczelnię i zakłada własną- najpierw by oszukać rodziców, potem jednak przychodzą do tej uczelni chętni- myślą, ze prawdziwa "Ojciec Chrzestny"- po raz nie wiem który Za każdym razem odnajduje coś nowego w tym filmie "Chiński Syndrom"- całkiem dobry film sensacyjny, niezły... "Kwiat mojeg sekretu"- film Almodovara- piękny film i muszę powiedzieć, że normalny jak na tego reżysera- nie wstrząsa tak jak np. "Drżące ciało" czy "Porozmawiaj z nią".

Grenadierzy wierzyli, że obecność Napoleona na polu bitwy równa jest stu tysiącom wojska.

Napoleon golił się zwykłą brzytwą przed każdą ważną bitwą.

Odpowiedz mi na pytania, które Ci postawiłam w poprzednim poście.