Epizod sulejowski

[dzionga]

Jaki wpływ na przyszłe losy państwa miał ten okres "przeczekania" Piłsudskiego? Czy naprawdę możemy mówić o przeczekaniu czy raczej był to czas, gdy Marszałek obserowował życie polityczne i planował swoje następne działania? Może znacie jakieś ciekawe wydarzenia z tego czasu, jakieś wypowiedzi Józefa Piłsudskiego odnośnie ówczesnych rządów?

Zapraszam do dyskusji.

[Paweł1]

Jaki wpływ na przyszłe losy państwa miał ten okres "przeczekania" Piłsudskiego?

Użyłaś trafnego słowa „przeczekanie”. Piłsudski faktycznie zastosował coś w rodzaju „taktycznej pauzy”. Jaki miało to wpływ na przyszłe losy państwa? Na tak postawione pytanie chyba trudno odpowiedzieć jednoznacznie. Na pewno pierwszy raz od 11 listopada 1918 roku polski system polityczny funkcjonował bez Komendanta. Jak funkcjonował to już inny temat…

Czy naprawdę możemy mówić o przeczekaniu czy raczej był to czas, gdy Marszałek obserowował życie polityczne i planował swoje następne działania?

Sama sobie odpowiedziałaś Była to ta sama partia szachów co wcześniej. Komendant po prostu na chwilę wyskoczył na papierosa żeby przemyśleć dalszą grę.

Może znacie jakieś ciekawe wydarzenia z tego czasu, jakieś wypowiedzi Józefa Piłsudskiego odnośnie ówczesnych rządów?

Wypowiedzi Piłsudskiego na temat ówczesnych rządów raczej szkoda przytaczać. Istota streszcza się w (skądinąd nieparlamentarnych) słowach: „Pierdel, serdel, burdel”.

Co do ciekawych wydarzeń to niewątpliwie było ich wiele (zależy co rozumiemy przez słowo „ciekawe”). Piłsudski pisze książkę (konkretnie polemikę względem Tuchaczewskiego, Rok 1920), jeździ po kraju, udziela odczytów i wielu wykładów. Pamiętajmy, że cały czas musi zarabiać na utrzymanie (dożywotnią przyznaną mu pensję oddaje w całości na Uniwersytet Wileński)Dodatkowo nadrabia rodzinne zaległości. Bardzo dużo czasu poświęca córkom Wandzie i Jagodzie, oraz małżonce Aleksandrze.

[palatyn]

dożywotnią przyznaną mu pensję oddaje w całości na Uniwersytet Wileński

Z tego co pamietam to nazwa uniwersytetu brzmiała: Uniwersytet Stefana Batorego.

NIezwykle istotną sprawą, która w znacznym stopniu absorbowala uwagę Marszałka był organizacja naczelnych władz wojskowych. Józef Piłsudski częstoktroć konferował w tej sprawie z posłami i przedstawicielami rzadu. Jak się okazało ta niezwykle istotna sprawa nie została załatwiona do maja 1926 r.

[dzionga]

organizacja naczelnych władz wojskowych.

Tutaj ostra krytyka projektu ustawy, którą przygotował Sikorski.

udziela odczytów i wielu wykładów

Tego było naprawdę sporo, a Marszałek po mistrzowsku w większości przypadków nawet słowem nie napomknął o ówczesnej sytuacji politycznej, ale niektóre jego wypowiedzi były ewidentnym nawiązaniem do tego co działo się w rządzie. Jeżeli się nie mylę to dopiero latem 1925 r. Marszałek zaczął oficjalnie (i brutalnie) krytykować władze RP. Najmniej obrywał się Wojciechowskiemu, bo był jeszcze potrzebny.

[Jarpen Zigrin]

Tego było naprawdę sporo, a Marszałek po mistrzowsku w większości przypadków nawet słowem nie napomknął o ówczesnej sytuacji politycznej, ale niektóre jego wypowiedzi były ewidentnym nawiązaniem do tego co działo się w rządzie.

Najmniej obrywał się Wojciechowskiemu, bo był jeszcze potrzebny.

Kwintesencja Sanacji i myślenia tych ludzi. Wojciechowskiemu najmniej się obrywało, bo był potrzebny, a gdy przestał być można było po nim jechać. Cynizm pełną gębą.

Piłsudski czekał na dobry moment, by dorwać się do władzy, organizował nie natychmiast, ale z czasem już tak spisek mający obalić legalne władze RP i przejąć uzurpatorskie rządy Sanacji.

Co musiało się stać w Sulejówku, że jedna z bardziej topowych postaci walczących o Polską niepodległość i w początkowych latach można uznać, że naprawdę kierowały nim pobudki patriotyczne po okresie pobytu w Sulejówku zmienił się diametralnie?

Już nie była na pierwszym miejscu Polska, ale własna żądza władzy i chęć zdobycia jak najlepszej pozycji swojemu ugrupowaniu jak i sobie? Po pobycie w Sulejówku Polska stała się dla niego nie celem, ale środkiem to zdobycia władzy, bo Piłsudski na władzę był chory. Od momentu zdrady stanu przekroczył pewien rubikon, który musiał uzasadnić "sejmokracją", a naiwni lubi zapatrzeni w niego uwierzyli i wierzą dalej w wyższe intencje tej postaci.