Samoloty lącznikowe

[FSO]

Witam;

żadne wojska nie mogły się obejść bez samolotów łącznikowych. Kursowały one między sztabem a oddzialami frontowymi. Powolne, proste.. czasem dwuplaty... jakie były, jak spełniały swoją rolę, jak się zmieniały w czasie wojny, ile ich zestrzelono w czasie działań wojennych...

pozdr

[Leuthen]

Według mnie jednym z lepszych samolotów łącznikowych DWS był niemiecki Fieseler Fi-156 "Storch" ("Bocian"). Mógł startować i lądować prawie wszędzie (przed wojną zademonstrował start z rozbiegu nieprzekraczającego 45 m - z pełnym obciążeniem!; w czasie wojny "Storchy" latały m.in. do oblężonego Wrocławia czy też Berlina --> słynny lot Hanny Reitsch i Roberta von Greima).

[FSO]

Witam;

z historii Fi 156 Storch : w założeniu miał to być samolot krótkiego startu i lądowania, zaprojektowany w połowie lat 30 tych [prototypy wiosna lato 1936 r.]. Produkcja ruszyła na przełomie lipca i sierpnia 1937 r [w tym samym okresie zaprezentowano je na pokazach lotniczych [Międzynarodowy Miting Lotniczy w Zurich - Dubendorf] Produkcja szła w tempie 3 samoloty na tydzien.Tedty bojowe przeszedł w Hiszpanii. W '38 roku zamontowano jeden kaem MG15 7,9 mm jako uzbrojenie obronne. Zostały sprzedane m.in do ZSRR, Finlandii i Szwajcarii. ZSRR zaś po dostosowaniu w swoich warunków mial go produkować jako SS-2 w Kownie. Niestety atak na ZSRR w czerwcu '41 uniemożliwił wykonanie tych planów. W czasie wojny opracowano kolejne wersje samolotu : m.in. ratunkową, komunikacyjną, rozpoznawczą [o zasięgu do 1000 km - wyposażona w aparat foto...]. Pojedyncze egzemplarze zostały wysłane do Bulgarii, Chorwacji, Słowacji, Rumunii i na Węgry. Swojego osobistego Storcha otrzymał też B. Mussolini. Ogołem wyprodukowano 2784 sztuki tego samolotu w różnych zakładach [w Niemczech, Francji i Protektoracie. Jego następcą miał być Fi 256, lecz nie wszedł do produkcji.

Dane Storcha [Fi 156C-2]: dwumiejscowy lekki samolot obserwacyjny a także do współpracy z wojskami lądowymi. Silnik - Argus As 10C-3, ośmiocylindrowy 240 KM, 1 kaem MG 15 strzelający do tylu, V max - 175 km/h; przelotowa 145 km/h [na wysokości 1000m]; masa własna 845 kg, całkowita 1320 kg, zasięg ok 400 km. prędkość minimalna - 51 km.h....

pozdr

[učitel]

Japanese equivalent of Fi-156 Storch was Kokusai Ki-76 (Stella). The aitcraft was designed by Kozo Masuhara, without access to one of the German aircraft (but probably with some technical support). The 240hp Argus inverted-V engine of the Storch was replaced by a more powerful Hitachi Ha-42 nine-cylinder air-cooled radial engine, and the slotted flaps of the Storch were replaced with more sophisticated Fowler-flaps. In many other respects the aircraft were similar, though the Ki-76 had improved general characteristics, resulting in the Ki-76 being able to outperform the Fi-156 in everything except landing distance. The Ki-76 went into production in the fall of 1942 and was used until the end of the war as a liaison and artillery observation plane. It is not known how many of these light planes, known as "Stella" to the Allies, were built before productoin ended in 1944. Also the crew consisted of only 2 men – the pilot and the observer.

„The Soviet Storch“ was OKA-38, made by Antonov. After being presented with a Storch, Stalin ordered Antonov to start an unlicensed production of the plane. The Argus engine was replaced by a MV-6, which was a copy of a French Renault engine (propably unlicensed as well) and the fuel load was increased, but otherwise the OKA-38 was an exact copy. Nevertheless the STOL capacities were degraded considerably. The production never really got started before it was ended prematurely by the German attack in 1941.

(Much information was taken from Rankin Hansen’s Internet block.)

[učitel]

Some more information to "Storch" and to its followers:

The Storch was produced by the Fieseler Werke in Kassel, but from April 1942 there was started a production at Morane-Saulnier in Puteaux, France. In October 1943 the Fieseler Werke started producing FW 190s and the Storch’s production was shifted to Puteaux. At the same time, the production was commenced at Leichtbau Budweis (České Budějovice) in the Protectorate of Bohemia and Moravia. Leichtbau Budweis built one Storch in 1943 and 72 the following year, before production was transferred to another Czech firm, Beneš-Mráz in Choceň (Chozen), who produced 64 units for the Germans.

In addition to the German/French/Czech productions, the Storch was produced on license in Rumania by ICAR, who produced 80 Fi 156C-3 from 1943.

By the time the Allies invaded France, Germans had been developing the Fi 256 at the factory in Puteaux (which FSO has mentioned earlier). Not much is generally known about the plane, but based on the looks of the aircraft, it is a quite possible thing that new Bundesluftwaffe designed its Dornier Do 27 as the follower of this plane (according to Rankin Hansen).

After the war, production of the Storch was continued in both France by Morane-Saulnier, as the MS.500 "Criquet", as well as in Czhechoslovakia by Beneš-Mráz, where it was named K-65 "Čáp". (in Czechoslovak Air Force the letter „K“ means „kurýrní“ = liaison). After 1951, K-65 was taken by the Aero-factory as a muster for the development of an agricultural plane L-60 „Brigadýr“. (Soldiers used K-60 as a liaison aircraft, but never in a large number.) First flight was in late 1953. Used engine was first German Argus As 10 C, later Czechoslovak M-208 B. In the middle of the 1970s, the L-60 was modernized as L-60 S (super?). The new change consisted of the radial engine M-462 (that was adopted from another Czech plane – specialized for agricultural services – Zlín Z-37 „Čmelák“). In 1983 was on production the newest L-60 SF with M-462 RF, but in number of 4 only.

The French produced the Criquet in several versions (according to Rankin Hansen):

MS.500 (Fi 156C) with the original Argus AS 10c 240 HP engine

MS.501 with a Renault 6Q 233 HP engine

MS.502 with a Salmson 9AB 230 HP radial engine

MS.504 & MS.505 with a Jacobs R-755-A2 304 HP engine

MS.506 with a Lycoming engine.

Most information was taken from Rankin Hansen’s Internet block.