Biały plamy, kontrowersje, różne wersje...

[Albinos]

Wielokrotnie poznając historię Powstania Warszawskiego można natknąć się na tematy, które albo są słabo znane, albo ze względu na ilość wersji trudne do wyjaśnienia. Na ile takich przykładów natknęliście się? Które zainteresowały Was najbardziej? Czy jest możliwość, aby wyjaśnić je dzisiaj, kiedy świadków wydarzeń zostało naprawdę niewielu, a dokumenty nie zawsze są?

[Wolf]

Wielokrotnie poznając historię Powstania Warszawskiego można natknąć się na tematy, które albo są słabo znane, albo ze względu na ilość wersji trudne do wyjaśnienia. Na ile takich przykładów natknęliście się? Które zainteresowały Was najbardziej? Czy jest możliwość, aby wyjaśnić je dzisiaj, kiedy świadków wydarzeń zostało naprawdę niewielu, a dokumenty nie zawsze są?

Przykładem białych plam są np wypadki używania przez powstańców przemocy i środków przymusu (w tym także broni palnej)wobec ludności cywilnej Warszawy.Jak też przypadki niesubordynacji,kłótni w sztabach itd w szeregach powstańców.

[Albinos]

Jak też przypadki niesubordynacji,kłótni w sztabach itd w szeregach powstańców.

Co do sztabów, zapraszam tutaj: https://forum.historia.org.pl/viewtopic.php?t=3216 .

Dla mnie osobiście największą białą plamą, tematem z wieloma pytaniami jest... tak, wiem, żadne zaskoczenie, losy "Czaty 49". Niby znany jest szlak, walki itd., ale nadal wiele nie wiemy (vide desant na plac Bankowy, wydarzenia pomiędzy 8 a 11 sierpnia). A skoro już o placu Bankowym mowa, samo przebicie ze Starówki do Śródmieścia jest ciągle tematem trudnym, i niełatwym do wyjaśnienia. Sam whatfor zaznaczał, że umieszczał różne wersje wydarzeń, właśnie ze względu na nieścisłości i wątpliwości.

[Albinos]

Warto przeczytać: http://forum.wprost.pl/glowne/?w=140802&v=tree

[Albinos]

Już od jakiegoś czasu myślałem nad tym. Nie raz można usłyszeć opinie, jakoby historia Powstania została opisana w sposób wystarczający. Że mamy natłok różnego rodzaju publikacji, że wiemy naprawdę dużo. Czy aby na pewno? Czy to nie jest tak, że trzeba właśnie usiąść i strona po stronie, przeglądać na nowo dokumenty, poprawiać błędy i przekłamania, które wciąż pokutują w naszej świadomości, wyjaśniać to, co niejasne? Czy możemy uznać jednak, że tak jak jest, jest dobrze?