Z kart boju pod Zasławiem

[bavarsky]

Powyżej szkic prezentujący 6 pułk ułanów w przepięknie poprowadzonej szarzy na pododdziały 24 DS, 23 września 1920 roku.

Warto nadmienić również iż dowódca 1 brygady jazdy płk Głuchowski, akcją ową osobiście komenderował, stojąc ze sztabem w ogniu KM na wzgórzu odkrytym, przykładnym swym i widokiem zapalił atakujące szwadrony. Co najlepsze jednak; to fakt iż 6 pułk ułanów dostając rozkaz do szarży w większej części był już spieszonym Widząc to, Głuchowski dał rozkaz do dowódcy pułku iżby ten ponownie na koń sadzał swych ludzi i jął trąbić do szarży! stawiając jednocześnie jako podparcie moralne i asekuracyję pluton 2-giej baterii 1 DAK'u na otwartej pozycji i na wzgórzach.

Około godziny 11.15 rozwijają się 1-szy i 2-gi szwadron w konnym szyku harcownikami i mimo silnego ognia 30 około rosyjskich KM, spokojnym kłusem posuwają się w kierunku wsi. 4-ty szwadron pozostaje w drugim rzucie jako osłona baterii i rezerwa pułku. 1-szy szwadron, zasłonięty 3-cim -jeszcze spieszonym-, wypełnia ustny rozkaz dowódcy brygady i posuwa się na lewo celem obejścia nieprzyjaciela. W międzyczasie, pomimo silnego ognia 3-ci szwadron dosiada koni i przygotowuje się łącznie z 2-gim szwadronem do uderzenia. W oddziałach zaś wroga, obsadzających tor kolejowy, dało się dostrzec zamieszanie, a nawet popłoch, gdy szwadrony 6 p. uł. ze spokojem posuwały się w kierunku nieprzyjaciela, w pogotowiu "do szarży". Tym niemniej ognień KM, jak i karabinów był niezwykle silny. Większą część tak "usłanej" drogi do pozycji bolszewickich, jazda nasza pokonała kłusem, dopiero w nie dłużej odległości przeszły szwadrony w galop. Dwa idąc frontem uderzyły w prostym kierunku na Zasław, jeden zaś chwycił wroga z lewej flanki. Dać też trzeba sowietom odwagi iż mimo początkowego szoku, dali radę zebrać się miejscami i ostrzeliwać szarżujących ułanów - ci jednak niepowstrzymani, rąbali niczym wiarusy Kickiego pod Ostrołęką, i kuli lancami - czerwonego- sołdata. >> O godzinie 12:10 atak był skończony, przynosząc 6 p. uł. zdobycz w postaci 556 jeńców, 500 karabinów ręcznych, 14 KM i 31 podwód z materiałem wojennym. W szarży polegli: ppor. Sulimirski, plut. Szpigla, którzy prawdziwie po bohatersku stawali i kilkunastu zabitych i rannych ułanów.

Pozdr.

M.

[secesjonista]

"Mniejsza, że konie się odpsują, byle łapały nieprzyjaciół"

Niemniej pięknie sprawił się 5. p. uł. we wsi Topory a potem w Toporczykach-Leszczanach, efekt: 1106 jeńców, 19 k.m., 103 zabitych bez strat własnych, nie licząc poranionych por. Boguckiego, ppor. Płażyńskiego i trzech innych ułanów.

Edytowane 1 Luty 2012 przez secesjonista