Źródła - średniowiecze

[Narya]

Nie zawsze literatura i historiografia w pełni przekaże nam informacje o czasach średniowiecznych, a sporo "ukrytych" jest właśnie w źródłach, jak m.in. w rocznikach czy kronikach. Jakie źródła polecacie do dziejów średniowiecznych poszczególnych państw, kontynentów, krain, ludów, a także do różnych dziedzin, jak poznania społeczeństwa średniowiecznego?

"Aleksjada" Anny Komneny jest majstersztykiem dziejopisarstwa, ale tyczy się tylko dynastii Komnenów, lepszą kroniką, choć tylko jednego wieku, jest kronika Psellosa.

Najwięcej o Rusi dowiadujemy się z "Powieści minionych lat" i jej kontynuacji "Latopisu kijowskiego", pomimo tendencji rusofilskiej i książęcej. Sporo też informacji na temat prawa ruskiego jest w Prawdzie Ruskiej, ale ta jest dostępna tylko w j. rosyjskim, względnie ukraińskim.

Nie można też zapomnieć o Einhardzie i jego żywocie Karola Wielkiego.

[Tofik]

"Powieści minionych lat"

Z tego źródła można się też co nieco dowiedzieć o historii Polski (choć tych informacji jest mało).

Jeśli chodzi o historię Niemiec w wiekach X - XI to niezbędna jest kronika Thietmara oraz kronika Widukinda (skądinąd słabo dostępna).

Jeśli chodzi o historię Polski, to oczywiście Gall Anonim, niemiecki Thietmar, Kosmas (niezbędny również przy poznawaniu historii Czech), no i może Kadłubek, choć strasznie ciężko się go czyta, a i trzeba uważać na to co pisze.

[Narya]

Właśnie mam w rękach kronik królewskich Fernao Lopeza, niesamowite dzieło (kocham allegro ). Kronikarz pisał w XV wieku, do dzisiaj zachowały się jedynie trzy dzieła, o których wiemy na pewno, że to jego autorstwa są. Różni się tym, że jako jedyny chyba pisał o ludziach z niższych stanów. Jeżeli ktoś (podobnie jak ja) interesuje się historią społeczeństwa średniowiecznego, również tych niższych stanów, to kronika F. Lopeza jest dobrym punktem zaczepienia (choć ogranicza się tylko do Płw. Iberyjskiego...). To jest zupełnie inny styl pisania niż ten znany u Thietmara czy Galla Anonima. Co ciekawe, to nie ma tam aż tak dużo jak np. u innych kronikarzy średniowiecznych odnośników do Boga, Kościoła, chrystianizacji.

[Narya]

Źródła do dziejów średniowiecza nie są tylko kronikami czy rocznikami. W przygotowywaniu się na krucjatę po archiwach polskich przeglądam sobie ich zasoby w internecie (swoją drogą polecam stronę archiwa.gov.pl która jest niezwykle pomocna w szukaniu źródeł do interesującego nas zagadnienia).

Liczne dokumenty, głównie nadania ziemskie i przywilejów. Czy z ich treści możemy wyłuskać strzępy informacji o życiu codziennym ludzi średniowiecza czy to jest niemożliwe?

[Narya]

Jeśli chodzi o historię Polski, to oczywiście Gall Anonim, niemiecki Thietmar

Nie tylko w kwestii historii Polski, Thietmar skupił się na historii swojego biskupstwa Magdeburga (jak się pomyliłem to mnie poprawcie z miejscowością). Co ciekawe, w miarę obiektywnie przedstawia fakty kronikarskie i jego kronika jest dowodem, na to, że Thietmar był bardzo wszechstronnym i wykształconym człowiekiem.

A i zarówno Powieść doroczna jak i Kronika Kosmasa, to idealne źródła do poznania co nie co o Słowianach.

Warto wspomnieć o kronice Psellosa (dość rewolucyjne podejście narracyjne, nie uważacie? ) czy odnośnie historii Polski: kronika wielkopolska, Janka z Czarnkowa.

A istną kopalnią wiedzy jest kodeks dyplomatyczny (do dziejów Wielkopolski, ale także pogranicza, tu Nowej Marchii, Pomorza, Brandenburgii Wschodniej).

[riv]

A istną kopalnią wiedzy jest kodeks dyplomatyczny (do dziejów Wielkopolski, ale także pogranicza, tu Nowej Marchii, Pomorza, Brandenburgii Wschodniej).

Kodeksów dyplomatycznych jest kilka. Nie tylko Wielkopolski ale Małopolski czy Mazowsza.

Nie tylko w kwestii historii Polski, Thietmar skupił się na historii swojego biskupstwa Magdeburga (jak się pomyliłem to mnie poprawcie z miejscowością)

Sprostowanie: Thietmar był biskupem Merseburga a nie Magdeburga. Magdeburg był arcybiskupstwem, Merseburg biskupstwem. Arcybiskupami Magdeburga w tym czasie byli: Dagino-1004 -1012, Dodico 1012 i Gero do 1023 r.

Thietmari merseburgiensis episcopi chronicon- zajmuje się Historią Niemiec, w szczególności panowaniem Ottonów i Henryka II, ale też historią Słowiańszczyzny połabskiej, Polski, Czech oraz Węgier.

Warto wspomnieć o kronice Psellosa (dość rewolucyjne podejście narracyjne, nie uważacie? )

do dziejów Słowiańszczyzny to raczej marne źródło- bardziej sie skupia na kulisach życia pałacowego niż na dziejach.

Ważniejsze źródła to:

De Getarum sive Gothorum origine et rebus gestis (Historia Gotów)-Jordanesa . W dziele tym wspomina plemiona Antów, Wenetów i Sklawinów,.

Geograf Bawarski,ok. połowy IX w

Żywot św. Metodego.po 885 r.

Dzieło podróżnika arabskiego el Masudiegook. połowy X w.

tabulae paschalesteż cenne źródło, bo na marginesach zapisywano ważniejsze wydarzenia.

Rocznik niemiecki tzw. hersfeldzko-korbejski,X w- pierwszy polski rocznik. Niestety dzisiaj znany tylko z przekazów.

Rocznik augijski, On daje poczatek rocznikowi kapituły krakowskiej w 1039.

Dokument praski z 1086 r.

Ibrahim ibn Jakub- niestety do naszych czasów zachował się jedynie wyciąg z jego dzieł autorstwa Abu Obaid Abdallah al Bekri z Kordoby,

Res gestae saxonicae sive annalium libri -autorstwa Widukinda z Korbei X-XIw.,Zawiera ona najstarszą wzmiankę o państwie Mieszka I (księga III),

Chronica Boëmorum -Kronika Kosmasa, XII w.-jest głównym źródłem do historii Czech.

I późniejsze, wszystkim chyba znane- dość ciekawa jest Kronika oliwska.Zaczyna się datą 1170 r., a kończy w połowie XIV w.

[Narya]

Oczywiście, że Psellosa, nie podałem do dziejów Słowiańszczyzny, chodziło mi bardziej o ciekawą narrację.

Wiedziałem, że się pomyliłem co do biskupstwa Thietmara... zawsze mi się myli Merseburg z Magdeburgiem... jeszcze raz przepraszam.

Chyba nie wszystkim znana.. kronika oliwska. Kogo i o czym?

G. Labuda pomaga dając pokaźny zbiór fragmentów co ważniejszych źródeł do dziejów Słowiańszczyzny. Chyba jest w każdej szanującej się bibliotece uniwersyteckiej, a przynajmniej takiej uczelni gdzie są studenci historii.

[riv]

Kronika oliwska- kronika opactwa cysterskiego w Oliwie. Powstała po 1350 r, jako tzw kronika fundacyjna. Autorem jej mógł być opat oliwski Stanisław. Ma dwie warstwy- pierwsza( zwana tez często kroniką oliwska starszą) rozpoczyna się od fundacji klasztoru 1178 r, druga stanowi jej kontynuację do roku 1350- autorem tej drugiej może być właśnie opat Stanisław.

[Narya]

Zbiór źródeł do dziejów średniowiecza (czeski):

http://147.231.53.91/src/index.php?s=v

Fontes rerum regni Bohemiae:

http://www.clavmon.cz/clavis/FRRB/

Kodeks Dyplomatyczny Władztwa Saksońskiego:

http://codex.isgv.de/

Kodeks Dyplomatyczny Brandenburgii:

http://wiki-de.genealogy.net/Brandenburg/Codex

Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski:

http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication?id=12456&from=&dirids=1&tab=1&lp=15&QI=

Monumenta Germananiae Historica:

http://www.mgh.de/

Tabula Peutingeriana:

http://www.romancoins.info/Tabula-Peutingeriana.html

[Narya]

Kto jest autorem tego przekładu? Jedlicki? Bo w e-booku nie ma takiej informacji...

http://pl.scribd.com/doc/16493120/thietmar

Proszę o pomoc. Z góry dziękuję.