Znaczenie Afryki

[mch90]

Nawet gdyby w '44 nadal DAK siedział w Afryce to lądowanie i tak by się zapewne odbyło.

Bez Brytyjczyków to szczerze wątpię. A dopóki Grupa Pancerna "Afryka" wiązała 8. Armię w Afryce Północnej, Brytyjczycy byli za słabi, by wystawić poważny kontyngent do inwazji na "Festung Europa". A wątpię, by odważyli się zostawić ot tak nierozstrzygnięte sprawy w Afryce.

Poza tym czym Rommel miałby wiązać przez tak długi czas Amerykanów na zachodzie, a Anglików na wschodzie?

Gwoli ścisłości- na zachodzie Amerykanie stanowili mniejszość- bo jednak w Tunezji głównymi siłami była brytyjska 1. Armia gen. Andersona, która nie walczyła z początku z kombinowanym korpusem Nehringa a później 5. APanc Arnima, która jeszcze później przekształciła się z połączenia z APanc "Afryka" w Grupę Armii "Afryka".

Oczywiście wówczas na jakiś czas musimy zapomnieć o inwazji na Włochy, które i tak od '43 chwiały się jak zamroczony bokser.

Włochy miały olbrzymie znaczenie polityczne i bez tej inwazji wątpię, by Brytyjczycy przekonali się do inwazji w Europie Zachodniej, przez umocnienia Atlantikwallu, mając jeszcze w pamięci Dieppe. Polecam odnośnie tego książkę Ricka Atkinsona "Afryka Północna 1942-43" wyd. Bellona.

brakowało zaopatrzenia itp.

Co ciekawe, amunicja do dział i reszta zaopatrzenia była, ale w Tobruku. A ilość dostępnych środków transportu, ciężarówek do przewiezienia zaopatrzenia na front, była w tamtym czasie bardzo mała w DAK. Rommel miał kilkaset km do Tobruku i Trypolisu, skąd napływało zaopatrzenie, Montgomery miał swoje porty i bazę logistyczną pod nosem.

Według mnie, Niemcy nie przegraliby pod El-Alamein, gdyby był tam Rommel.

Rommel oddał dowodzenia Armią Pancerną "Afryka" gen. Stumme'owi 22 września 1942 roku (24 października Stumme ginie i dowodzenie przejmuje von Thomme) i sam udał się na leczenie do Niemiec. Miesiąc + 1 dzień później Montgomery zaatakował. 25 października feldmarszałek Rommel wrócił z przerwanego urlopu i przejął ponownie dowodzenie pod El-Alamein. Dowodził już do końca. Tak więc nie było go 2 dni trwania bitwy.

Można podziwiać Rommla, że tak mocno wykrwawił Brytyjczyków i że mimo wszystkich przeciwności losu trzymał się tak długo. Niemniej jednak, należy mu zarzucić, że mimo usilnych próśb von Thommy, nie wycofał on w porę swoich wojsk na pozycje pod Fuka, z powodu bezsensownego rozkazu Hitlera. Zrobił to dopiero wtedy, gdy jego wojska były na krawędzi załamania i sztab Hitlera w Kętrzynie zgodził się na odwrót.

[Towarzysz Trocki]

Nawet gdyby w '44 nadal DAK siedział w Afryce to lądowanie i tak by się zapewne odbyło.

Bez Brytyjczyków Amerykanie nie pchali by się do Normandii, nie było o tym mowy. Jak już wspomniał mch bez zwycięstwa w Afryce nie było mowy o inwazji na Włochy, a co za tym idzie, Brytyjczycy nawet nie myśleli o przerzucie wojsk na kontynent.

Ortografia! Nazwy własne, narodowości, krajów piszemy z wielkiej litery- ludzie, to fundamentalna wiedza z podstawówki z jęz. polskiego/mch90

[Andreas]

Pewnie, że tak Towarzyszu-Brytyjczycy dysponowali silną flotą i lotnictwem, ale to Amerykanie stanowili trzon sił.Oni mieli silną marynarkę, potężne lotnictwo, no i armię, bez której nie odbyłaby się opracja ''Overlord''-to siły amerykańskie zajęły plaże ''Omaha'' i ''Utah''- chyba najsilniej bronione.Jedno jest pewne-bez Amerykanów inwazja nie odbyłaby się.

[mch90]

to siły Amerykańskie zajęły plaże ''Omaha'' i ''Utah''- chyba najsilniej bronione

Na Utah Beach napotkany opór był najmniejszy spośród wszystkich pięciu plaż. Omaha- owszem, była krwawą łaźnią, ale proponuję zapoznać się z tym, jakie piekło zgotowali obrońcy Kanadyjczykom na Juno, gdzie zaokrąglone straty wyniosły ok. 1000 żołnierzy a opór, jaki napotkali, porównywalny był z tym na Omaha.

Jedno jest pewne-bez Amerykanów inwazja nie odbyłaby się.

I vice versa- bez Brytyjczyków również- bez armii JKM, marynarki brytyjskiej, jej politycznego wsparcia i udostępnienia terytorium brytyjskiego.

[Albinos]

Zrobił to dopiero wtedy, gdy jego wojska były na krawędzi załamania i sztab Hitlera w Kętrzynie zgodził się na odwrót.

Nie do końca. Rommel pierwszą decyzję o wycofaniu się podjął już 3 listopada, jednak rozkaz Hitlera nakazał mu pozostać na stanowisku i bronić pozycji. Jednak już następnego dnia koło południa ostatecznie postanowił się wycofać, do swoich jednostek wysłał krótki rozkaz: Armia wycofuje się z okrążenia i zmierza w kierunku Fuka. Do Kwatery Głównej Hitlera tymczasem dotarł emisariusz Rommla Ingemar Berndt. Po rozmowie z Berndtem Hitler pogodził się z decyzją Rommla o wycofaniu i o 20:50 telegrafował do niego: Wobec takiego rozwoju wypadków aprobuję Pańską decyzję. Chociaż nadal był przekonany, że należało pozostać na pozycjach. Sam Rommel w '44 pisał: Po wszystkich tych doświadczeniach mogę się przyznać do jednego tylko błędu, tego mianowicie, że rozkaz "śmierć albo zwycięstwo" mogłem zignorować już dwadzieścia cztery godziny wcześniej.

[Andreas]

Czyli znany rozkaz Fuhrera:''Ani kroku w tył!''.Tenże rozkaz zniszczył wiele dywizji i armii, zabił tysiące żołnierzy(El-Alamein, Stalingrad, Moskwa, Normandia, Caen, Ardeny, Narvik, Wał Pomorski, Kurlandia...itd.)W każdej z tych bitew zginęło po kilka-kilkanaście, kilkadziesiąt, kilkaset tysięcy żołnierzy.Gdyby Hitler zostawił dowodzenie generałom, wojna byłaby inna.W Afyce mogli zwyciężyć-Rommel mógł wycofać się pod Fukę i poźniej pokonać Aliantów, chyba że to byłoby niemożliwe.