Filip II

[Jarpen Zigrin]

Filip II namalowany przez Tycjana

"Czy Filip był postacią heroiczną za jaką mieli go współcześni mu politycy, czy też był on słabym człowiekie obdarzonym najwyższą władzą i przeciętną inteligencją, przerażony, że nigdy nie w życiu nie zdoła dorównać swojemu ojcu"

"Wszystkie te porażki [niepowodzenia Filipa przyp. własny] miały podobny przebieg: ambitna i nieustępliwa polityka, na jaką się decydowano, okazywała się coraz bardziej nierealną, lecz mimo to nie zmieniano jej tak długo, aż przegrano sprawę"

"Filip II wychowany w przekonaniu, że nie należy nigdy pertraktować z heretykami, był też pewny, że nie należy się układać z buntownikami. Chciał przede wszystkim odnieść całkowite zwycięstwo, a następnie dyktować warunki. Filip II nie był słabym człowiekiem obdarzonym najwyższą władzą: był człowiekiem o niewzruszonych zasadach obdarzony najwyższą władzą... Być może skutkiem żarliwości religijnej wynosił swoje zasady ponad poziom zdrowego rozsądku, ale nie czyni to z niego człowieka słabego, jedynie nieugiętego. Nie tylko religia jednak podtrzymywała owe zasady: król żywił głęboko zakorzeniony lęk, że wyda się słaby, jak gdyby bał się publicznie zmienić zdanie. Po podjęciu decyzji rzadko można go było przekonać, by od niej odstąpił"

Tak o Filipie pisze znany historyk Geoffrey Parker o Filipe II

Ja mimo wszystko uważam go za władcę słabego i nieudolnego dodatkowo fanatyka religijnego.

To za jego panowania i przy wydatnej "pomocy" Niderlandy płn. ogłosiły niepodległość na mocy unii w Urtrechcie. Inkwizycja za jego czasów kwitła w pełni. Do tego dochodzi jeszcze wielka porażka Niezwyciężonej Armady. Hiszpania utraciła swą hegemonię na morzach na rzecz Anglii i straciła kontrolę nad drogami handlowymi na Oceanie Atlantyckim.

[w4w]

bez wątpienia nie był on władcą wybitnym cięzko go jednak obwiniać o porażki militarne. Lub o to że nie przewidział sztormu i ulewy które zniszczy jego flotę. Jednak masz rację że gdyby nie jego ekstremizm to hiszpania mogłaby utrzymać bardzo bogate niderlandy

[Estera]

a mimo wszystko uważam go za władcę słabego i nieudolnego dodatkowo fanatyka religijnego.

Był to czas kiedy fanatyków religijnych nie brakowało. Zysakł tym fanatyzmem tytuł "Szatana Południa".

Była to wielka indywidualność, postać złożona. Dbał o flotę. Mianował wybitnych wodzów. Sam za zajmowaniem się wojną nie przepadał. Poniósł olbrzymią klęskę- no cóż- po wyprawie na Anglię rozpoczął się zmierzch potęgi Hiszpanii. Jednak za jego czasów, przez wiele lat Hiszpania uchodziła właśnie za potęgę.

[Jarpen Zigrin]

Tak dla formalności, bo mnie zawsze taka tytulatura interesuje:

Filip II to:

Z bożej łaski król Kastylii, Leónu, Aragonii, Sycylii, Neapolu, Jerozolimy, Portugalii, Nawarry, Grenady, Toledo, Walencji, Galicji, Majorki, Sewilli, Sardynii, Kordoby, Korsyki, Murcji, Jaén, Algarve, Algeciras, Gibraltaru, Wysp Kanaryjskich, Wschodnich i Zachodnich Indii oraz innych wysp i ziem na zachodnim brzegu Atlantyku, hrabia Barcelony, pan Biskajów i Moliny, książę Aten i Neopatrii, hrabia Roussillon i Cerdagne, margrabia Oristano i Goceano, arcyksiążę Austrii, książę Burgundii, Brabancji i Mediolanu, hrabia Habsburga, Flandrii, Tyrolu, etc.

Jak myślicie czy Filip II mógł lepiej rozegrać wojnę z Anglią? Czy może zabrakło mu tylko szczęścia, wreszcie czy ta wojna była niezbędna?

Jeszcze trzeba dodać, bo chyba o tym tutaj zapomniano cały półwysep Iberyjski był pod jego panowaniem, gdyż to on pokonał Portugalię i ogłosił się jej królem. Niestety dla Hiszpanii panowanie w Portugalii nie przyniosło mu nic dobrego, bo ciągłe walki z rebeliantami w Portugalii doprowadził tylko do zapaści gospodarczej tego kraju. Jak myślicie czy tutaj również Filip II mógł zrobić coś lepiej?

[Lu Tzy]

Moim zdaniem ten wladca przypieczetowal upadek Hiszpanii. Pozniejsi - koszmarnie czesto nieudolni - wladcy musieli pic piwko, gorzkie, nawarzone przez Filipa Drugiego.

[Jarpen Zigrin]

Współcześni jego kompleks pałacowy Escorial nazywali ósmym cudem świata, a sam Filip nazywał go damą swego serca. W ogóle chyba oprócz tego, że zbierał liczne pamiątki był kochającym ojcem i mężem, słał np. urocze listy do córek. Jednakże w sprawach wiary był dość fanatyczny marząc od powrocie supremacji Kościoła Katolickiego.