Średniowieczne gry planszowe

[Furiusz]

W co grali Otton i palatyn? Użyte nieco dalej określenie tabula alearum może się odnosić do planszy, szachownicy ale też do stolika do innego typu gry. Ze słów mnicha z Brauweiler wynika w każdym razie, że istotne w tym rodzaju rozgrywki były zarówno przemyślność, jak też sprzyjające zawodnikowi szczęście. Szachy, w których dopuszczano w tej epoce także element losowy (rzut kostkami decydował o wyborze figury lub pionu, którym zawodnik wykonywał następne posunięcie), spełniają owe kryteria. Problem stanowi wszakże ich niewielka wówczas w Europie znajomość. Więcej przemawia za grą rozpowszechnioną już w czasach cesarstwa rzymskiego, a występującą pod synonimicznymi nazwami alea lub tabula. Grano w nią na planszy, wykonując rzuty trzema kostkami. - M. Tomaszek, Klasztor i jego dobroczyńcy. Średniowieczna narracja o opactwie Brauweiler i rodzie królowej Rychezy, Kraków 2007, s.129

Z literatury można podać:

R. Eales, Chess. The history of a Game, Londyn 1985

H.J.R. Murray, The medieval games of tables, "Medium Aevum" t.10 (1941)

[secesjonista]

Tak dla porządku przypomnę, że o samej "grze królewskiej" mamy odrębny wątek:

forum.historia.org.pl - "Szachy w średniowieczu"

[secesjonista]

W Szczecinie odkryto pionki, które jak się uważa służyć miały do gry o charakterze strategicznym - hnefatafl ("stół królewski"), popularnej w krajach skandynawskich.

[secesjonista]

Jarl Rongvaldr Kali pośród umiejętności godnych rozumnego męża i władcy, jak: łucznictwo, wioślarstwo, pisanie run, praca w kuźni, tworzenie sag, wymienia umiejętność gry w tafla ("Tafl emk orr at elfa"). Czyli jakiś rodzaj gry plaszowej.

/za: M. Sołtysiak "Gry planszowe Wikingów - rekonstrukcja gier planszowych na przykładzie hnefatafl", "Homo Ludens", nr 1 (5), 2013/

Z literatury:

H.J.R. Murray "A history of Board Games other than Chess"

R.C. Bell "Board and Table Games from Many Civilizations".