Agresywna polityka Hitlera w latach 1933-1939

[Cossaicen]

Witam serdecznie. Wiem, jestem nowym użytkownikiem, z zerową liczbą postów i może się tak skończyć, że narazie się udzielać nie będę (choć poczytać, poczytam posty innych). Nie będę się tutaj bronił, usprawiedliwiał czy co tam jeszcze. Przejdę do sedna sprawy. A więc tak, napisałem pracę ( praca w domu , 3 klasa gimnazjum , Agresywna polityka Hitlera 33-39 ) korzystając ze źródeł w internecie + podręcznik. Chciałbym, abyście w miarę możliwości sprawdzili co jest nie tak, ew. czego brakuje. Nie mam dużo czasu ( to już na jutro! ) więc prosiłbym o dość szybką i jednoznaczną odpowiedź, z góry dzięki. OTO PRACA! :

Agresywna polityka Hitlera w latach 1933-1939

W mojej pracy postaram się przedstawić politykę wewnętrzną i zewnętrzną Adolfa Hitlera w latach 1933-1939. Co więcej nakreślę powstanie NSDAP (Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej), a także dojście do władzy Hitlera.

Postanowienia traktatu wersalskiego nie przypadły do gustu mieszkańcom Niemiec. Czuli się upokorzeni. Ciężko było im zrozumieć, dlaczego przywódcy wyrazili zgodę na podpisanie tego dokumentu, a także nie mogli pogodzić się z faktem płacenia ogromnej reparacji.Gospodarka stale słabła, a rząd nie panował nad sytuacją w kraju. Drukowano papierowe pieniądze bez pokrycia, co przyczyniło się do hiperinflacji. Krzyzys gospodarczy groził przewrotem politycznym. W listopadzie 1923 rządy w Monachium usiłowała przejąć Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza ( naziści ) na czele z Adolfem Hitlerem. Zorganizowali oni nieudany pucz, po którym Hitler trafił do więzienia

w Landsbergu.

Okres aresztu Hitler poświęcił na napisanie książki „Mein Kampf”, w której przedstawił swoją ideologię. Obiecywał przyszłym zwolennikom zjednoczenie wszystkich ziem zamieszkanych przez Niemców i budowę „Wielkich Niemiec” na terytoriach zabranych sąsiadom. „Mein Kampf” głosi tezy rasistowskie, uznając za najlepszą rasę „nadludzi” – Aryjczyków, a wśród nich Niemców. „Podludźmi” są wszystkie inne społeczeństwa i narody, najgorsi zaś pod względem rasowym mieli być – według Hitlera – Żydzi, których zamierzał wyeliminować z niemieckiej Europy.

Republika Weimarska poradziła sobie z kryzysem, dzięki zreformowaniu waluty

i pomocy ze strony Stanów Zjednoczonych. Jesienią 1929 po „czarnym czwartku” a giełdzie doszły do kolejnej katastrony gosporczej. Niemcy zostały odcięte od zagranicznych rynków

i dopływu pieniędzy ze Stanów Zjedonoczonych. Rezultatem było bezrobocie. Niemcy

nieustannie szukali człowieka, który doprowadziłby kraj do porządku.

Po opuszczeniu więzienia przez Hitlera NSDAP ciągle rosła w siłe. Już w 1932 roku całkiem legalnie uzyskała 37% poparcia w wyborach demokratycznych. Wraz

z nacjonalistami i kombatantami uzyskali oni większość w Reichstagu. 30 stycznia 1933 roku prezydent Republiki Weimarskiej Paul von Hindenburg mianował Hitlera na kanclerza.

Po śmierci prezydenta, Hitler mianował się Führerem wszystkich Niemców i przejął obowiązki Hindenburga. Od tego momentu Republika Weimarska przestała istnieć, a kraj zmienił nazwę na III Rzesza. Kraj nazywany III Rzeszą miał charakter totalitarny. Naziści zlikwidowali wkrótce po zdobyciu władzy autonomię krajów związkowych; wprowadzili też nowy podział administracyjny na okręgi – gauy, gdzie władzę sprawowali miejscowi notable partii faszystowskiej; nazwano ten proces "ujednoliceniem".

W kolejnych czterech akapitach przedstawię politykę wewnętrzną, którą kierowała się partia NSDAP na czele z Hitlerem. W kraju powstawało ministerstwo propagandy, którego celem było wprowadzanie kultu wodza i państwa czy indoktrynacji ideologicznej od lat szkolnych. Powstały odpowiednie dla danych grup społecznych stowarzyszenia i organizacje jak np. Niemiecki Front Pracy, Związek Kobiet Niemieckich, BDM - Bund Deutsches Madchen - dla dziewcząt, "Hitlerjugend" dla młodzieży męskiej. Chłopcy w wieku 10-18 lat trafiali do „Hitlerjugend”, gdzie prócz wpajania nazistowskiej ideologii prowadzono zajęcia wojskowe. Naziści wymagali od dorosłych Niemców życia w związkach małżeńskich i posiadania do najmniej czworga dzieci. Kobiety wychowujące pięcoro i więcej dzieci otrzymywałi Krzyż Niemieckiej Matki.

Rozbudowano aparat represji, szczególną rolę wyznaczając policji politycznej - Gestapo. Specjalna formacja wewnątrzpartyjna - SS (tzw. "sztafety ochronne") - zdobywała coraz większe wpływy aż w końcu stała się (po 1934 r.) wszechwładna wobec zwykłych obywateli. Pomógł w tym upadek bojówek SA, formacji teraz po zdobyciu władzy już niepotrzebnej, niekiedy wręcz kłopotliwej, ponieważ drażniącej armię swoimi ambicjami przejęcia nad nią kontroli oraz swym radykalizmem społecznym (część chciała kontynuacji "rewolucji"...). Hitler rozprawił się krwawo z kierownictwem SA w czerwcu 1934 r., głównie Ernstem Rohmem i jego otoczeniem pod absurdalnymi często pretekstami (np. homoseksualizm) umacniając swoją władzę nad nazistowskimi szeregami. Powoli również podporządkowywał sobie armię (do 1938). Przeciwników systemu zamykano w specjalnie tworzonych obozach koncentracyjnych (m.in. komunistów, członków SPD, pacyfistów, świadków Jehowy czy homoseksualistów).

W 1935 r. zostały wprowadzone w życie rasistowskie ustawy norymberskie pozbawiające Żydów praw politycznych i społecznych, segregujące dwie narodowości - rasy (w języku faszystowskim), zakazując mieszanych małżeństw czy wspólnej pracy. W 1938 r. przystąpiono do pogromów ludności żydowskiej. Doszło do tzw. nocy kryształowej – od tłuczonych szyb w żydowskich mieszkaniach i sklepach. Zginęło kilkadziesiąt osób, a kilkaset zostało rannych. Niszczono synagogi, sklepy, cmenatrze. Po tym precedensie Żydzi masowo opuszczali Niemcy.

Społeczeństwo w lwiej części akceptowało nowe porządki z racji poprawy materialnego położenia, pełnego niemal zatrudnienia, wzrostu produkcji jak też wzrostu

i prestiżu Niemiec na arenie międzynarodowej.

Hitler od początku z powodzeniem stosował metodę Stresemanna. Zapewniał świata o swoich wyłącznie pokojowych cela. Aby uspokoić opinię międzynarodową wygłosił 17 maja 1933 uspokajające przemówienie, zapewniając o swoich pokojowych intencjach. Mimo to, szybko rozpoczął prowadzenie polityki agresji łamiąc postanowienia traktatu wersalskiego. Dnia 9 marca 1935 Goering poinformował oficjalnie, że Niemcy posiadają lotnictwo.

16 marca 1936 ogłoszono natomiast postanowienie rządu III Rzeszy o utworzeniu sił zbrojnych, które miały liczyć ponad 500tys. ludzi. Kolejnym krokiem Hitlera byłe remilitarycazja Nadrenii. Bezpośrednim pretekstem, który miał usprawiedliwiać decyzję podjętą w sprawie Nadrenii, stała się ratyfikacja przez parlament francuski dnia 27 lutego 1936 układu z ZSRR, podpisanego w maju 1935. Hitler uznał to za złamanie przez Francję paktu reńskiego (25.10.1925r. w Locarno).

Kolejnym krokiem III Rzeszy było nawiązanie pokojowych stosunków z Włochami. Mussolini (przywódca Włoskiej Republiki Socjalnej) docenił solidarność Hitlera w sprawie etiopskiej. Dnia 23 października 1936 Włochi i Niemcy podpisały w Berlinie kilka porozumień, dotyczyły one współdziałania w Hiszpanii, stosunku do ZSRR, rozszerzenia współpracy gospodarczej. Dnia 1 listopada 1936 Mussolini ogłosił w Mediolanie powstanie Osi Berlin-Rzym.

Jakby tego było mało, Adolf Hitler dążył do „zbratania” się z Japonią. Miał świadomość, że sojusz z taką potęgą częściowo pokrzyżuje imperialne plany brytyjczyków. Hitler planował również starcie z radzieckiem komunizmem. O wartości sojuszu między Niemcami a Japonią przeważyły zatem antybrytyjskie i antyradzieckie cele. Porozumienie to wyszło poza formę bilateralnego (dwustronnego) układu. Postanowiono mu nadać ideologiczny charakter i wyeksponować w nim ogólne cele walki z komunizmem. Układ przeciw Międzynarodówce Komunistycznej tzw. Pakt antykominternowski podpisano w Berlinie dnia 25 listopada 1936. Miał być otwarty dla innych państw. Ważne było tajne porozumienie uzupełniające, które wskazywało, że wymierzono je przeciw ZSRR.

Niemcy przygotowywali się do przyłączenia Kłajpedy. Od początku 1938 miejscowe organizacje narodowosocjalistyczne czekały tylko na sygnał Berlina, aby ogłosić secesję. 20 marca 1939 III Rzesza przedstawiła ultimatum Litwie, albo odda jej Kłajpedę drogą umowy albo wkroczą oddziały niemieckie. 23 marca 1939 minister spraw zagranicznych Litwy podpisał traktat z Niemcami na mocy któreg Kłajpeda powróciła do Niemiec.

25 maja 1939 Hitler wygłosił najbliższe cele Niemiec. Włączenie Gdańska do Niemiec i napaść zbrojna na Polskę. Od 1939 zacieśniała się współpraca państw faszystowskich, zwłaszcza oś Berlin-Rzym. 22 maja 1939 w Berlinie podpisano tzw. Pakt stalowy. Potwierdzał on ustalenie ostateczne granicy niemiecko- włoskiej i udzielanie sobie pełnego poparcia dyplomatycznego i politycznego, pomoc wszystkimi siłami lądowymi, morskimi i lotniczymi w razie napaści na sygnatariusza przez inne państwo.

Nastąpił też zwrot w stosunkach niemiecko-radzieckich. 19 sierpnia 1939 podpisano układ handlowy. Stalin zwlekał jednak jeszcze z podpisaniem sojuszu politycznego, chciał bowiem osiągnąć maksymalne korzyśći. Hitler chciał ten sojusz z kolei zawrzeć jak najszybciej. Niemiecko-radziecki pakt o nieagresji podpisano dnia 23 sierpnia 1939 tzw. Pakt Ribbentrop-Mołotow. Dotyczył on oficjalnie zobowiązania się tych państw powstrzymywania się od wzajemnej napaści i agresji. Tajny protokół natomiast ustalał podział stref wpływów w Europie Wschodniej. Linia graniczną miała być północna granica Litwy. W strefie wpływów ZSRR znalazły się więc Łotwa, Estonia, Finlandia i Besarabia. Tajny protokół rozstrzygnął o losie Polski.

[FSO]

Witam;

kilka uwag:

- delikatnie pomieszanie z poplątaniem gdyż: jeżeli zaznaczasz, lub zarysowujesz drogę AH do wladzy powinienieś [w/g mnie] opisać jaką partią byla NSDAP [populistyczna], i jakim politykiem byl sam AH. Poza tym opisać że postanowienia Traktatu Wersalskiego upokarzaly tak czy inaczej N. i stawiając je poza wlaściwie marginesem zycia podsycaly wszelkie skraje ruchy. Jeżeli piszesz o odszkodowaniach - także zaznaczenie [choćby hasowo] jak zmienialy się kolejne plany splat rat i odesetek

- powinieś wyraźni oddzielić to co się dzialo wewnątrz N. i to co na zewnątrz. Podobnie można wydzielić różne typy dzialań i je opisywać. Inny cel mialy szykany wymierzone w opozcyję, inne w wojsko inne wreszcie programy które byly realizowane w przemyśle. Podobnie w polityce zagranicznej

- powinieś przynajmniej zarysować politykę Zachodu [Anglia i Francja], zaznczyć wojnę domową w Hiszpanii i wymienić cele jakie mialy być zrealizowane.

To tak na szybko, kilka podstawowych uwag.

pozdr

[ak_2107]

pare szczegolow....

a kraj zmienił nazwę na III Rzesza. Kraj nazywany III Rzeszą miał charakter totalitarny.

Pojecie "III Rzesza" bylo przez samych nazistow uzywane ale nie bylo oficjalnym. Od 1939 zreszta

zalecano nazistowskiej propagandzie unikanie tego okreslenia - oficjalnie "Deutsches Reich", od

1943 "Großdeutsches Reich", polecano uzywanie okreslenia "Das Reich"

[Królowa]

szkoda , że masz na tą prace tak mało czasu bo bym Ci poleciła książkę "Filozofia Adolfa Hitlera w Mein Kampf" jest tam sporo niuansów na twój temat