Stosunek ludności do polskich emigrantów

[piterzx]

Witam,

chciałbym zacząć dyskusję na powyższy temat. Zacznę więc od emigracji polistopadowej.

Powstańcy listopadowi spotkali się zpoparciem opinii publicznej na zachodzie Europy. W Niemczech powstawały komitety pomagające zdążającym do Frabncji polskim emigranrom. We Francji ludność była nastawiona zdecydowanie propolscko, ułatwiając Polakom zakwaterowanie, organizując składki itp.

Przy czym wszystkie te akty dobrej woli były wbrew polityce rządów. Rząd pruski wydawał Polaków w ręce Rosjan, a także sam represjonował ich w obozach. We Francji MSW oznajmiło, że "porządek panuje w Warszawie" i wydaliło powstańców z kraju.

W Saksonii Niemcy szybko zorganizowali "komitety polskie".

Jak pisze W. Pol: "W każdym miasteczku małych księstw niemieckich wiązały się komitety i wszędzie przygotowywano pieniężne fundusze, bieliznę i odzież na potrzeby (...) emigracji (...). Dziwna rzecz, czym mniejsze miasteczko, tym większy odzew dla sprawy polskiej, tym większa łatwość zbierania składek (...). Co więcej, właśnie tam, gdzie panujący byli spokrewnieni z Moskwą i gdzie rząd był nam najbardziej niechętny, tam właśnie natrafialiśmy na najszczerszych przyjaciół, tam było najłatwiej o paszport, o bezpieczny przejazd lub pewne ukrycie(...)"

Czy znacie inne przykłady stosunku ludności zagranicznej do polskich emigrantów, zarówno tej pozytywnej, jak i negatywnej? Nie tylko do emigrantów popowstaniowych, lecz także z innych okreów niewoli.

Proszę także o wasze opinie na ten temat.

Pozdrawiam

[Albertus]

No na przykład, wszędzie (czyt. na zachodzie) przyjmowano ich radośnie. Uważano ich za wielkich bohaterów, śpiewano piosenki polskie. Pomagano Polakom się dostać do Francji tak jak powiedziałeś.

[piterzx]

Tak, natomiast interesują mnie w tym temacie konkretne przykłady takiego podejścia, szczególnie mile widziane byłyby cytaty z jakichś źródeł a'la pamiętniki :roll:

Przy czym jak już zauważyłem w pierwszym poście zachęcam także do opinii i dyskusji...

Pozdrawiam

[secesjonista]

"... ten silny ruch związany z sympatią do Polski, istniejący w Anglii od powstania kościuszkowskiego do około 1848 r., jest zupełnie niezbadany. A przecież na ulicach Londynu Mikołaja I obrzucano kamieniami i błotem, co gdzieś indziej zdarzało się w tym czasie rzadko".

/A. Zamoyski "Moja wizja epoki", w: "Spojrzenie w przeszłość" T. 2: wiek XIX, XX, Konferencja MHP Jadwisin, 25-26 października 2007, Warszawa 2009, s. 112/