Wake 1941 - bitwa straconej szansy?

[Leuthen]

Obrona atolu Wake w grudniu 1941 r. stanowi niewątpliwie chlubną kartę w dziejach amerykańskich sił zbrojnych. Tracąc 52 żołnierzy i 12 myśliwców "Wildcat" obrońcy zdołali zadać agresorom wysokie straty - Japończycy stracili ponad tysiąc zabitych i rannych, 21 zestrzelonych samolotów 2 zatopione okręty i kilka uszkodzonych.

W momencie ataku na Pearl Harbor garnizon Wake liczył 27 oficerów i 422 żołnierzy piechoty morskiej wraz z lotnikami oraz 10 oficerów i 52 marynarzy, czyli razem 517 ludzi. Opór obrońców ustał 23 grudnia - poszło wówczas do niewoli 470 wojskowych.

Kapitan Henry Elrod (pilot Wildcata z VMF-211, pogromca niszczyciela "Kisaragi") dostał za walki o Wake Medal of Honor. Zginął podczas walk na lądzie 23 grudnia.

Sami marines z pewnością nie mogli utrzymać Wake, ale na odsiecz wysłano okręty z lotniskowcem USS "Saratoga" na czele. Zanim jednak US Navy dopłynęła, obrońcy skapitulowali. Czy przybycie na czas posiłków z USA mogło spowodować że Wake zostałoby w rękach USA, czy też może Amerykanie naraziliby tylko niepotrzebnie na stratę cenny lotniskowiec?

[maxgall]

2 zatopione okręty i kilka uszkodzonych

Na początek komentarz - do pierwszego ataku na Wake Japończycy użyli jednych ze swoich najstarszych okrętów - stąd tak duże straty. Dodatkowo siły obrońców były dla Japończyków dużym zaskoczeniem (samoloty myśliwskie zostały dostarczone na Wake dopiero 4 grudnia, a więc już po rozpoznaniu dokonanym przez Japończyków). Biorąc pod uwagę że do wykonania pierwszego desantu przeznaczono 450 ludzi – czyli mniej niż obrońców – decyzja o wycofaniu jest zrozumiała (że nie wspomnę o straconych okrętach ).

Sytuacja diametralnie się zmieniła gdy nadciągnęły japońskie lotniskowce.

Do akcji wspierającej obronę Wake Amerykanie wysłali 3 lotniskowce: Saratoga, Lexington i Enterprise. Saratoga miała osłaniać akcję wyładunku posiłków z USS Tangier, Lexington wykonać dywersyjny atak na wyspy Marshala, a Enterprise zapewnić wsparcie całej operacji.

Niestety Saratoga dotarła na pozycje wyjściowe już po zajęciu wyspy przez Japończyków. Czy był sens atakować w tym momencie Japończyków? Moim zdaniem nie.

W bezpośredniej akcji przeciwko Japończykom mógł wziąć udział tylko lotniskowiec Saratoga: Lexington znajdował się wtedy około 1000 mil na południowy wschód od Wake (promień działania amerykańskich samolotów pokładowych wynosił niecałe 200 mil), a Enterprise w pobliżu Midway. I żeby było ciekawiej Enterprise nie mógł się oddalić zbytnio od Hawajów gdyż... zabrakło dla niego tankowca! Dodatkowo grupy lotnicze na pokładach Sary i Lexa miały niepełne stany a część samolotów była przestarzała (np. Lex wyposażony był w myśliwce F2A-3 Bufflo).

Więc sytuacja 23 grudnia wyglądała mniej więcej tak (bez samolotów zaokrętowanych na krążownikach):

Amerykanie

1 lotniskowiec: Saratoga

11 F4F-3 Wildcat

38 SBD2/3 Dauntless

11 TBD-1 Devastator

Łącznie: 60 samolotów

Japończycy

2 lotniskowce: Soryu i Hiryu

32 A6M2

32 D3A1

36 B5N2

Łącznie 100 samolotów.

Proszę do tego dodać o niebo lepsze wyszkolenie japońskich pilotów w tym okresie i wynik starcia mamy przesądzony.

Ale załóżmy że Amerykanie jakimś cudem przepędzili Japończyków spod Wake i dostarczyli tam dodatkowe oddziały z zaopatrzeniem i samolotami. I co dalej?

Codzienne naloty z Kwajalein, duże oddalenie od własnych baz, trudności w regularnym zaopatrzeniu wyspy i czekanie kiedy Japończycy nadciągną z jeszcze większymi siłami...

Proszę wziąć również pod uwagę fakt, że strategia amerykanów nie przewidywała rozegrania wielkiej rozstrzygającej bitwy na Pacyfiku, a powolną wojnę na wyniszczenie. Dla USA priorytetem w tej wojnie były działania w Europie.

pozdr

[Leuthen]

Ale załóżmy że Amerykanie jakimś cudem przepędzili Japończyków spod Wake i dostarczyli tam dodatkowe oddziały z zaopatrzeniem i samolotami. I co dalej?

Codzienne naloty z Kwajalein, duże oddalenie od własnych baz, trudności w regularnym zaopatrzeniu wyspy i czekanie kiedy Japończycy nadciągną z jeszcze większymi siłami...

W takim razie po co w ogóle Amerykanie mieli Wake bronić, skoro wiązało się z tym tyle problemów?

Można też odwrócić sprawę - czy Wake był Japończykom naprawdę potrzebny?

[maxgall]

Cała wartość Wake wynika z jego położenia geograficznego. Samotny atol na środku Pacyfiku, z którego można kontrolować potężny "kawał" Oceanu. Atol ten znajduje się mniej więcej w 1/3 drogi pomiędzy Marianami i Hawajami - jak to ładnie opisują niektórzy autorzy: "ostatni przystanek przed Hawajami".

Japończycy nie mogli sobie pozwolić na pozostawienie tego atolu w rękach amerykanów, gdyż mógł się on stać "amerykańską Maltą" (ataki na japońską żeglugę) oraz bazą wypadową do ataków na cele w głębi japońskiego imperium.

pozdr