Walki o oswobodzenie Poznania

[Achilles]

Jak wiadomo, skończyły się dla strony polskiej koszystniej niż dla wroga. Jednak czy przebiegały idealnie? Czy stworzenie Dowództwa już w tych pierwszych dniach zakończyłóoby zajęcie Poznania znacznie wcześniej? Czy ruch spontaniczności przezwyciężyłby z rozsądkiem? Zajęcie jakiej jednostki publicznej wydaje się Tobie najciekawsze?

Zapraszam do dyskusji.

[Andreas]

Zarówno Polacy, jak i Niemcy byli bardzo zdeterminowani, by dostać Poznań. Nawet zajęcie lotniska w Ławicy nie powstrzymywało Niemców. Nawet podczas podpisywania Traktatu Wersalskiego, chcieli dostać Poznań. Atakowali z pełną determinacją. jednak po I WŚ siły niemieckie i ich morale było znacznie osłabione. Ale dzięki Powstaniu, zdobyliśmy Poznań i zaczęł się kształtować nasze siły powietrzne oraz lądowe(zdobylismy chyba dość sporo broni).

[Achilles]

zdobylismy chyba dość sporo broni

Ciekawe w tym wszystkim jest to, że po zajęciu dworca kolejowego broń i żywność trafiała prosto do naszych rąk. :}

Ogólnie pierwszy okres walk powstańczych (od 27.12.1918 - 8.01.1919) przebiegał korzystniej dla Polski, bo po rewolucji w Niemczech, nasi wrogowie, jak już powiedziałeś, nie miały chęci do walk. Poza tym było kilka przypadków, które pozwoliły Polakom objęcie danej jednostki publicznej poprzez pomysł i "wyprowadzenie w pole" Niemców w swerze logicznej. Mozolnym nie chciało się nawet myśleć czy dana sytuacja przedstawiana przez delegatów polskich była realna.

Wielu Niemców w swoich wspomnieniach z powstania opisuje, że ci spod Orła Białego to ochleje, pijacy i warchoły. Jeśli tak właśnie było, znaczy to tylko na ogromną niekorzyść władz i sił militarnych Prus, którzy nie potrafili poradzić sobie z taką "błahostką".

[Andreas]

Poza tym, Niemcy nie wygrali, a mogli to z łatwością zrobić, gdyby wysłali trochę nowinek technicznych: pistoletów maszynowych oraz czołgów. Polacy mieli mało broni i amunicji, brakowało przede wszystkim broni maszynowej i cięższej. Jednak zdemoralizowanie Niemców, zmęczenie oraz gorycz niedawnej porażki w wojnie przeważyły. Najpierw zdobywanie bez rozlewu krwi dużej liczby broni(karabiny, pistolety, czasem i karabin maszynowy się trafił). Kiedy zdecydowano się na opór, było za późno: powstańcy mieli dość broni, wielu z nich było dezerterami z Armii Niemieckiej, więc byli przeszkolonymi weteranami.

[Achilles]

Porażkę Niemców można jeszcze upatrywać w ich "systemie zarządzania". W końcu w ich szeregach znajdowało się wielu szpiegów, np. znakomity Bronisław Materne czy też Bobkowski. Po zdobyciu Ławicy Poznań był już biało-czerwony. Później nastąpiło rozszerzenie walk powstańczych na inne wsi, miasta, miasteczka. Jednak już po pierwszym dniu zostały zdobyte najważniejsze placówki, więc dalsze zdobycze to tylko kwestia czasu. Jednak cały czas brakowało żywności. Ciekawe czy gdyby nie Chłapowski, Niemojewski, Chmielewski, Czaber, Kurnatowska czy Andersz, nienajedzeni powstańcy chcieliby i byliby w stanie tak szybko zdobywać to, co im przysługuje w dziejach historii Polski.