Rogi Hittinu 1187 - Marian Małecki

[Krzysztof M.]

Rogi Hittinu 1187. Z dziejów obecności krzyżowców w Lewancie. Polityka – wojna – prawo – obyczaje

Marian Małecki

wyd. Inforteditions (seria Bitwy/Taktyka)

2011

s. 336

Zawiera indeks osobowy.

Właśnie ukazała się kolejna pozycja Infortu – „Rogi Hittinu 1187. Z dziejów obecności krzyżowców w Lewancie. Polityka – wojna – prawo – obyczaje” autorstwa dr Mariana Małeckiego. Zaznaczam, iż poniższe wypociny nie są żadną recenzją, ale jedynie moją osobistą opinią na jej temat

Książka jak na pracę popularnonaukową, posiada potężny aparat naukowy. Bibliografia liczy ok. 280 pozycji (!) w kilku językach (jest nawet kronika – jak sądzę w języku arabskim, - choć trudno stwierdzić na ile autor z niej korzystał) z przypisami niekiedy na pół strony. Jak nietrudno się domyśleć ta monografia to coś więcej niż tylko Runciman + Potkowski + Michałek + Smail Praca obejmuje okres od I wyprawy (opisana pobieżnie) do zdobycia Jerozolimy przez Saladyna – jej częścią centralną jest bitwa pod Hittinem, którą autor pieczołowicie rekonstruuje i rozkłada – o ile to możliwe w odniesieniu do bitwy średniowiecznej – niemal na czynniki pierwsze (hipotezy, źródła, opinie innych autorów itd.). Jestem pod wrażeniem.

Książka zasadniczo skupia się na kwestiach politycznych i militarnych, autor jednak ma ambicje zabrania własnego głosu w sprawie całej idei wypraw krzyżowych, stosunków chrześcijan i muzułmanów, omawia aspekty prawne czy kulturowe związane z funkcjonowaniem państw łacinników. „militarni puryści” mogliby kręcić nosem - treści te zawarte są jednak w dwóch ostatnich rozdziałach – będących swego rodzaju dodatkiem („Na marginesie...”) do zasadniczego tekstu – nie „zakłócają” więc głównej narracji. Książka zawiera liczne aneksy – autor popisuje się (w dobrym tego słowa znaczeniu) tu swoją erudycją – w jego tłumaczeniu załączono obszerne fragmenty źródeł dotyczących omawianego okresu – szczególnie samej bitwy. Jak już wspomniałem książka zawiera obszerne przypisy w których jest niewiele mniej informacji niż w tekście wiodącym – w tym względzie autor chyba lekko przesadził. Nie powiem, żeby ułatwiało to lekturę, choć – cytując redaktora wydawnictwa – „książkę lekką, łatwą i przyjemną zostawiamy konkurencji”. Mimo to książka jest jak najbardziej wciągająca, a wnikanie w przypisy może dostarczyć także mnóstwo satysfakcji.

Słabą stroną pracy jest to, że w zasadzie nie zawiera odrębnego opisu wojskowości tych czasów: uzbrojenia i taktyki etc. – choć z drugiej strony poświęcono temu już chyba niejedną książkę. „Rogi Hittinu” natomiast aż „kipią” od ilustracji – jest ich chyba łącznie prawie 200 (fotografie różnych miejsc z ziemi Świętej, ikonografia z epoki, 10 map oraz trzy kolorowe „malunki” Marka Szyszki – moim zdaniem poziom najlepszych prac z Ospreya). Błędów merytorycznych niech szukają znawcy epoki, ja czytam książki dla przyjemności a nie po to aby tropić wpadki. A lektura Rogów Hittinu dostarczyła mi wielkiej przyjemności.

Edytowane 3 Marzec 2011 przez Krzysztof M.

[Tomasz N]

Miło że pszczyniok takie coś napisał.