Słowińcy - czy można było zrobić więcej?

[Bruno Wątpliwy]

szystko wskazuje na to, że dla większości młodych Słowińców był to proces pożądany.

Oczywiście, należy pamiętać, że był to proces. To, co było na danym etapie ewolucji stosunków językowo-etnicznych pożądane, czy naturalne dla mieszkańców, wcześniej takie być nie musiało. Na przełomie XVIII i XIX wieku wyznaczenie pastora posługującego się wyłącznie językiem niemieckim mogło wywołać rodzaj "sprzeciwu obywatelskiego". Kilkadziesiąt lat później w tej samej wsi mogło już być inaczej i tylko starsza generacja postrzegać mogła zmianę negatywnie.

[Bruno Wątpliwy]

Ponieważ dyskusja "w tym temacie" dotyczyła m.in. ogólnie procesu germanizacji Słowian pomorskich i połabskich pozwolę sobie w tym miejscu polecić artykuł: "Wspomnienie o Słowianach Połabskich - Obodryci i Wieleci" - pióra Adama Sengebuscha. Autor dosyć krytycznie podchodzi do przekonania, wywodzonego m.in. z opinii zawartych w dziele Thomasa Kantzowa, o relatywnie wczesnym "zakończeniu" germanizacji. Można się nie zgodzić, ale przeczytać się godzi.

http://koszalin7.pl/st/pom/pomorze_103.html

[Bruno Wątpliwy]

Ponieważ - przy okazji Słowińców - w tej dyskusji pojawił się wątek o kulturze jamneńskiej (z okolic Koszalina), pozwalam sobie załączyć link do pewnej ciekawostki. Niemiecki film, przedstawiający Pomorze Zachodnie z okresu przed drugą woją światową. Jamno pojawia się mniej więcej w 26-27 minucie. Dla mnie (aczkolwiek laika) związek tego, co sfilmowano z kulturą kaszubską jest dosyć oczywisty.

Link do filmu. (http://www.archiv-akh.de/filme/222#1)

Nadal jednak nie znalazłem żadnego poważnego źródła (oprócz popularnych przewodników), które potwierdzałoby przetrwanie we wsiach Jamno i Łabusz mowy słowiańskiej do początku XIX-wieku. Zatem, wszelkie wskazówki i dowody - mile widziane.

I link do tematu o istnieniu innego, zachodniopomorskiego "rezerwatu" mowy słowiańskiej - na Rugii (Ranie). Półwysep Mönchgut. Niewiarygodne? A może jednak element prawdy w tym jest?