Chłopi w PRL

[Narya]

Jaka była postawa chłopów w PRL-u? Czy byli tym, jak nazywają tę warstwę społeczną historycy, "jądrem oporu i spichlerzem wartości tradycji i narodu" czy zapleczem władzy ludowej?

[Bruno Wątpliwy]

Znowu chyba nie napiszę nic nowego i odkrywczego, bo było i tak i tak:) .

Zatem Narya - na początku (w latach 40.) i ty i tym. Podziemie zbrojne miało oparcie w części ludności chłopskiej (zresztą pamiętajmy, że w tym momencie mówimy o kraju, w którym jeszcze większość ludności mieszka na wsi, zatem to olbrzymia i zróżnicowana grupa społeczna). Z drugiej strony - władza przecież swoje kadry (także aparatu bezpieczeństwa) skądś brała. Podziały biegły pomiędzy wsiami, w samych wsiach, a także w rodzinach...

Później (stalinizm) było podobnie. Chłopi nie mogli być zadowoleni z pomysłów kolektywizacyjnych, ale przecież "pokolenie ZMP", ludzie którzy uwierzyli, że budują lepszą przyszłość, to przecież nie kto inni, jak w swej masie synowie chłopów. I oni byli także beneficjentami awansu społecznego.

A później było zapewne tak, jak gdzie indziej. Dopóki dominowało starsze pokolenie, które pamiętało II RP i do niej odnosiło swój aktualny status, to zapewne chłopi byli bardziej "zapleczem władzy ludowej", uznając, że - mimo wszystko - żyje się lepiej. Gdy pojawiło się nowe pokolenie, które już bardziej patrzyło w stronę Zachodu, poparcie dla systemu zapewne zaczęło erodować.

Ja w każdym razie nie przesadzałbym z "jądrem oporu i spichlerzem wartości tradycji i narodu". Spichlerzem tradycji, w tym katolickiej - może, ale "jądrem oporu"? Nie słyszałem o buntach i rozruchach chłopskich w Polsce Ludowej, nawet na miarę tego co się działo w II RP.