adamhistoryk

Przed II Wojną Światową Polska myśl techniczna zrodziła pociągi, które przekraczały szybkość 140 km/h. Co prawda były to pociągi austriackiej firmy Austro-Daimler-Puch, aczkolwiek "stuningowane" w chrzanowskich zakładach Fablok. Tak się uczono, i być może, gdyby nie II Wojna Światowa ...

Ale to chyba raczej mrzonki są

a w jaki sposób mielibyśmy wrócić do Lwowa?

Taka myśl mi przyszła do głowy: nie możesz kolegi Jarpena odszukać na tym forum - to jak odnajdziesz dokumenty w "powodzi" historii?

portal katyński poezja o katyniu artykuł

Sam na to pytanie odpowiedziałeś.

spis zabytków Mój odnośnik

Oczywiście - Albert Manfred, nie Mansfield, za oczywisty błąd przepraszam. I oczywiście - Gąsiorowski nie podchwycił tego pomysłu za A. Manfredem, tylko pewno za innym, współczesnym mu historykiem. Chciałem napisać, że i Manfred i Gąsiorowski mieli - taka jest moja supozycja - te same zródła wiedzy. Błędy wynikały z braku porannej kawy ... Już się napiłem, jest dobrze ...

Raczej rzekomo. Bo - jak chce A. Manfred - Napoleon ustalił nazwisko nowej znajomej dopiero po przybyciu do Warszawy. Czy nie zapytałby się o nie w czasie rozmowy w karczmie. No chyba że nie znam się na ówczesnych konwenansach.

Mansfield, "Napoleon Bonaparte"

Stwórzmy Encyklopedię I Wojny Światowej Zbliża się 100. rocznica wybuchu tejże wojny, może warto uporządkować wiedzę? Proponuje pisać hasła nie alfabetycznie, tylko według wydarzeń, tydzień po tygodniu, miesiąc po miesiącu Pierwsze hasło: wojna Krymska, pomimo że toczona w połowie XIX wieku, posiadała szereg cech wojen dwudziestowiecznych, szczególnie I wojny światowej. Większa część działań wojennych miała charakter wojny pozycyjnej, toczonej w okopach wokół Sewastopola. Była ona też jednym z pierwszych konfliktów relacjonowanych na bieżąco na łamach prasy i uwiecznionych na fotografiach, co już jest domeną wojen z xx wieku. Wojna krymska pokazał, że przymierze dokonane na Kongresie Wiedeńskim to tylko kawałek papieru, na którym widnieją podpisy najważniejszych ludzi ówczesnego świata politycznego.

Oficjalnie pani Walewska spotkała Napoleona podczas balu w warszawskim Zamku Królewskim, choć inni twierdzą, iż odbyło się to w pałacu Michała Poniatowskiego w Jabłonnie. A nieoficjalnie? W biografii Napoleona Mansfielda jest wzmianka o spotkaniu zimą w zaspie. Podchwycił to Wacław Gąsiorowski w swojej powieści "Pani Walewska". Są na to dowody? jakieś wpisy w pamiętniku? Wiem, że Mansfield jako historyk musiał się opierać na dowodach, nie na przesłankach. Tylko jakich? Kto wie?

"Bój Warszawy. 1 sierpnia - 2 pażdziernika" Wydawnictwo z roku 1945. Wydawnictwo konspiracyjne.

Szukałem artykułów w prasie katolickiej o szafkach kardynała. Trochę po omacku, trochę pamiętając tytuły prasy katolickiej z tamtego okresu.

Generał Bernhardi, ojciec duchowy szowinizmu, w swojej książce pod tytułem "Niemcy i najbliższa wojna" mówi "Wojna jest koniecznością biologiczną. Jest wykonaniem przez rodzaj ludzki naturalnego prawa, na którym opierają się wszystkie prawa natury, a szczególnie prawo walki o byt". Kajzer Wilhelm II, cesarz Niemiec powiedział o Edwardzie VII powiedział: " On chce wojny, lecz ja ją mam zacząć, aby odium nie spadło na niego". W ten sposób kajzer ukrył swoje ambicje wojenne. Czyli - w świetle tych wypowiedzi - raczej wojna o wymiarach światowych raczej by wybuchła.

A czy Wojny Punickie zapowiadały I Wojnę Światową????

Ale chyba Wojna Krymska była pierwszą z tych wojen, prawda?

Tylko że Wojna Krymska była bezpośrednio przed I Wojną Światową, a Wojny Punickie raczej nie

Wojna krymska, pomimo że toczona w połowie XIX wieku, posiadała szereg cech wojen dwudziestowiecznych, szczególnie I wojny światowej. Większa część działań wojennych miała charakter wojny pozycyjnej, toczonej w okopach wokół Sewastopola. Była ona też jednym z pierwszych konfliktów relacjonowanych na bieżąco na łamach prasy i uwiecznionych na fotografiach. A to już domena wojen światowych.

Może trzeba poszukać wtym portalu? Jest to Biblioteka Narodowa online. Biblioteka Narodowa ma liczne zbiory. Jakby co sam przeszukam w wolnej chwili owe zbiory.

Promować historię można na blogu albo w czasie wycieczek krajoznawczych

Pogadajmy tutaj o książce "Szachista" Łysiaka. Kolega Harry napisał w innym temacie o tej książce: "Hmm... Skoro jednak temat dotyczy Szachisty to może coś dopiszemy? Z tym że znając sympatie Administracji to może się dla mnie skończyć banem do końca życia i o jeden dzień dłużej. Sam nie wiem. Powieść jest marna, postacie zarysowane siekierą, fabuła się rwie jak gacie pruskich muszkieterów". I jeszcze w innym miejscu Harry dodaje: "A zaiste wtedy już był 'automatem' Maelzel'a. Co do samej książki, to Łysiak stosuje podobny zabieg literacki jak Umberto Eco w Imieniu Róży co ma niby uprawdopodobniać historię. Z tym, że takich anachronizmów jak z tym 'automatem' jest tam sporo. Proszę o dyskusje.

Teraz jest dwóch, panie Andreasie

Kto jeszcze, którzy biografowie - oprócz Waldemara Łysiaka - wspomina "Szachistę", akcję porwania Napoleona? Albert Manfred nie wspomina raczej tego wydarzenia. Przewertowałem dwa tomiszcza - i nie znalazłem nic.

Możesz, drogi Harry, podać owe anachronizmy - bo kompletnie jestem zielony.