Szkolnictwo morskie PRL

[widiowy7]

Jak to wyglądało w praktyce?

Dlaczego nasz forumowy pirat jest elektrykiem a nie nawigatorem/kapitanem?

Jeśli pytanie jest zbyt osobiste to pomińmy.

No właśnie, czy zgłaszając się do tej szkoły to od razu była jakaś specjalizacja?

[Bruno Wątpliwy]

No właśnie, czy zgłaszając się do tej szkoły to od razu była jakaś specjalizacja?

Tak, podobnie jak na uniwerku, czy politechnice. Szedłeś na wydział nawigacyjny (nawigatorzy), mechaniczny (mechanicy), elektryczny (elektrycy), administracyjny (ochmistrze).

[widiowy7]

I czy były/a szkoła wojskowa i cywilna.

[Bruno Wątpliwy]

To były i są nadal oddzielne uczelnie - Wyższe Szkoły Morskie (cywilne) w Gdyni i w Szczecinie oraz Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej (wojskowa) w Gdyni (inna sprawa, że teraz zajmują się prowadzeniem przedmiotów wszelakich, oprócz typowo morskich, a także "awansowały" - do rangi akademii).

Zasadniczo kadry oficerskie do marynarki handlowej były kształcone na studiach dziennych w WSM, a także na kursach dokształcających (na poszczególne stopnie oficerskie) dla marynarzy z wykształceniem średnim (też prowadzonych w WSM, coś trochę podobnego do studiów zaocznych). Z tym, że co nieco oficerów z marynarki wojennej przechodziło po jakimś czasie marynarki handlowej. Zakładam, iż z zasady po osiągnięciu wieku emerytalnego (nader "młodego", rzecz jasna). Co ciekawe, zaczynali wówczas od najniższych stopni oficerskich. Np. pan komandor podporucznik zostawał asystentem pokładowym.

Niższe kadry w marynarce handlowej pochodziły z liceów morskich w Gdyni i w Szczecinie, spośród byłych marynarzy służby zasadniczej w Mar. Woj., a być może także z innych "źródeł" (np. spośród zajmujących się rybaczeniem na kutrach, czy kończących inne, przydatne dla wykonywania zawodu, szkoły średnie).