Niemiecka strategia walki o każdą piędź ziemi

[mch90]

Jakie warunki są odpowiednie ?

Odpowiedni stosunek broniących się do atakujących. Jeśli broniący się ma mniej więcej podobne siły co atakujący, to sztywne trzymanie frontu wcale nie musi oznaczać, że mamy do czynienia z wojskowym kretynem. Wydaje mi się jednak, że już o tym wspominałem;)

Sztywna obrona również potrafi zawieść, nawet w sytuacji, gdy obrońca posiada przewagę nad wojskami atakującymi vide przełamanie obrony radzieckiej na Kerczu przez Mansteina 8 maja 1942 roku. Kercz był (i jest;) ) wąskim przesmykiem blokującym wejście na Krym. Te 20 km było ufortyfikowane przez pola minowe, zasieki z drutu kolczastego, zapory przeciwczołgowe i silnie rozbudowane pozycje obronne. W ciągu 10 dni (licząc od 8 maja) niemiecka 11. Armia zdołała za pomocą zręcznych ataków pozorowanych zmylić obrońców i przełamać linie Armii Czerwonej na słabiej bronionych flankach. Jednak trzeba to uznać za wyjątek od reguły- Manstein był wybitnym dowódcą.

[yacoll]

To jest moj pierwszy post na tym forum, chcialbym wiec wszystkich serdecznie przywitac :wink:

Chcialbym jeszcze na chwile odswiezyc ten ciekawy watek i zadac pytanie jakby "z drugiej strony" tzn. zapytac o scenariusz alternatywny: co by sie stalo, gdyby po utracie inicjatywy operacyjnej na froncie wschodnim taktyki walki o kazda piedz ziemi nie stosowano? Tzn. Hitler zrezygnowalby z dowodzenia armia i przekazal stery generalom, ktorzy - broniac sie i wycofujac - stosowaliby najlepsze, znane taktyki obrony? Bez zadnych ideologicznych "obron za wszelka cene", "niecofania sie o nawet o krok" etc. Po prostu wojenne rzemioslo.

Czy mogloby to w sposob istotny zmienic przebieg dzialan, np. spowodowac ustabilizowanie sie frontu albo nawet ew. przejscie do ofensywy? W tym czasie przewaga ZSRR jesli chodzi o produkcje sprzetu i przewaga w ilosci zolnierzy byla ogromna i powiekszala sie...

Czy wobec prowadzenia wojny totalnej byla szansa na np. na zawarcie jakiegos separatystycznego zawieszenia broni i skierowania sil na zachod?

To czysta gdybologia ale interesuje mnie na ile zmiana sposobu obrony moglaby odwrocic losy wojny.

Pozdrawiam!

[FSO]

Witam;

"walka o każdą piędź ziemi" - zależy gdzie, czasem bywa skuteczna czasem nie. Jeżeli tą "piędzią" jest miasto gdzie jest bardzo ważny węzel komunikacyjny i jedyna przeprawa przez rzekę, czemu nie; z drugiej szerokie przestrzenie ZSRR same z siebie raczej wymuszają taktyke elastycznej obrony i operowania jednostkami tam gdzie są konieczne. Taktyka takiej obrony pozwala czasem wycofać się z worka i okrążenia nim się zamknie i mieć kilka dywizji piechoty, czolgów więcej.

Obrona dość dlugiego frontu bez oparcia o jakieś wzgórza, lub jakiejś rzeki czy szerokiej linii okopow w gląb jest glupotą przynoszącą straty i tylko tyle.

Gdyby nie stosowano takiej taktyki tylko broniono się tam gdzie można bylo się bronić efektywniej lepiej czy dlużej, straty bylyby mniejsze a i postępy na Zachodzie niemal na pewno a na Wschodzie możliwe, że wolniejsze.

pozdr

[mch90]

z drugiej szerokie przestrzenie ZSRR same z siebie raczej wymuszają taktyke elastycznej obrony i operowania jednostkami tam gdzie są konieczne.

To fakt. Gorącym orędownikiem tej strategii był feldmarszałek Manstein, broniący długi czas terenów południowej Ukrainy (wraz z oficerami takimi, jak gen. Balck, Breith, Hube i Nehring). Bardzo ciekawie opisuje to Mellenthin w swoich wspomnieniach:

"Walki obronne na zachodniej Ukrainie toczono na ogół z powodzeniem, ponieważ nie było tam sztywnej linii obronnej, a jedynie elastyczna, która uginała się, ale nie pękała. Dlatego nieprzyjaciel nie potrafił zlikwidować ugrupowań niemieckich. Niżsi rangą dowódcy korzystali z każdej okazji, aby przeprowadzić kontrataki, dążąc do zniszczenia jak największej liczby wojsk nieprzyjaciela.

Sztywny system obrony (...) zazwyczaj rozpadał się bardzo szybko. Winę za to ponoszą dowódcy frontowi. Zmasowane siły pancerne, przeprowadzające zaskakujące uderzenia, przełamywały niemal każdy front, ponieważ na rozległych przestrzeniach rosyjskich każda linia obronna miała w mniejszym lub większym stopniu charakter parawanu. Tajemnica skutecznej obrony polegała na właściwym rozmieszczeniu odwodów oraz odpowiedniej sile i szybkości kontrataków".

Za: "Ulubiony dowódca Hitlera" S. Newton, str. 194-195

Z drugiej strony, dowódcy tacy, jak Model, Harpe i Raus, walczący lwią część czasu na północy Rosji, uważali, że Wehrmacht nie może pozwolić sobie na oddawanie terenu, bo grozi to natychmiastową katastrofą. Wszyscy trzej byli przekonani, że starannie zaplanowana obrona nie tylko zatrzyma natarcia pancerne Armii Czerwonej, ale także pozwoli utrzymać pozycje. Koncepcja ta polegała na głęboko urzutowanej obronie, elastycznej koncentracji artylerii lokalnymi kontratakami przeprowadzanymi przez dobrze zorganizowane grupy bojowe. Sęk w tym, że była to bardzo droga koncepcja, a ceną było życie żołnierzy, których Rzeszy z każdym rokiem brakowało coraz bardziej. A Hitler nie odpuszczał i nie zamierzał dopuścić do skrócenia linii frontu na tyle, by te założenia mogły zostać zrealizowane. Taki np. Model, jako d-ca 9. Armii na Występie Rżewskim skutecznie się bronił wg. tej strategii, gdyż w umiejętni sposób zdołał pozyskać od Hitlera dodatkowych 9 dywizji + samodzielne bataliony i pułki równoważne kolejnym 2 dywizjom.

Obrona dość dlugiego frontu bez oparcia o jakieś wzgórza, lub jakiejś rzeki czy szerokiej linii okopow w gląb jest glupotą przynoszącą straty i tylko tyle.

Vide obrona płaskiej jak tafla wody Nadrenii w 1945 roku jak i obrona zachodniego brzegu Renu.

Gdyby nie stosowano takiej taktyki tylko broniono się tam gdzie można bylo się bronić efektywniej lepiej czy dlużej, straty bylyby mniejsze a i postępy na Zachodzie niemal na pewno a na Wschodzie możliwe, że wolniejsze.

Trzeba jednak rozróżnić strategię sztywnej obrony od maniakalnego rozkazu Hitlera bronienia każdego metra ziemi. Na przykładzie Normandii- to pierwsze było bardzo dobrym rozwiązaniem w tych warunkach, głęboko urzutowana obrona w gęstwinie lasów, wzgórz i żywopłotów nie pozwoliły aliantom wybić przed końcem lipca dziury w niemieckich liniach (m.in. to zatrzymało operację "Goodwood"), ta drugie z kolei przyniosło zagładę na Grupę Armii "B" w sierpniu '44.

[FSO]

Witam;

mch90: Dokładnie tak jak napisałeś, poza tym należy zaznaczyć, że głęboka linia obrony [transzeje urzutowane w głąb na wiele kilometrów są trudne do przełamania ale po takim przełamaniu nie ma nic, a n-pel "wlewa" się na tyły wojska i może w zasadzie wybierać dowolne kierunki. Coś takiego może przynosić niezły skutek kiedy można w danym miejscu odeprzeć [i o tym wiadomo!] każdy niemalże atak przeciwnika i od razu kontratakować [oś jakby Kursk].

Taka sztywna obrona ma dwie wady: jedną wymieniłeś -potrzebna jest stosunkowo duża ilość żołnierzy [trzeba czymś zapełnić okopy] i straty ponoszone przez takie jednostki [czy to w obronie czy w późniejszym kontrataku są zawsze wysokie lub bardzo wysokie [bo np. ostrzał artyleryjski zdziesiątkuje obrońców -> patrz: przygotowania Armii Czerwonej; "zmiękczanie" Wehrmachtu]

pozdr