Karabin automatyczny ''Turniej''

[Andreas]

W 1934 roku Instytut Badań Materiałów Uzbrojenia ogłosił konkurs na karabin samopowtarzalny. Wymagano broni o kalibrze 7,92 mm, nie cięższej niż 4,5 kg, zasilanej z 10-nabojowego magazynka, z lufą o takiej samej długości jak w karabinku wz. 1929. Wymagania nie precyzowały zasady działania automatyki broni, żądano za to, żeby nowa broń była prosta w obsłudze i jak najtańsza w produkcji. Po roku komisja dysponowała 10 projektami z których wybrano trzy:

kbsp SKS skonstruowany przez inż. Stefańskiego (odrzucony na dalszym etapie badań).

kbsp ES skonstruowany w PWU przez inż. Edwarda Steckiego

kbsp "Turniej" skonstruowany przez inż. Józefa Maroszka

Na przełomie 1934/1935 podjęto decyzję o wykonaniu modelu kbsp Maroszka. Już w trakcie prac nad modelem konstruktor zdecydował się na zmiany w stosunku do pierwotnego projektu, ale nie spowodowało to dużych opóźnień. W połowie 1936 roku wykonano prototyp karabinu.

Badania prototypu odbyły się w drugiej połowie 1936 roku. W ich rezultacie przekonstruowano iglicę (nowa iglica była dwuczęściowa). Wyprodukowano następnie pięć kolejnych egzemplarzy karabinu, które w roku 1937 były badane w różnych warunkach na poligonie w Zielonce.

Efektem prób była podjęta na początku 1938 roku decyzja o przyjęciu karabinu Maroszka do uzbrojenia jako kbsp wz. 38M (spotyka się także nazwę: kbsp M wz. 38). Między marcem a majem 1938 zamówiono serię informacyjną kbsp wz. 38M (prawdopodobnie 72 sztuki). W dniu 13 lipca 1938 wiceminister spraw wojskowych, gen. Aleksander Litwinowicz, polecił Departamentowi zamówić następne 55 egzemplarzy kbsp w celu przeprowadzenia prób w jednostkach liniowych. Łącznie do lipca 1939 roku wyprodukowano około 150 egzemplarzy, które zostały skierowane do testów w jednostkach. Nie istnieją żadne wiarygodne dane dotyczące użycia karabinu wz. 38M przez Wojsko Polskie w trakcie wojny obronnej 1939 roku. Jedyny przykład bojowego zastosowania karabinu znany jest ze wspomnień jego konstruktora. W czasie ewakuacji pracowników Instytutu Techniki Uzbrojenia, pociąg, którym jechali, został zaatakowany pod Zdołbunowem przez 2 niemieckie samoloty, atakujące z niskiego pułapu. Inż. Maroszek zaczął je ostrzeliwać z "nielegalnie" posiadanego karabinu wz. 38M. Według jego relacji, w wyniku ostrzału, ciężko ranny pilot jednego z samolotów lądował przymusowo niedaleko atakowanego pociągu, mając zabitego strzelca pokładowego.

Po zajęciu Polski część wyprodukowanych kbsp M wpadła w ręce Niemców. W 1940 roku inż. Maroszek widział w Warszawie grupę żołnierzy niemieckich uzbrojonych w jego karabiny. Po wojnie odnaleziono kilka egzemplarzy tego karabinu na terenie Polski, ale jako "niezidentyfikowane" zostały zniszczone (wątpliwości budzi, jak można było nie zauważyć sygnatury wytwórcy i cech odbioru wojskowego). Obecnie znane są trzy zachowane egzemplarze kbsp wz. 38M. Dwa w prywatnej kolekcji w USA (numery seryjne 1017 i 1048), trzeci w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie (numer 1027, uzyskany w ramach wymiany muzealnej z ZSRR).

Co sądzicie o tej broni? Czy gdyby wyprodukowano ją w wekszych ilościach, mogłaby zmienić bieg wojny? Gdzie Niemcy uzyli tych zdobycznych karabinów?

[widiowy7]

Jeśli inż. Maroszek widział swoje karabiny w okupowanej Warszawie, to ewidentnie używały tych karabinów niemieckie formacje policyjne. Też coś takiego czytałem, że mieli je niemieccy żandarmi.

[zajączek]

W 1940 roku inż. Maroszek widział w Warszawie grupę żołnierzy niemieckich uzbrojonych w jego karabiny

Mógł się przecież też zwyczajnie pomylić, kbsp wz. 38M z daleka był dość podobny był czeskiego ZH-29.

Co sądzicie o tej broni? Czy gdyby wyprodukowano ją w wekszych ilościach, mogłaby zmienić bieg wojny?

Być może przezbrojenie w całości Wojska Polskiego w kbsp spowodowało by większe straty wśród naszych wrogów i opóźniło by naszą przegraną w Wojnie Obronnej.

Ale 17 września RKKA i tak wbiła by nam nóż w plecy.

[widiowy7]

ZH-29

Wz.39M

[Andreas]

Wątpliwe. Stalin nie chciał ryzykować dużych strat. Nawet za cenę porozumienia z Niemcami. Gdyby Hitler nie dał rady pokonać Polski, to po co Stalin miałby się pchać? RKKA stał niżej od Wehrmachtu pod względem jakości wyposażenia.

[widiowy7]

Wątpliwe. Stalin nie chciał ryzykować dużych strat. Nawet za cenę porozumienia z Niemcami. Gdyby Hitler nie dał rady pokonać Polski, to po co Stalin miałby się pchać? RKKA stał niżej od Wehrmachtu pod względem jakości wyposażenia.

A od kiedy to Stalin brał pod uwagę straty własne?

A co jakości wyposażenia.A przy okazji tematu. Ile karabinów samopowtarzalnych miał Wermacht, WP i RKKA?

[Andreas]

A od kiedy to Stalin brał pod uwagę straty własne?

Widiowy, pytasz się mnie o post sprzed trzech lat?

.A przy okazji tematu. Ile karabinów samopowtarzalnych miał Wermacht, WP i RKKA?

W '39 tylko RKKA dysponowała jakimiś zapasem samopowtarzalnych AWS-36, wyprodukowano łącznie ok. 66 tys. sztuk. Pozostałe armie - zero.