Teokratyczne państwo taoistów

[secesjonista]

Połączone dwóch taoistycznych ruchów: T'ai-p'ing-tao (Sekta Doktryny Wielkiej Równości) i Wu-tou-mi-tao (Sekta Pięciu Miar Ryżu) dało początek państwu teokratycznemu.

Sprzyjającą okolicznością rozwoju Żółtych Turbanów (co było wyróżnikiem zwolenników pierwszej wspomnianej sekty) było to, że miał wtedy miejsce powolny upadek dynastii

Han, jak i szalejąca epidemia. Wokół Czang Küe, mającego sławę człowieka zdolnego ocalić ludzi od skutków choroby poczęły się gromadzić coraz większe tłumy.

Początkowo ruch miał charakter religijny, oparty na Księdze Wielkiej Równości, szybko jednak przekształcił się w zorganizowaną na sposób wojskowy sektę, która za swój

cel obrała obalenie starego porządku, czyli Błękitne Niebo (: symbol zła i dynastii Han), który to porządek zastąpić miało Żółte Niebo.

Tymczasem w górzystych rejonach na granicy późniejszych prowincji Syczuan i Szensi, Czang Lu, który potrafił nawiązać kontakt z władającym tym regionem gubernatorem

stworzył quasi-państwo z własnymi odrębnymi zarządzeniami, poddanymi, z autonomiczną strukturą wewnętrzną. Uznający jego autorytet oddawali mu pięć miar ryżu (tou)*

rocznie, skąd wzięła się nazwa sekty.

Jak doszło do połączenia tych dwóch różnych ruchów?

Czemu Ts'ao Ts'ao, późniejszy założyciel dynastii Wei zezwolił na podtrzymanie tej autonomii, pomimo militarnego opanowania tego kraju?

Jak było zorganizowane?

Państwo w swej dawnej formie przetrwało do 1927 r., czyli nadejścia chińskiej Armii Czerwonej, choć jej patriarchowie (zwani wcześniej w Europie

taoistycznymi papieżami) wciąż przekazują sobie pałeczkę władzy, żyjąc na Tajwanie.

* - około 50 kg