Zwycięstwo Normanów nad papieżem pod Civitate

[Achilles]

Rok 1053. Normanowie już od kilkudziesięciu lat trwale zamieszkują tereny południowe Włoch. Mają już księstwo Melfii, Aversę, Apulię, lecz chcą jeszcze więcej. Sięgają po Kalabrię. Ten doniosły ruch nie podoba się papieżowi, który wkrótce zorganizował wojska, które miały powstrzymać ekspansję terytorialną ludzi z północy. Niestety (nie niestety) usiłowania Leona IX (porwanego po bitwie) kończą się na klęsce pod Civitate, bardzo ważnej potyczce, od której zależą losy Normanów i ich sukcesji.

Jednak (o dziwo) cały ten konflikt nie miał charakteru wrogiego. Strona normańska wyciąga rękę do papiestwa (Mikołaj II), która z pomocą Dezyderiusza zostaje przyjęta. W roku 1059 mamy "pokój" zawarty w Meflii.

Czy papież mógł podjąć kolejne działania wojenne, dzięki którym mógłby poprawić swoją sytuację polityczną? Jeśli tak, to jak? Czy ta klęska papiestwa nie wydaje się kompromitacją wyrządzoną przez na pozór głupich Normanów?

Zapraszam do dyskusji.

[Narya]

Papieże przede wszystkim chcieli mieć swoje wpływy w jak największej części Europy i kontrolować Rzym, stąd przyjęli propozycję od Normanów.

[Regulus]

Stolica Apostolska po prostu pogodziła się z faktami (obecnością Normanów na Półwyspie) i zrozumiała, że sojusz z nimi jest bardziej opłacalny niż walka. Przez cały XII wiek Sycylia stanowiła potężną przeciwwagę dla wpływów Cesarzy, tak niemieckiego jak i bizantyjskiego, na czym papieże najbardziej korzystali. To pozwala zrozumieć, dlaczego potem Rzym tak zaciekle walczył z Hohenstaufami o dawne królestwo Normanów i nie bał się w tej walce sięgać po najgorsze środki.

[Achilles]

zrozumiała, że sojusz z nimi jest bardziej opłacalny niż walka

Jednak papież nie do końca był za tym pomysłem. Gdyby nie Dezyderiusz, nie wiadomo jak potoczyłyby się losy niby "wojny" z Normanami. W końcu Mikołaj nie czuł się komfortowo nadając oficjalnie Rbertowi Guiscardowi ziemie Scylii i Kalabrii.

Nie zapominajmy też, że głowa Kościoła po całym tym zatwierdzeniu otrzymała trochę ziemi na potrzeby kościołów i klasztorów. Ponadto został zawarty konkordat, za pomocą której Normanowie zobowiązywali się przestrzegać zasad religii chrześcijańskiej. Jednakże ta "umowa" nie była zawarta tylko dlatego, by omówić zasady ideowe i teologiczne, lecz miała charakter pokojowy - żadna z stron obiecywała sobie zaufanie i liczenie się z "sojusznikiem".

[Fassr ad-Din]

Normanowie pod Civitate odnieśli błyskotliwe zwycięstwo, mimo iż dysponowali mniejszą siłą bojową. Ważniejszy był fakt, że Robert Guiscard oddał się pod opiekę papieską i w ten sposób potwierdził swoje prawa do zdobytych terytoriów. Papież też odniósł korzyść zyskiwał obrońców, którzy pózniej pomogli mu podczas oblężenia Rzymu w 1084 roku.