Lockheed SR-71 Blackbird

[ArekII]

Witajcie. Co sądzicie o tym samolocie? Zwróćcie uwagę na jego wysoki pułap. W Zimnej Wojnie broń przeciw lotnicza nie mogła go zestrzelić bo miał wielki pułap( około 28km nad ziemią). Mógł bez problemowo polecieć na teren ZSSR i wypuścić broń atomową. Mia bardzo duży zasięg około 5200km. Mógł rozkręcić niesamowitą prędkość 4 357,44km/h.

[Kadrinazi]

Wypuścić to co najwyżej mógł podwozie gdy lądował Sugerowałbym poczytać nieco o tej maszynie - nie przenosiła żadnej broni, był to samolot szpiegowski.

[ArekII]

No moze i nie mógł sorka pomyliłem się.

Edytowane 20 Październik 2009 przez ArekII

[Kadrinazi]

Arku, bardzo Cię proszę - poczytaj coś (nawet wiki) zanim założysz kolejny temat, ok?

[Speedy]

Hej

Skoro poruszył już ktoś ten temat to dodam w uzupełnieniu, że były plany budowy uzbrojonych wersji tego samolotu. Nie doczekały się jednakże realizacji, a przynajmniej nie w pełnym zakresie.

Przodek SR-71 i pierwszy samolot z tej rodziny nazywał się A-12. To nie jest oznaczenie wojskowe "szturmowiec" - od "Attack" - samolot nie był w ogóle w tym momencie robiony dla wojska lecz dla wywiadu (CIA) i nosił ichnie oznaczenie Article 12 (Wyrób 12); wcześniej zaś jeszcze u Lockheeda okeślany był jako projekt Archangel - Archanioł - i kolejne makiety nosiły oznaczenia od A-1, A-2... itd. do A-11.

A-12 Oxcart był mniejszy i lżejszy od późniejszego SR-71 niemniej miał już wszystkie te najważniejsze cechy konstrukcyjne, jak i prędkość max. rzędu 3,5 Ma. Także był nieuzbrojonym samolotem rozpoznawczym, lecz z 1-osobową załogą (jeden egz. zbudowano jako 2-miejscowy szkolny dwuster, jako że wszystkie Blackbirdopodobne były niesłychanie trudne w pilotażu). No i w pewnym momencie USAF stwierdziły że chciałyby też mieć taki samolot a konkretnie myśliwiec dalekiego zasięgu. Otrzymał on oznaczenie F-12.

Zbudowano trzy prototypy oznaczone YF-12A. Samolot był dwumiejscowy, wyposażony został w potężny radar Hughes AN/ASG-18 o maksymalnym zasięgu (na dużej wys.) do 480 km, zdolny także do wykrywania celów na tle ziemi. Uzbrojenie stanowiły 4 pociski AIM-47 Falcon (wg innych źródeł 3) przenoszone w wewnętrznej komorze w kadłubie. Ich zasięg był rzędu 180 km, uzbrojone były w głowicę odłamkowo-burzącą 45 kg, planowano też użycie głowicy jądrowej małej mocy (W42, 0,25 kt). W czasie testów YF-12 zestrzelił m.in. cel o prędkości ponad 3200 km/h lecący na duzej wysokości, z dystansu 65 km, jak i cel (QB-47) lecący z prędkością poddźwiękową na wys. 150 m ze 130 km. Ostatecznie jednak nie zdecydowano się na zamówienie seryjnych F-12B z uwagi na wysokie koszty jak i spodziewane trudności eksploatacyjne tak skomplikowanego samolotu.

Zamierzano także przez chwilę zbudować wersję uderzeniową B-12, potem rozpoznawczo-bombową RB-12, a po kolejnych zmianach koncepcji coś bardzo oryginalnego, samolot rozpoznawczo-uderzeniowy (Recconaissance-Strike) RS-71, z powaznie przekonstruowanym przodem i w ogóle większy (stąd nowy numerek). Koncepcja RS narodziła się w początku lat 60. gdy międzykontynentalne rakiety balistyczne zaczęły obejmować rolę podstawowej broni strategicznej. Aby "ratować" pozycję załogowych bombowców wymyślono sobie wtedy samolot rozpoznawczo-uderzeniowy. Miał on w póżniejszej fazie konfliktu jądrowego polecieć nad terytorium przeciwnika i rozpoznać cel zaatakowany wcześniej rakietami, celem oceny zniszczeń; a gdyby się okazało, że cel nie został dostatecznie porażony - od razu "poprawić" za pomocą posiadanej na pokładzie broni nuklearnej. M.in. bombowiec B-70 Valkyrie także przekwalifikowano na RS-70.

Jaką broń miał mieć na pokładzie RS-71, tego dokładnie nie wiadomo. Na jednym rysunku od Lockheeda przedstawiono jako jeden z wariantów 4 bomby termojądrowe o mocy 1 Mt i bardzo małej masie rzędu 200 kg, zrobione na bazie głowicy rakiety Polaris. Bomby z rysunku umieszczone były w małym luku za kabiną załogi na rewolwerowej wyrzutni. W starszych źródłach mówiło się także o pociskach powietrze-ziemia AGM-76. Miała to być przeróbka wspomnianego Falcona AIM-47 na coś w rodzaju SRAM, pocisk o zasięgu koŁo 200 km i z głowicą jądrową 250 kt. Taki pocisk (Falcon p-z, AGM-76) faktycznie istniał, jednak wg nowszych informacji był czyś nieco innym - zaimprowizowanym na szybko pociskiem antyradarowym, na bazie elektroniki z rakiety AGM-45 Shrike, "płatowca" od wspomnianego Falcona i głowicy odłamkowo-burzącej 113 kg zrobionej z korpusu bomby 250-funtowej Mk.81. Nie miał on już nic wspólnego z Blackbirdami i Oxcartami, sporadycznie używano go podczas wojny wietnamskiej, z pokładu F-105 najprawdopodobniej.

Ostatecznie zrezygnowano z funkcji uderzeniowej samolotu, w międzyczasie zmieniając mu oznaczenie na nieco dziwne SR (Strategical Recconaissance) nie stosowane wcześniej ani później. Legenda głosi, że prezydent Johnson, ogłaszając publicznie decyzję o podjęciu produkcji Blackbirda pomylił się (SR-71 zamiast RS) a poniewaz dokument z jego podpisem był ważniejszy, przyszło dopasować do niego resztę dokumentacji i także zmienić oznaczenie. Myślę że jednak zrobiono to celowo, dla podkreślenia odejścia od roli uderzeniowej samolotu SR-71. Tak, że żadnego uzbrojenia w końcu nie otrzymał.

Wyprodukowano (a raczej zbudowano, na dobrą sprawę była to ręczna robota) następujące samoloty z tej rodzinki:

- 12 szt. A-12 - to ten pierwszy, 1-miejscowy wariant rozpoznawczy, eksploatowany do poŁowy 1968. 5 z nich rozbiło się, pozostałe eksponowane są w różnych muzeach w USA

- 1 szt. A-12 w 2-miejscowej wersji szkolno-treningowej. Samolot ten miał słabsze silniki J75, co ograniczało jego prędkość max. do 1,2 Ma. Trafił do muzeum.

- 2 szt. MA-12/M-21 - samolot dwumiejscowy, nosiciel bezzałogowego samolotu rozpoznawczego D-21. Jeden rozbił się wskutek kolizji z wyczepianym D-21, co spowodowało rezygnację z programu (D-21 dostosowano potem do przenoszenia przez zwykłe B-52). Drugi trafił do muzeum.

- 3 szt. YF-12A - dwumiejscowy myśliwiec, 1 rozbił się dokumentnie, 1 został poważnie uszkodzony przy lądowaniu (częściowo spłonął, lecz po latach odrodził się jako ten feniks z popiołów ) i 1 trafił do muzeum

- 29 szt. SR-71A - dwumiejscowy samolot rozpoznawczy, eksploatowany do 1989; potem jeszcze w 1995-1996 3 samoloty przywrócono do użytku i ponownie wycofano w 1999. W toku eksploatacji 11 maszyn rozbiło się; pozostałe trafiły do różnych muzeów w USA

- 2 szt. SR-71B - dwumiejscowy wariant treningowy (1 się rozbił, 1 w muzeum)

- 1 szt. SR-71C - także treningowy dwuster, "frankensztajn" złożony z przedniej części nielotnego egzemplarza SR-71B zbudowanego do prób statycznych i tylnej części spalonego YF-12. Samolot uchodził za wyjątkowo nieprzyjemny i kapryśny, nawet jak na ogólnie złośliwego Blackbirda, i był także wyjątkowo skłonny do awarii. Niemniej nie rozwalił się i stoi w jakimś muzeum.

Edytowane 21 Październik 2009 przez Speedy