Uczty ze szkieletami

[Furiusz]

Plutarch, Uczta siedmiu mędrców, 2 tłumaczenie Z. Abramowiczówna, Wrocław 1954 (Ossolineum) pisze: Szkielet, który Egipcjanie mają zwyczaj wnosić w czasie uczy i przypominać obecnym, że wkrótce będą sami tak własnie wyglądać (...) do tego przypis 16 - Zachowały się z czasów hellenistycznych i rzymskich kubki biesiadne, mozaiki itp. z wyobrażeniami szkieletów.

Wiemy coś więcej na temat tego, dość niezwykłego zwyczaju? Miał on miejsce rzeczywiście czy jedynie w sztuce?

[secesjonista]

Chyba jednak chodzi o rzeczywistą ceremonię:

"Uczta pogrzebowa to bardzo popularny motyw, pojawiający się w sztuce różnych regionów świata antycznego. Przedstawienia zmarłego, siedzącego przed zastawionym pożywieniem stołem ofiarnym, na zabytkach z Egiptu występują już w sztuce Starego Państwa. Począwszy od Okresu Ptolemejskiego upodobniły się one do tego typu przedstawień z terenów Grecji (np. pod względem ubioru przedstawianych na nich postaci, a także ich ułożenia na łożu biesiadnym), pozostawały jednak formalistyczne, a sposób stylizacji ciała ludzkiego

był charakterystyczny dla kanonu sztuki egipskiej (...)

Przedstawienie uczty pogrzebowej na stelach z Kom Abu Billo (ryc. 2) mogło być powiązane z nadaniem nowego znaczenia symbolicznego obyczajowi, który wywodził się co najmniej z okresu hellenistycznego, a możliwe, że był obecny również we wcześniejszych okresach. Jego występowanie na terenie Egiptu potwierdza odkrycie przy grobach hellenistycznych tzw. „domów pogrzebowych” z charakterystycznymi łożami do ucztowania (ang. kline) odnalezionymi między innymi przez polską misję prowadzącą badania w Marina elAlamein".

/A. Czerwinski "Synkretyzm religijny w Egipcie w Okresie Rzymskim – próba charakterystyki w oparciu o analizę stel grobowych z cmentarzyska w Kom Abu Billo", "Medżat - Studia Egiptologiczne", T. II, Warszawa 2014, s. 140-141/

A jako ciekawostkę dodam, że w odległej Japonii co prawda nie ucztowano ze zmarłymi, za to sypiano:

"Jeszcze w okresie Meiji na terenach rozciągających się od północnej części prefektury Hyōgo do wschodniej części Tottori najbliższy krewny miał obowiązek przez jedną noc spać w jednym pomieszczeniu z ciałem zmarłego".

/J.A Ciesielska "Obrządek ciałopalny w tradycji starożytnej i współczesnej Japonii", "Antropologia Religii", V, 2013, ps. 50/