Syndrom maturzysty

[Narya]

Czy istnieje coś takiego? Czy przeżywacie (bądź przeżywaliście) coś takiego? Co to jest w ogóle?

[Jarpen Zigrin]

Nie chcę wyjść na osobę typu zdała to się mądrzy..., bo nie mam w tym żadnego celu, ogólnie zawsze miałem do nauki stosunek zdystansowany i nigdy się ocenami nie przejmowałem.

Prawda jest taka, że bardziej stressowałem się egzaminem gimnazjalnym niż maturą. Stress jeśli był to w dniu matury i to tylko tej z polskiego, wcześniej jak i po polskim było naprawdę bezproblemowo. Wiadomo, że człowiek jakoś tam to przeżywał, ale ani mnie to nie przerażało, ani paraliżowało, w ogóle podszedłem do matury jak do dłuższej kartkówki : )

Co do nauki to się uczyłem III klasą systematycznie chodząc na korepetycje z j. polskiego i historii ; ), z WOSu się w ogóle nie uczyłem, nawet podręcznika nie przeczytałem stąd najsłabiej napisałem WOS, ale i tak w granicach przeze mnie akceptowalnych. Dzięki tej nauce systematycznej, nigdy nie brakowało mi czasu, mogłem i jeździć do dziewczyny i wyjść pokopać w piłkę i siedzieć na Forum, które w ogóle nie odczuwało mojego braku mimo matury. Z niczego nie zrezygnowałem. Przed samą maturą też nie zarywałem nocy, uczyłem się systematycznie i to wystarczyło. Dlatego jeśli ktoś potrafi się tak uczyć w ogóle nie powinien się przejmować maturą i obawą o brak czasu. Dodam, że nie startowałem w żadnych konkursach, olimpiadach (prestiż ogromny, ale szansa na zwycięstwo mało, bo chętnych wielu, a miejsc premiowanych mało, nie ryzykowałem), ani nie chodziłem na żadne kółka czy inne czasochłonne rzeczy, wszystko było ukierunkowane na maturę i dzięki temu nie wiem zbyt dokładnie, co to za syndrom, o którym mówisz.

Jeszcze na koniec dodam, że każdy człowiek reaguje inaczej i w sumie trudno to ogólnie zdefiniować, ważne by w siebie wierzyć, bo optymistyczne myślenie to połowa sukcesu.

Oczywiście za wszystkich maturzystów, czy z syndromem ; ), czy bez trzymam kciuki.

[G@wron]

No tak w końcu ta matura... (a miała być wcześniej :roll: )

Syndrom ?! Jako, że jestem z natury leniwy zaczynam raczej odczuwać brak czasu do matury, zaległości duże, ambicje jeszcze większe. Ale zobaczymy co wyszło na maturach próbnych i skonfrontujemy to wszystko z rzeczywistości. Należę raczej do osób bezstresowych.

Systematyczna nauka to klucz do sukcesu tak jak pisze Jarpen. Przez ostatnie trzy miesiące tak pracowałem i miałem czas na wszystko, a i stopnie dobre

Poczekamy na rozwój wydarzeń bliżej kwietnia, moje ambicje studenckie to raczej nie UW, UJ więc może będzie dobrze.

[Lu Tzy]

Co to jest, ten "syndrom maturzysty"? Pytam powaznie, nigdy sie z tym terminem nie spotkalem.

Jesli to tylko modne okreslenie stresu przedegzaminacyjnego, to ja mam na to lekarstwo . Mnie nim leczono, to i dzis zadziala: jesli kto sie boi matury, to niech pomysli o pierwszej sesji na studiach !

[dzionga]

Jako, że jestem z natury leniwy zaczynam raczej odczuwać brak czasu do matury, zaległości duże, ambicje jeszcze większe.

Skąd ja to znam?

Ja się denerwuje w zależności od nastroju, bo czasami mam takie humory, że mam ochotę rzucić to wszystko w cholerę i zdawać wszystko na podstawie, bo się nie nadaję do niczego, ale jak już trochę ochłonę to sobie myślę, że ja wcale taka pusta nie jestem i może mi tragicznie nie pójdzie.