Nowe cmentarze czasów rewolucji francuskiej

[secesjonista]

Dekretem z 19 września 1793 r. rewolucyjne władze Francji ustaliły nowe zasady co do pochówku.

"każdy zmarły obywatel (...) przykryty będzie żałobną materią, na której będzie wymalowane słońce. Towarzyszyć mu będzie urzędnik publiczny oraz przyjaciele w strojach żałobnych, a także oddział towarzyszy broni. Wspólne miejsce złożenia prochów będzie obsadzone drzewami, w których cieniu stanie rzeźba przedstawiająca sen. Wszystkie pozostałe symbole zostaną zniszczone. Na bramie owego pola ... znajdować się będzie ten oto napis: śmierć jest wiecznym snem ... przez swe komuny [gminy – przyp. aut. T.D.] uznani za zasłużonych dla Ojczyzny będą mieli prawo do nagrobkowego kamienia, upodobnionego do dębowej korony".

/T. Dmochowski "Rewolucja francuska wobec Kościoła katolickiego w okresie Konwencji (1792-1795)", "Cywilizacja i Polityka", 2016; 14, s. 312; cyt. za: J. Baszkiewicz, S. Meller "Rewolucja francuska 1789–1794. Społeczeństwo obywatelskie", Warszawa 1983, , s. 288–289/

 

Przekształcano stare cmentarze czy raczej tworzono nowe? Czy "nowa świecka tradycja" stała się popularna?

Czy zachowały się większe kompleksy cmentarne ze wzmiankowanymi rzeźbami?