Zaręczyny? W jakim wieku?

[jachu]

Małżeństwo uważam za coś magicznego, za założenie nowej rodziny, która sama w sobie jest dla mnie święta. Ślub kościelny jest uroczystą i podniosłą ceremonią, a nie tylko podpisaniem jakiegoś "papierka". Ślub to także wielkie emocje - zarówno narzeczonych, jak i ich rodziców (spowodowane z jednej strony swoistą utratą dziecka, a z innej pewnym pozyskaniem drugiego :mrgreen:). Małżeństwo to także różne ułatwienia dla dwojga kochających się ludzi ze strony przeróżnych instytucji.

Co do wieku podejmowania decyzji o wstąpieniu w związek małżeński, to wszystko zależy od poziomu odpowiedzialności i świadomości zainteresowanych ludzi. Nie da się ukryć, że nie wszyscy osiągamy pewien próg odpowiedzialności, jak i zdolności samodzielnego utrzymania się w jednym czasie. Jedni będą mentalnie i materialnie gotowi na zawarcie małżeństwa w wieku 30 lat, a inni w wieku 22 lat. Wszystko to jest sprawą indywidualną. Ja z moją wybranką zaręczyliśmy się na początku lipca (ja 26 lat, ona 24 lata), a termin ślubu mamy ustalony na ostatni weekend sierpnia 2009 roku 8)

[Jarpen Zigrin]

Ja z moją wybranką zaręczyliśmy się na początku lipca (ja 26 lat, ona 24 lata), a termin ślubu mamy ustalony na ostatni weekend sierpnia 2009 roku

Nie pozostaje życzyć powodzenia, ale jeszcze możesz się wycofać pamiętaj ; )

[ciekawy]

Dwa (a może nawet trzy) razy się zastanówcie, zanim podejmiecie tą arcyważną decyzję - wiem co piszę ....

[jachu]

Nie pozostaje życzyć powodzenia, ale jeszcze możesz się wycofać pamiętaj ; )

Dziękuję

Dwa (a może nawet trzy) razy się zastanówcie, zanim podejmiecie tą arcyważną decyzję - wiem co piszę ....

Rozumiem twoje obawy, ale decyzja jest już dość gruntownie przemyślana. Poza tym, mamy jeszcze rok, aby się wycofać Myślę, że małżeństwo to przede wszystkim forma zobowiązania i zawarcie go nadaje powagi, wyjątkowości, pewności i swego rodzaju spokoju wiążącej się parze. Jest to także akt odwagi, bo (zwłaszcza biorąc ślub kościelny) ślubujemy sobie miłość przed Bogiem aż do śmierci. Owszem, pewnie łatwiej jest żyć "na kocią łapę", kiedy to w każdej chwili można związek zakończyć, ale dla mnie mógłby to ew. być tylko środek, a nie cel sam w sobie...