Prezydent optymalny

[Gwaldrik]

Pomijajac ostatnie pomysly dotyczace zmiany konstytucji i prerogatyw prezydenckich, chcialem - poruszajac sprawy jak najbardziej biezace - zapytac kto z nazwiska bylby dobrym prezydentem Polski i czy koniecznie musi byc to czlowiek z glownego ukladu politycznego lub wrecz lider jednej z formacji?

Mnie przychodza do glowy nazwiska osob, ktore w glownym nurcie polityki nie funkcjonuja, znani sa zas jako fachowcy w swoich dziedzinach. Postacie takie jak Donald Tusk, Lech Kaczynski, czy Jerzy Szmajdzinski za bardzo uwiklane sa w biezace spory stricte polityczne, by sprawialy na mnie wrazenie osob mogacych wiarygodnie i wzglednie bezstronnie reprezentowac narod.

Jestem zwolennikiem prezydentury polegajacej na pracy konstruktywnej mocno oddalonej od parlamentarnej bijatyki. Wole prezydenta probujacego lagodzic spory, pelniacego funkcje swoistego arbitra, jednoczesnie podejmujacego aktywnie inicjatywy ustawodawcze anizeli prezydenta, ktory bez specjalnego krycia sie z tym, od poczatku do konca wspiera jedna (swoja macierzysta) formacje polityczna i angazuje sie w sporach politycznych niezmiennie zawsze po tej samej stronie, de facto nieswiadomie ograniczajac swoja wladze, ale tez i prestiz do reprezentowania tylko i wylacznie jednej partii.

Obecnie mamy taka sytuacje, ze to partie dyktuja spoleczenstwu kandydatow i sposrod faworytow partii prezydentow wybieramy. Ten niefortunny uklad skazuje nas na prezydentury stronnicze i w pewnym sensie upartyjnione, ktore troche kloca sie z moja wizja tego kim prezydent Polski byc powinien. Nie jestem jednak naiwny i wiem, ze na tym etapie rozwoju naszej demokracji, trudno oczekiwac by prezydentem zostal ktos spoza nadania politycznego.

Mimo wszystko pozwole sobie na zasugerowanie kilku nazwisk obywateli polskich, ktorych o wiele chetniej widzialbym na fotelu prezydenta niz wyzej wymienionych liderow partii politycznych.

Leszek Balcerowicz - osoba niegdys wzbudzajaca duze kontrowersje, ale jednoczesnie znana z uczciwosci i zelaznego pragmatyzmu. Profesor Balcerowicz jest ekonomista, bylym wicepremierem i ministrem finansow, ktory nie unika komentowania zagadnien rowniez spoza ekonomii. Jest osoba znana w kregach europejskich ekonomistow i politykow oraz powszechnie tam ceniona za smiale i nieco hardcorowe reformy, ktore przeprowadzil na poczatku lat 90-tych. Byl liderem Unii Wolnosci, ale w swiat polityki nigdy nie zaglebil sie do konca, tak jak np liderzy obecnych partii politycznych, ktorzy ponad czyny i reformy przedkladaja walke o dobre sondaze, walke polityczna i walke o dobry wizerunek (pijar).

Andrzej Zoll - byly prezes Trybunalu Konstytucyjnego znany jako osoba stojaca na strazy prawa, a jednoczesnie nie wahajaca sie to prawo czasem krytykowac i nawolywac do jego poprawienia, ujednolicenia, sprecyzowania i dostosowywania do zmieniajacych sie okolicznosci. Ekspert od prawa konstytucyjnego, wspolautor kilkunastu ustaw m.in. z okresu przedakcesyjnego, gdy polskie prawo trzeba bylo dostosowywac do unijnego. Cieszacy sie ogromnym autorytetem w srodowisku prawniczym.

Marek Safjan - rowniez byly prezes TK. Sedzia Europejskiego Trybunalu Sprawiedliwosci.

Jerzy Buzek - przewodniczacy Parlamentu Europejskiego, polityk Platformy Obywatelskiej, jednak nie funkcjonujacy w glownym nurcie polskiej polityki, nie bioracy udzialu w krajowych swarach politycznych. Byl premierem, o ktorym mowiono, ze sterowany jest z tylnego siedzenia przez Mariana Krzaklewskiego. Jako jedyny premier IIIRP przetrwal cala kadencje sejmowa. Znany jest z koncyliacyjnosci i nie wdawania sie w polityczne przepychanki. Zawsze szuka kompromisow na drodze negocjacji. W ostatnich wyborach do europarlamentu otrzymal najwiecej glosow w kraju sposrod wszystkich kandydujacych.

Przy obecnym ksztalcie konstytucji prezydentem powinien byc nie tylko ktos kto godnie bedzie reprezentowac Polske zagranica, ale rowniez ktos to cieszy sie ogromnym autorytetem i jest w stanie angazujac sie w polityke polska, zachowywac wzgledna bezstronnosc i dystans do spraw "partyjnych".

Zmiany konstytucyjne moga isc w dwoch kierunkach - wzmocnienie badz oslabienie pozycji prezydenta. W tym pierwszym przypadku system prezydencki rzeczywiscie w sposob naturalny faworyzowac powinien liderow politycznych czyli osoby z parlamentarnym zapleczem, stojace na czele partii politycznych i sprawujace w swoich rekach silna wladze wykonawcza i ustawodawcza przez cala kadencje. To jest tzw model francuski, ktory w polskich realiach bylby najbardziej klarowny i odsunal by nieco uwage od momentami zenujacych klotni parlamentarnych, ktore w takiej sytuacji mialyby charakter drugorzedny.

Z kolei oslabienie prezydenta, stworzenie tzw systemu kanclerskiego i zmienienie sposobu wyboru prezydenta (na wybieranego przez Zgromadzenie Narodowe) de facto sprowadziloby jego role do funkcji czysto reprezentacyjnych. W takim przypadku prezydentem moglaby zostac postac raczej malo charyzmatyczna, bez zdolnosci i cech przywodczych, ale za to powszechnie akceptowana przez mozliwie wiekszosc srodowisk. Ten model tworzy z urzedu prezydenta cialo w zasadzie zbedne w ukladzie demokratycznym, niemal cala wladze wykonawcza skupiajac w rekach premiera, tak jak do tej pory zaleznego od wiekszosci parlamentarnej i silnie uwiklanego w parlamentarne i partyjne gierki.

Wyzej przedstawilem nazwiska osob, ktore moim zdaniem godnie i "profesjonalnie" sprawowalyby urzad prezydentna wg konstytucji obecnej.

Edytowane 27 Listopad 2009 przez Gwaldrik

[Tomasz N]

Moim zdniem najlepszy byłby Kazimierz Stypułowski.