Cohortes equitata

[Furiusz]

No własnie cohortes equitata to dość specyficznie rzymski wynalazek jeśli idzie o skale zastosowania. G. L. Cheesman, Auxilia. oddziały pomocnicze cesarskiej armii rzymskiej, Oświęcim 2012, s.26 podaje Equites cohortales nalezy postrzegać raczej jako piechotę poruszająca się konno, (...) mieli oni gorsze konie niż equites alares. Byli też gorzej wyszkoleni jeśli chodzi o manewry kawaleryjskie. Współcześnie mało kto podtrzymuje to zdanie - dziś uważa się te jednostki za generalnie piesze ale z dołączonym kontyngentem jazdy.

Co do liczebności Hyginus podaje 760 pieszych i 240 jazdy dla oddziału typu milliaria a typu quingenaria 380 pieszych i 120 jazdy (Hyginus 26-27). Józef Flawiusz, Wojna Żydowska 3.4.2 podaje z kolei 120 jeźdźców i 600 pieszych.

Poprawiła się tez ocena ich umiejętności - uzbrojeni byli tak samo jak jeźdźcy regularnych oddziałów alae i często na polu bitwy z nimi współpracowali, ba byli mieszani razem w jedne vexilattiones co oznacza, że nie mogli dużo ustępować im wyszkoleniem. Niemniej różnice musiały występować na co wskazuje choćby różnica płac czy nieco odmienne zadania a więc i szkolenie.

Generalnie wydaje się, że cohortes equitata miały za zadanie pilnować granicy - konni byli od prowadzenia rozpoznania, patroli czy szybkiego reagowania na zagrożenie podczas gdy piesi zapewniali oddziały straży i garnizony w umocnieniach stałych. P. Ureche, Tactics, Strategies and fighting specific of the Cohortes Equitatae in Roman Dacia [w:] Near and Byond the Roman frontier. Proceedings of colloquim held in Targovista, 16-17 october 2008, Bukareszt 2009, s.329-338.