A. Paroń, Pieczyngowie

[Furiusz]

Na Targach Książki Historycznej nabyłem pracę A. Paroń, Pieczyngowie. Koczownicy w krajobrazie politycznym i kulturowym średniowiecznej Europy, Wrocław 2015. Praca wydana przez IAiE PAN to spora cegiełka - liczy niemal 500 stron. Dopiero się do niej zabieram ale nieco dziwi mnie (zważywszy na wydawnictwo) nieco ograniczone wykorzystanie archeologii - z drugiej strony autor jest absolwentem historii i filologi klasycznej UWr więc pewnie tym jest podyktowana ta sytuacja.

Ach wrażenia po pierwszych stu stronach - w moim odczuciu zbędna lektura, naprawdę widzę mało związku między dziejami Scytów czy Kimmerów a Pieczyngami. O ile rozdziały o geografii i geografii historycznej są sensowne o tyle przybliżanie całej znanej historii nadczarnomorza do pojawienia się Pieczyngów było moim skromnym zdaniem zbędne.

[Furiusz]

Nieco kuriozalna, moim zdaniem, wstawka ze strony 442 - Warto w tym miejscu przywołać wyniki badań cmentarzyska w Gorysławicach, koło Wiślicy a zatem w miejscu, położonym między obu skupiskami pieczyńskich toponimów. Znalezione na nim pochówki datowane są na 2. połowę XI - pocz. XII wieku. Odkryte szczątki ludzkie wykazują cechy antropologiczne, charakterystyczne dla tzw typów euroazjatyckich. Oto na ogólną liczbę wybranych do analizy 20 czaszek, 17 czaszek wykazuje cechy mieszańców rasy biało-żółtej, a 1 mieszańców rasy żółtej. W przypisie odwołanie do tekstu z 1963. Wtedy za sprawą głównie J. Czekanowskiego takie metody obowiązywały, dziś jest już z tym raczej problem, choć dalej się czasem da o czymś takim usłyszeć.