North West Passage...

[FSO]

Witam;

dla wielu osób, zwłaszcza w dawniejszych latach urosło do legendy, i status takowej posiada. Jest to przejście drogą morską od Grenlandii i północno - wschodniej części USA i Kanady po Cieśninę Beringa. Wierzono w nie i poszukiwano od dawna. Pierwszy raz "za jednym zamachem" przepłynięto go dopiero w latach 40-tych XX wieku., choć próbowano od czasów Cabota. Na raty udało się udowodnić jego istnienie na początku XX wieku [R. Amundsen].

Jego historia znalazła nawet odbicie w szancie śpiewanej m.in. przez RO 20s, Smugglersów, Stana Rogersa :

tekst Stana Rogersa [za: http://www.piosenkoz...147237-0-0.html]Ah, for just one time I would take the Northwest Passage

To find the hand of Franklin reaching for the Beaufort Sea;

Tracing one warm line through a land so wild and savage

And make a Northwest Passage to the sea.

Westward from the Davis Strait 'tis there 'twas said to lie

The sea route to the Orient for which so many died;

Seeking gold and glory, leaving weathered, broken bones

And a long-forgotten lonely cairn of stones.

Three centuries thereafter, I take passage overland

In the footsteps of brave Kelso, where his sea of flowers began

Watching cities rise before me, then behind me sink again

This tardiest explorer, driving hard across the plain.

And through the night, behind the wheel, the mileage clicking west

I think upon Mackenzie, David Thompson and the rest

Who cracked the mountain ramparts and did show a path for me

To race the roaring Fraser to the sea.

How then am I so different from the first men through this way?

Like them, I left a settled life, I threw it all away.

To seek a Northwest Passage at the call of many men

To find there but the road back home again.

... i jej polska wersja...: [za:http://www.tekstowo....st_passage.html]

Spróbuj chociaż raz north-westowe przejście zdobyć,

Znajdź miejsca gdzie zimował Franklin u Beauforta Wrót,

Wykuj własny szlak przez kraj dziki i surowy,

Przejdź drogą Północ-Zachód poza lód.

Brnę przez kry na zachód od Davisa zimnych wrót,

Szlakiem tych, których bogactwa wiodły na Daleki Wschód.

Sławę zdobyć chcieli, został po nich tylko proch,

Białe kości popłynęły gdzieś na dno.

Trzy wieki przeminęły, na wyprawę ruszam znów

Śladami dzielnych chłopców, co walczyli z furią mórz.

Miasta z lodu wyrastają, by rozpłynąć za mną się,

Jak odkrywcom dawnym wskażą nowy brzeg.

Mile wloką się bez końca, całą noc pcham się na West.

Tu McKenzie, David Thompson, cała reszta z nimi też,

Wytyczali dla mnie drogę wśród iskrzących lodem gór.

W mroźnych wiatrach głos ich słyszę, jak ze snu.

I czymże ja się różnię od pionierów szlaków tych?

Tak, jak oni, porzuciłem życie pośród bliskich mi,

By znów odkryć North-West Passage, dla tak wielu koniec snów,

Ale marzę, bym do domu wrócić mógł.

Czy owo przejście jest aż takie legendarne, jakie opowieści, jakie wydarzenia są z nim związane, czy jest szansa że legenda przerodzi się w sukces, czy nadal będzie tylko czymś ulotnym...

pozdr