Powstanie Warszawskie oczami powstańców

[Albinos]

Zapraszam do przeczytania wywiadu z Panem W. Chrzanowskim ps. "Wiesław", powstańcem warszawskim: http://serwisy.gazeta.pl/tokfm/1,75295,4355851.html .

A teraz do porównania go z tym, co w innym wywiadzie mówił Pan Zbigniew Ścibor-Rylski ps. "Motyl": http://www.rzeczpospolita.pl/specjal_040731/specjal_a_6.html

[dzionga]

Pan Chrzanowski zdawał sobie sprawę od początku, że Powstanie to nie jest mądra decyzja, wiedział, że ta walka skończy się tragicznie. Drugi wywiad z płk. Zbigniewem Ściborem-Rylskim jest bardzo interesujący. W początkowych dniach Powstania on i zgrupowanie "Radosława" mieli nadzieję i wierzyli w to, że Powstanie się uda. Nie jest to dziwne, bo oni mieli broń, jako jeden z nielicznych oddziałów byli całkiem dobrze uzbrojeni.

No, ale są też całkiem spore rozbieżności.

O wywiadzie Pan Chrzanowski mówi:

Myśmy widzieli wycofujące się oddziały niemieckie, a tymczasem wywiad miał zupełnie dokładne informacje, że jest przerzucana dywizja SS "Hermann Goering" i inne, czyli to wskazuje, że Niemcy chcą stawić opór przed Warszawą.

Natomiast Pan Ścibor-Rylski:

Trochę szwankował też nasz wywiad - gdy łącznicy z wiadomością o klęsce Rosjan przybyli do Bora-Komorowskiego, ten nie mógł już nic zrobić: wydano rozkaz rozpoczęcia powstania, kości zostały rzucone.

Czyżby powstańcy nie zdawali sobie sprawy z karygodnego błędu Montera?

Pan Chrzanowski mówi także o tym, że żołnierze sami walki by nie rozpoczęli o czym ma świadczyć mobilizacja z końca lipca, po której AKowcy rozeszli się do domów, natomiast Pan Ścibor-Rylski uważa, że Powstanie musiało wybuchnąć, bo jeśliby nie została o tym decyzja podjęta przez zwierzchników, sama młodzież (jak to określił dziennikarz brylanty) rozpoczęłaby walkę. Dwa różne punkty widzenia, bardzo ciekawe są oba artykuły i po porównaniu dużo więcej dają do myślenia.

[Albinos]

Drugi wywiad z płk. Zbigniewem Ściborem-Rylskim

Z generałem;) I to już od kilku lat.

No, ale są też całkiem spore rozbieżności.

Ja tu sprzeczności nie widzę. Pan Wiesław Chrzanowski mówi o tym, co miało miejsce w ostatnich dniach lipca. Oddział II KG AK, a konkretnie Iranek, donosił na odprawach dowództwa, jak wygląda stan sił niemieckich, i jak miało się okazać, były to dane bardzo dokładne. Co do wypowiedzi pana Zbigniewa Ścibora-Rylskiego. Ta wypowiedź jak na moje oko odnosi się już do samej kwestii rozpoczęcia powstania. Co prawda "Bór" otrzymywał kolejne informacje o "Hellera" o aktualnej sytuacji, jednak gdy "Monter" dostarczył swoje błędne informacje, w wyniku napiętej sytuacji, jaką wytwarzali Pełczyński czy też Okulicki, i zapewnień "Montera", Komorowski w końcu zdecydował się podjąć decyzję. W godzinę później dowiedział się od Iranka i Pluty-Czachowskiego, że te informacje są błędne. Wiec sprzeczności w tych wypowiedziach nie widzę.

[dzionga]

Z generałem;) I to już od kilku lat.

:oops: moje niedopatrzenie.

Sprzeczność jest w samym podejściu do wybuchu walk, Pan Chrzanowski mówi, że żołnierze sami by walki nie rozpoczęli, natomiast Pan Ścibor-Rylski uważa, że Powstanie wybuchłoby nawet bez odgórnej inicjatywy. Ale to już bardziej kwestia osobistych odczuć i przeżyć.

[Albinos]

Sprzeczność jest w samym podejściu do wybuchu walk,

Tutaj się zgadzam, jednak jeśli miałbym wybierać, które podejście wydaje się być bliższe prawdy, to chyba jednak zdecydowałbym się na opinię pana Chrzanowskiego. Biorąc pod uwagę tę mobilizację z końca lipca, kiedy to żołnierze na rozkaz rozeszli się bez większych problemów, wersja ta wydaje się bardziej logiczna. Chociaż zastanawiać może, na ile to odwołanie koncentracji, wpłynęło na podejście żołnierzy do dowództwa. Komorowski sugeruje, że osłabiło to ich wiarę. Teoretycznie rozkaz mobilizacji miał być jednoznaczny z rozpoczęciem walk, a tutaj nagle zostaje on odwołany. To mogło mieć wpływ na zaufanie do "góry".

[dzionga]

Myślę też, że Pan Ścibor-Rylski woli uważać, że Powstanie i tak by wybuchło, bo świadomość tego, że śmierć tylu tysięcy ludzi jest winą dowództwa jest dla żołnierza bolesne.

Teoretycznie rozkaz mobilizacji miał być jednoznaczny z rozpoczęciem walk, a tutaj nagle zostaje on odwołany. To mogło mieć wpływ na zaufanie do "góry".

Jasne, potem to zaufanie pogorszyły spóźnione rozkazy o wybuchu Powstania, kolejne niedopatrzenie, przecież dowództwo wiedziało, że jest godzina policyjna.

[Albinos]

Myślę też, że Pan Ścibor-Rylski woli uważać, że Powstanie i tak by wybuchło, bo świadomość tego, że śmierć tylu tysięcy ludzi jest winą dowództwa jest dla żołnierza bolesne.

Jakby się tak zastanowić, to coś w tym jest.

przecież dowództwo wiedziało, że jest godzina policyjna.

To w ogóle jest zastanawiające, czemu wydano rozkaz atakowania o tej godzinie. Niby godzina 17 to godzina, kiedy w fabrykach następowała zmiana pracowników, na mieście kręciło się sporo ludzi, więc takim większym grupom ludzi łatwiej byłoby się wtopić w tłum. Jednak oddziały były przygotowywane do atakowania w nocy. To wtedy można było wykorzystać element zaskoczenia. Co prawda w nocy było ryzyko wykrycia oddziałów i zaalarmowania poszczególnych punktów oporu, jednak mimo wszystko wydaje się to być bezpieczniejsza opcja. A tak w ciągu dnia utracono element zaskoczenia całkowicie, do tego trzeba było zmienić taktykę.

[dzionga]

Tym bardziej, że Niemcy czuli, że coś się święci, byli na to przygotowanie. Poza tym mógłby zaistnieć element zaskoczenia, gdyby walki wybuchły wszędzie w tym samym czasie, a tymczasem na Żoliborzu rozpoczynają się około 14, w Śródmieściu i na Woli przed 16.

Ale to już off

[Albinos]

Off a jakże, dlatego proponuję przenieść się tutaj: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=2612 .

[Albinos]

Mam nadzieję, że to nie ostatnie w tym roku: http://miasta.gazeta.pl/warszawa/1,95190,6..._Powstanie.html

[Wolf]

Pan Chrzanowski zdawał sobie sprawę od początku, że Powstanie to nie jest mądra decyzja, wiedział, że ta walka skończy się tragicznie.

Dodam że Chrzanowski zdawał sobie z tego sprawę już PRZED Powstaniem.Pod koniec lipca 1944 Wiesław Chrzanowski -wówczas jeden z przywódców młodzieży endeckiej stolicy członek kierownictwa młodzieżówki SN i podchorąży w batalionie NOW/AK "Gustaw" był współautorem artykułu w którym odnosząc się do problemu ewentualnego Powstania w stolicy oceniono je jako kompletnie bezcelową politycznie i wojskowo,bardzo ryzykowną imprezę pozostawiając młodziezy narodowej wolną rękę i wybór co do brania w nim udziału.

W listopadzie 1944 w artykule wydanym w konspiracji w Częstochowie Chrzanowski występując w imieniu pozostałej przy życiu młodzieży endeckiej stolicy wydał o rozpoczęciu PW 1944 bardzo surowy osąd.

Edytowane 29 Lipiec 2009 przez Wolf

[Albinos]

Dodam że Chrzanowski zdawał sobie z tego sprawę już PRZED Powstaniem.

O czym mówił w zalinkowanym wywiadzie;) Choć niestety po kliknięciu przekierowuje na główną stronę radia...