O sensie prowadzenia zbrojnej walki z okupantem słów kilka...

[Albinos]

Nie pisałem nic o aprobowaniu/nie aprobowaniu. To jest Twoja interpretacja, błędna, jak zaznaczył secesjonista. Wyraźnie dałem do zrozumienia, że spokojnie można założyć sobie temat poświęcony tej kwestii. Nie mam absolutnie nic przeciwko takiemu rozwiązaniu. Natomiast tutaj chcę uniknąć tej dyskusji skupiając się na zagadnieniu: czy można było okupację przetrwać bez podejmowania walki i jak duże było jej znaczenie dla tych, którzy nie byli zaangażowani w walkę. I w tę dyskusje wchodzą zarówno te formy akceptowalne jak i nie akceptowalne. Chodzi o rozpatrzenie ich wpływu na postawy Polaków i zachowania Niemców. Bo tak się składa, że jedne i drugie jakiś wpływ miały. Nie bez powodu polecałem zapoznać się z tym, co w tej kwestii pisał prof. Strzembosz, który rozpatrywał właśnie - w kontekście Warszawy - pozytywne efekty prowadzenia walki zbrojnej. To miał być pewien punkt wyjścia. Mógł być. I tyle. Mam nadzieję, że tym razem napisałem już wystarczająco jasno.

[Albinos]

Ciekawy głos w temacie: Harry Mulisch, Zamach. Rzecz tyczy się co prawda Holandii, ale jako punkt odniesienia warto poznać.

[Albinos]

O psychologicznej stronie zagadnienia na blogu: Spacer pięć po szóstej, czyli o dewaluacji kary śmierci.