Bankowość w kulturze islamu

[secesjonista]

Życie wyznawców Allacha przebiega według prawa opartego o: Koran i Sunnę, które z racji swej historyczności nie mogły zajmować się skomplikowanymi aspektami rynku finansowego jaki mamy dzisiaj.

Co do kwestii finansowych, Koran mówi oczywiście o zakat (będący jednym z arkan ad-din) czy o sadace, z czasem tym pierwszym terminem poczęto określać obowiązkową jałmużnę a tym drugim - dobrowolną. Obecnie zakat jest również daniną o charakterze dobrowolnym, choć są państwa regulujące tą kwestię poprzez prawo (np. Arabia Saudyjska), a zwyczajowo sadakę wypłaca się na koniec postu.

Ogólnie, działalność gospodarcza (a zatem i sektor finansowo-bankowy) opiera się na dążeniu do: tarbiyah (edukacji), maslahah (ochrona interesu publicznego) i adalah (sprawiedliwości).

Koran zakazuje lichwy (riba), jak i zakazuje wiernym uczestniczenia w transakcjach związanych z handlem, czyli niedopuszczalnymi są sytuacje, kiedy nabywca nie wie co kupuje, a sprzedawca nie wie co sprzedaje.

W połowie XX w. w islamskich środowiskach akademickich poczęto tworzyć ramy, które mogłyby stać się zaczynem dla stworzenia odpowiedniego systemu bankowego. Przyjmuje się, że pierwszy bank islamski powstał w wiosce Mit-Ghamr (Egipt) w 1963 roku.

Na jakich zasadach tworzy się banki w krajach muzułmańskich?

Jakich wewnętrznych restrykcji muszą przestrzegać i na ile się one różnią od typowej bankowości Zachodu?

Jak radzi się z zakazami np. co do: riba (jako odsetki), maysir (niezasłużonego dochodu), al-quimar (jako spekulacji)?