Rola zakonów rycerskich w państwach frankijskich w Lewancie

[szpek_chomik]

Jak oceniacie rolę zakonów rycerskich dla ruchu krucjatowego? Czy to one doprowadził do upadku Królestwa Jerozolimskiego czy też to one warunkowały jego dwuwiekową egzystencję?

[Anders]

O ten temat jest bardzo złożony - Z jednej strony kontyngenty Templariuszy i Szpitalników były nieodzowne do przeprowadzenia jakiejkolwiek większej akcji przez Królestwo Jerozolimy, jednak zakony te miały tendencje do prowadzenia własnej polityki zagranicznej i fanatyzmu, a ponadto nie cierpiały się wzajemnie i stale rywalizowały o wpływy... może jakby oba zakony wsparły Króla Amalryka w wyprawie na Egipt nie doszło by do Hittinu :roll:

[szpek_chomik]

Co ważne w końcowym okresie Królestwa dotacje finansowe z Zachodu płynęły niemal wyłącznie do kies Zakonów. Co by nie mówić o tym, że często fundusze te były wykorzystywane dla ich własnych interesów, to jednak Zachód miał zaufanie tylko do nich. Ponadto tylko Zakony potrafiły skutecznie werbować rycerzy do walki w Ziemi Świętej, których tam zawsze brakowało. Z drugiej strony bogate lenna zakonników w Lewancie, jako że były podległe wyłącznie papieżowi, uszczuplały i tak bardzo skromny skarbiec królewski, a zokonnicy nie mieli obowiązku dostarczania wojsk, czyniły to dobrowolnie, lub, jak w przypadku wspomnianej wyprawy Amalryka do Egiptu, nie czyniły tego w ogóle.

Wydaje mi się że można to podsumować tak: Zakony przyczyniły się do ostatecznego upadku Królestwa, ale gdyby nie one upadłoby ono i tak, i to prawdopodobnie znacznie wcześniej.

[Fassr ad-Din]

Jest rzeczą oczywistą, że bez udziału zakonów rycerskich powodzenie akcji krucjatowych nie miało by prawa dla odniesienia jakiegokolwiek sukcesu. Tylko członkowie zakonów rycerskich mieli ku temu czas i srodki by prowadzić akcje przeciwko niewiernym.

[PrinceChort]

Główną rolą zakonów rycerskich była obrona Ziemi Świętej, czy to była obrona pielgrzymów, czy walka z niewiernymi. Stanowili coś na kształt stałej armii Królestwa Jerozolimy. Żadna większa akcja militarna nie miała miejsca bez ich udziału. Byli zarówno błogosławieństwem (obrona, zamki, biegłość w rycerskim rzemiośle, oddanie sprawie i bogactwo) dla królestwa, jak i jego największym przekleństwem (podziały, rywalizacja pomiędzy największymi zakonami, próżność i pycha).

[Fassr ad-Din]

Bez udziału zakonów rycerskich, a zwłaszcza Templariuszy i Joannitów chrzescijanie nie utrzymaliby sie dwa wieki na Wschodzie. Stanowili regularna armie niejako gotowa stanąć do walki w kazdej chwili w odróznieniu do rycerstwa i baronów w Ziemi Swietej. Ponadto dysponowali zasobami finansowymi i wspierali wiele działan królewskich.