Ciekawa informacja o pewnych zachowaniach w armii...

[Estera]

"Gdy Szwajcar Jomini, metodyczny i uczciwyszef sztabu Neya, zwrócił mu uwagę na okrucieństwa i grabieże popełniane przez żołnierzy, Ney odpowiedział, że życzeniem samego cesarza było, aby wojsko w ten sposób odbiło sobie nie wypłacony żołd."- oto fragment książki "Napoleon i jego marszałkowie" poświęcony pierwszym ruchom w Hiszpanii. Jak można się do tego odnieść? O czym mówił Ney?

[Amilkar]

Takie grabieże były na porządku dziennym jak przysłowie "pijany jak polak" we Francji obecnie. Mówiono ,że śmierć dla "żołnierza, bieda dla oficera , a majątek dla generała" czeka w Hiszpanii. Augerau , Massena , Soult, Bernadotte, Murat , Lannes, wszyscy kradli co się dało i gdzie się dało, Soult urządził sobie z obrazów z Hiszpanii w domu galerię , Bernadotte kradł rtęć , Murat ograbił Triest , zanim inny generał wjechał do miasta zrobić to samo. A sprzęt kościelny był kradziony zawsze.

Francuska , armia kradła wszystko zawsze i wszędzie, jedyny Marmont płacił za zarekwirowane dobra pieniędzmi co tak zdziwiło Andaluzyjczyków , że oniemieli.

Ney , stawiał bardziej na chwałę , niż na pieniądze, dlatego pogardzał trochę takimi ludźmi jak marszałkowie złodzieje, nie przyjął od jednego z nich jakiegoś prezentu , ze względu na to , że był kradziony i dlatego ,że nie lubił gościa.

[puella]

"Gdy Szwajcar Jomini, metodyczny i uczciwyszef sztabu Neya, zwrócił mu uwagę na okrucieństwa i grabieże popełniane przez żołnierzy, Ney odpowiedział, że życzeniem samego cesarza było, aby wojsko w ten sposób odbiło sobie nie wypłacony żołd."- oto fragment książki "Napoleon i jego marszałkowie" poświęcony pierwszym ruchom w Hiszpanii. Jak można się do tego odnieść? O czym mówił Ney?

Informacja sama w sobie się tłumaczy.. morale trzeba było podnieść, to i na grabież pozwalano....

Temat można by było zgeneralizować o zachowaniach armii w tym okresie, bo cóż można o tym fragmencie pisać? Przecież wyraźnie jest napisane, ze chodziło o odbicie sobie za to, że żołdu nie było. Co w tym ciekawego? No chyba, że są info, które mówią o tym, ze wojsko karne było i na grabież nie pozwalano, a to był ewenement.. wtedy można by było zastanowić się "dlaczego?"

[Estera]

Pytanie, które zadałam: "o czy mówił Ney?" sugerowało zdziwienie wywołane przez informację podaną przez tego Marszałka Cesarstwa. Co za tym idzie, sugerowało, że należy wyjaśnić sytuacje armii w Hiszpanii. Przykład może skłonić do ogólnych refleksji. Pytasz "co ciekawego"... Zdaje się, że nie pasjonujesz się czasami Napoleona i jego armią, jednak możliwe jest chyba wykazanie się zrozumieniem dla pasjonatów epoki napoleońskiej. Koniec tego wyjaśniającego temat OT. Proszę teraz o merytoryczne posty.

[puella]

Zdaje się, że nie pasjonujesz się czasami Napoleona i jego armią, jednak możliwe jest chyba wykazanie się zrozumieniem dla pasjonatów epoki napoleońskiej.

Rożnymi interesuję się rzeczami, szufladkowanie nie jest dobrą rzeczą.. Jakie zrozumienie dla pasjonatów- bo gdzie ja jego brak wykazałam? Jest to wyciąganie nieuzasadnionych wniosków...

A nawet jakbym się nie znała, to czy nie mogę brać udziału w dyskusji?? Wniosek z tego, ze ci co się nie znają maja odpuścić na rzecz pasjonatów czy co? Nie rozumiem do czego maja prowadzić te personalne stwierdzenia, ze na Napoleonie się nie znam i na jakiej podstawie?

Po prostu sama w sobie informacja nie jest jakoś interesująca. Trzeba ja podeprzeć inszymi, by mieć pole do wnioskowania i wtedy do ciekawych wniosków dojść możemy.. Bo formalnie, to temat jest poświęcony jednemu cytatowi chyba i o czym Ney mówił.

Temat ciekawy, ale nie na omawianie jednej wzmianki i tyle chciałam napisać.

[Estera]

A nawet jakbym się nie znała, to czy nie mogę brać udziału w dyskusji?? Wniosek z tego, ze ci co się nie znają maja odpuścić na rzecz pasjonatów czy co? Nie rozumiem do czego maja prowadzić te personalne stwierdzenia, ze na Napoleonie się nie znam i na jakiej podstawie?

Gdzie tak napisałam? Pokaż mi to personalne stwierdzenie. Nie będzie to jednak możliwe- bo niczego takiego nie napisałam. Zatem proszę nie wmawiać mi czegoś, czego nie stwierdziłam. Poprosiłam jedynie o zrozumienie- bo co mnie może pasjonować w epoce napoleońskiej, kogoś innego może nudzić. Po prostu poprosiłam o zrozumienie. Mnie taka wzmianaka zaintrygowała. Na jej podstawie można rozpocząć dyskusję o temacie w tejże wzmiance poruszonym. Od tej pory posty nie na temat będą usuwane. Proszę o wpisy merytoryczne.

[puella]

Nie wiem za co mi się dostało, ale nieważne.

Nie lubię się tłumaczyć, ale szło mi o to, żebyśmy sobie ten cytat w oparciu o inne wykorzystali jako asumpt do dyskusji o karności, czy generalnie taktyce "żołdowej" Napoleona. I tu sama w sobie ta informacja bez oparcia w innych jest mało czytelna..

To Napoleon wprowadził na nowo taktykę, która opierała się na tym, ze ziemia wroga ma wyżywić armie.. Było to posuniecie jednak o ile opłacalne o tyle ryzykowne.

[adam1234]

Mam pytanko "dla pasjonatów"... Co jest niezwykłego w tej sytuacji?

[Estera]

Nie lubię się tłumaczyć, ale szło mi o to, żebyśmy sobie ten cytat w oparciu o inne wykorzystali jako asumpt do dyskusji o karności, czy generalnie taktyce "żołdowej" Napoleona.

Mi też o coś takiego chodziło :wink: Wzmianka na wstępie tematu to "katalizator" dyskusji.

Wszystko wyjaśnione.

[adam1234]

I jeszcze jedna rzecz: http://pl.wikipedia.org/wiki/Taktyka

//Estera. Możesz ten link skomentować? Cóż on znaczy? Co wnosisz do dyskusji? Proszę o edycje wiadomości.

[ Dodano: 2008-10-08, 18:33 ]

Chodzi mi o pojęcie: "taktyka spalonej ziemi", które nie jest prawidłowe w sensie dosłownym :wink:

[Owca.von.Kozic]

Nie da się ukryć, ze z ważniejszych "frontów napoleońskich" największe zaległości, braki tak w sprzęcie, jak zaopatrzeniu i dyscyplinie - były właśnie w Hiszpanii.

Nie tylko jednostki tam wysyłane były, w dużej mierze, choć nie wyłącznie, formacjami drugiej kategorii (np. taki 14. liniowy - znakomity pułk, wybity pod Iławą, poszedł do Hiszpanii, był bowiem po 1807 roku kompletnie "zielony"), ale też i zaległości we wszelkich "świadczeniach" były tam największe i najmniej do ich uzupełnienia przykładano wagi.

W pewnym sensie "poboczny" i na wpół partyzancki charakter tej wojny sprawił, że pewne negatywne aspekty prowadzenia wojny (rozboje, rekwizycje, kontrybucje, wymuszenia) przybrały tam charakter szczególnie ostry. Pewnych rzeczy w Niemczech czy Austrii robić się nie godziło.

Jeśli dodać do tego ewidentną "niechęć" Cesarza do tematu Hiszpańskiego, rzecz przestaje dziwić. Oficerowie i żołnierze, nie czując ani specjalnej troski o siebie, brak ścisłej kontroli a stojąc wobec konieczności samodzielnego zadbania o siebie - wpierw brali, co było im potrzebne, a potem rzecz sama zaczęła przybierać rozmiary niekontrolowane.

Ney opisał dość dyplomatycznie to, co faktycznie miało miejsce w Hiszpanii.