Berezyna francuską klęską.

[gregski]

Wielka armia w odwrocie i praktycznie w rozsypce. W przebłysku geniuszu (W. Łysiak) Napoleonowi udaje się operacja forsowania Berezyny i co z tym idzie ratuje on swoja skórę i resztkę Wielkiej Armii.

Jednak wcale nie musiało się to udać. Rosjanie mogli zablokować forsowanie rzeki i wsiąść cesarza do niewoli.

Jakie byłyby polityczne reperkusje tego faktu?

Na pewno Brytyjczycy byli by słabsi. Nie byłoby legendy Wellingtona. Prusacy też nie mieliby tak silnej pozycji.

Czy Car zagarnąłby całe księstwo Warszawskie?

No ale przecież mimo klęski całe zasoby Cesarstwa Francji były by nietknięte.

Sytuacja mocno skomplikowana.

Jak na jej tle wyglądałaby sprawa polska?

Jakieś pomysły?

[amon]

Alternatywa w tym przypadku jest mocna naciągana. Robert Bielecki autor "Berezyny 1812" bardziej fachowo niż Łysiak (którego organicznie nie znoszę) przedstawia rzeczywistą sytuację militarną w rejonie Borysowa.

Napoleon zagnany w narożnik rosyjskiego ringu wyprowadził skuteczny cios który zdezorganizaował wrogi atak.

Wobec tego, mając na względzie przedstawioną powyżej alternatywę, sytuacja wyglądałaby tak;

Napoleon dałby nogę.

Rosjanie chociaż oszołomieni i tak by ruszyli na zachód.

Prusacy, stojący z boku, dogadaliby się z Rosjanami. Tradycje wojny 7-letniej były całkiem żywe, a cuda domu brandenburskiego mile wspominane przez obie strony.

Zasoby cesarstwa francuskiego i tak były nadwyrężone latami wojen. Nawet rabunkowa gospodarka podbitych wcześniej terenów niewiele mogła zmienić. Francja przypominała pacjenta po długotrwałej wnyniszczającej chorobie.

Brytole wbrew pozorom nie byli słabi.Legenda Wellingtona w roku 1812 miała się już całkiem dobrze. Pismaki robili mu dobrą, chociaż nie do końca, prasę.

Anglole mieli dobry patent na sojuszników, dawali kasę, urabiali mentalnie i podporządkowywali sobie każdego z osobna. Pod Waterloo mogliśmy zobaczyć finalny rezultat tej polityki, gdzie bitwę wygrano dzięki Niemcom ale to Anglicy spili propagandową śmietankę.

Edytowane 16 Październik 2012 przez amon

[gregski]

No tak, ale Ty założyłeś, że Napoleon da drapaka. Dla mnie najciekawsza jest właśnie sytuacja w której wpada on w ręce Cara.

Wtedy nie ma Bitwy Narodów, Elby a i Wellington nie jest potrzebny. Pewnie i bez Kongresu Wiedeńskiego by się obyło. Talleyrand nie miałby gdzie popisać się swoim kunsztem.

Zastanawiam się jak wtedy potoczyłyby się losy Księstwa Warszawskiego.

[amon]

Uważam że los Księstwa byłby i tak przesądzony. Cesarz rosyjski Aleks wjechałby w mundurze polskiego generała w granice Warszawy, a Mickiewicz pięknie by o tym zdarzeniu napisał.

Żadna ze stron nie byłaby zainteresowana przedłużeniem istniena tworu Napoleona. Polska była przegrana niezależnie od losu Cesarza.

Kongres i tak by się odbył, być może nadal w stolicy innego drugorzędnego sojusznika Rosji. Przecież klęska Napoleona, czyli jego niewola, byłaby klęską całej reszty. I tak do podziału byłaby reszta Europy.

Może Murat by się ostał ?

[gregski]

Uważam że los Księstwa byłby i tak przesądzony.

Tak, ale w jaki sposób? Car byłby największym ze zwycięzców. W zasadzie jedynym. Wysiłki Brytyjczyków ograniczone do peryferyjnej Hiszpanii nie dawałyby im mocniejszej karty przetargowej. Prusacy na ten moment byli sprzymierzeńcami Napoleona (kto wie może i sam Yorck znalazłby się w niewoli). Blucher byłby jednym z wielu przegranych generałów. Austria pobita i upokorzona zaledwie 3 lata wcześniej też nie miałaby zbyt imponującego wpływu na sytuację.

Czy w takiej sytuacji Aleksander potrzebowałby się bawić w jakieś kongresy? Czy nie "połknął" by całego Księstwa Warszawskiego?

Jeśli tak, to czy Polacy mieli by mocniejszą pozycję w jego Imperium? Jakie mielibyśmy perspektywy na zjednoczenie reszty ziem, choćby pod berłem cara? Czy okrojone Prusy wybiłyby się tak szybko na lidera Rzeszy?

[amon]

Tak, ale w jaki sposób? Car byłby największym ze zwycięzców. W zasadzie jedynym. Wysiłki Brytyjczyków ograniczone do peryferyjnej Hiszpanii nie dawałyby im mocniejszej karty przetargowej. Prusacy na ten moment byli sprzymierzeńcami Napoleona (kto wie może i sam Yorck znalazłby się w niewoli). Blucher byłby jednym z wielu przegranych generałów. Austria pobita i upokorzona zaledwie 3 lata wcześniej też nie miałaby zbyt imponującego wpływu na sytuację.

Czy w takiej sytuacji Aleksander potrzebowałby się bawić w jakieś kongresy? Czy nie "połknął" by całego Księstwa Warszawskiego?

Jeśli tak, to czy Polacy mieli by mocniejszą pozycję w jego Imperium? Jakie mielibyśmy perspektywy na zjednoczenie reszty ziem, choćby pod berłem cara? Czy okrojone Prusy wybiłyby się tak szybko na lidera Rzeszy?

Pamiętajmy że był to rok 1812. Aby utrzymać jakiś status quo potrzebnu byli sojusznicy, nawet tacy któtych status w danym momencie był niższy niż przed konfliktem. Nawet gdyby niewola Napoleona zatrzymała działania wojenne w tym roku, to nowy porządek należało by ustalić. Wówczas dyplomacja działała w.g modelu wieku XVIII.