Film amerykański w Europie vs. film niemiecki

[secesjonista]

W lipcu 1941 r. w Berlinie-Wannsee z inicjatywy resortu Goebbelsa odbył się zjazd Międzynarodowej Izby Filmowej (MIF). W spotkaniu wzięli udział zarówno przedstawiciele państw alianckich Osi, krajów okupowanych i neutralnych - w sumie z szesnastu krajów. w zamierzeniu niemieckich decydentów miała być to platforma ułatwiająca dystrybucję niemieckiej produkcji, a zarazem chciano pokazać (dla celów propagandowych), że współpraca w zakresie wymiany filmowej odbywa się na zasadach pełnej harmonii współpracy.

Dla Goebbelsa oprócz efektów ekonomicznych ważne też było wyrugowanie z rynku europejskiego filmografii amerykańskiej.

Jak poszczególne kraje podchodziły do nacisków niemieckich o zakazie pokazywania filmów amerykańskich?

Jakie filmy pokazano na festiwalu filmowym w Wenecji, w sierpniu 1941 r. i w roku następnym? Co pokazano na Międzynarodowej Wystawie Przemysłu i Sztuki Filmowej w kąpielisku Estorii na jesień 1943 roku?

[secesjonista]

Trochę offtopowo... czyli o drugiej stronie medalu : (oceanu).

Jeszcze na początku 1941 r. amerykańska publika mogła wciąż oglądać propagandówkę Fritza Hipplera zatytułowaną "Feldzug in Polen" z 1940 r. Znamienne, że w latach 1933-1942 w Stanach wyświetlano (bądź dystrybuowano) prawie 500 niemieckich filmów, w tym wiele o wyraźnym propagandowym charakterze. Jednocześnie lobby pro-niemieckie potrafiło dość skutecznie ograniczać czy blokować wyświetlanie filmów typu: Anatole'a Litvaka "Confessions of a Nazi Spy" (1939 r.) czy Juliena Bryana pt. "Inside of Nazi Germany" (1938 r.). Ten ostatni nie został wyświetlony w żadnym z pośród 425 kin podległych Warner Bros...

Z literatury:

H. Waldman "Nazi Films in America, 1933–1942"

M.E. Birdwell "Celluloid soldiers: the Warner Bros.'s Campaign against Nazism".