Ebla - Tell Mardikh

[secesjonista]

Państwo o którym niewiele wiem, czy rzeczywiście jego mieszkańcy byli tak wszędobylskimi penetratorami Morza Śródziemnego?

Autorzy "Oczerki po istorii gieograficzeskich otkrytij..." (I.P. Magidowicz, W.I.Magidowicz) uważali, że na swych cedrowych statkach jako pierwsi dotarli do Cypru i na Kretę, niejako odkrywając Europę.

[Furiusz]

J. de Grossi Mazarini, The Northern Palace of Tell Mardikh - Ebla (Syria): Archaeozoological Analysis of the Refuse Pit F.5861/F.5701 [w:] Proceedings of the first international congress of archaeology of the ancient Near East, Rzym 2000, p. 309-319

Autor opisuje tu szczątki kostne z jednej jamy ulokowanej poza właściwym pałacem północnym P. Jama ta niewątpliwie powiązana z pałacem była gdyż odkryto tu poza zwykłymi fragmentami ceramiki także np figurkę z kości słoniowej. Sama ten pałac był zapewne miejscem ceremonialnych i dyplomatycznych spotkań. W jamie było 803 kości z czego 301 zidentyfikowano. Z reszty niezidentyfikowanej w pełni 300 kości to fragmenty żeber. Same gatunki są dość znajome - najwięcej jest tu owcy/kozy - 95 kości, samej kozy 4 a owcy 16, 87 kości należało do bydła, 11 do osła, 77 do konia, jedna kość pochodziła ze świni, 8 z psa i dwie z zająca. Minimalna liczba osobników to kolejno - 2 konie, 3 osły, 8 sztuk bydła, 1 świnia, 8 sztuk owcy/kozy, 3 psy i 1 zając. Zapewne są to szczątki po jakichś ceremonialnych lub dyplomatycznych bankietach - oprócz śladów filetowania na kościach, można by to powiedzieć też pewnie i po ilości żeber - stanowią ponad 30 % całości materiału. Dalej - 20% kóz/owiec stanowią zwierzęta zabite przed upływem roku ich życia. Przeciwieństwem jest tu bydło - tylko jedno zwierze zabito w wieku 2 lat, reszta zaś jest starsza. Wygląda więc na to, ze pałac zainteresowany był hodowlą krów głownie ze względu na mleko i w związku z tym zwierzęta te zabijano dopiero po ich wyeksploatowaniu. Jedyna kość świni pochodziła z 3 letniej samicy. Konie miały koło 132-133 cm w kłębie i miały ok 4 lat.

Interesujący jest tu bardzo ograniczony udział wieprzowiny w diecie pałacu. Kości końskie reprezentują wszystkie odcinki szkieletu, głownie jednak zęby - być może do jamy trafiały całe padłe zwierzęta. Nie wspomina się o śladach obróbki kuchennej na kościach tych zwierząt. Osły i psy reprezentowane są przez kości kończyn i czaszek.

W całej interpretacji, że zwierzęta te padły i dlatego wrzucono je w całości do jamy (psy, osły i konie), parę rzeczy mi nie pasuje - na dwa konie przypada tu 77 kości ale już na trzy osły 11 i 8 kości na trzy psy. Wszystkie miały podobne warunki postdepozycyjne - dlaczego zachowało się tak mało kości psów i osłów? Można by ich pewnie poszukać w materiale nieokreślonym - tylko, ze tego materiału jest dość mało - 161 fragmentów, a w dodatku są to zapewne resztki pokonsumpcyjne - jeśli te konie i osły wrzucano w całości do jamy jak padły to ich kości powinny być w miarę dobrze zachowane - znacznie lepiej niż te pochodzące z resztek pokonsumpcyjnych - rozdrobnionych, podgrzewanych etc, wiec raczej by je rozpoznano. Poza tym taki głupi pomysł - kości koni i osłów z królewskiej stajni, które w jakiś sposób zdechły szukałbym raczej gdzieś obok tych stajni albo w ogóle poza rejonem zamieszkałym - stać ich było by usunąć te truchła, po co więc ktoś ciągnąłby je aż na zaplecze swojego reprezentacyjnego pałacu gdzie przyjmuje posłów potężnego faraona?

Zastanawia też niski udział zwierząt dzikich - ale to może europejskie spojrzenie

Całość datowana mniej więcej 1900 - 1700 aC