Niemieckie społeczeństwo

[Sirkami]

Witam!

W przyszłym roku będę zdawał egzamin DSD II, którego ustna częsc polega m.in. na 5 minutowej prezentacji dotyczącej Niemiec( z tymże, że to musi ona dotyczyc jakiegoś "problemu"). Wybrałem sobie mniej więcej taki temat:

Czy winną dojścia do władzy Hitlera można obarczyc ówczesne niemieckie społeczeństwo?

I tu zaczynają się wątpliwości. Pierwsze i chyba najważniejsze pytanie:

Czy takie "coś" ma w ogóle jakiś sens z historycznego punktu widzenia?

Z góry dzięki za odpowiedź

[Narya]

Takie pytanie ma sens refleksji. Należałoby rozstrzygnąć sprawę tłumów i ich wpływu na jednostkę, a więc rozpatrzenie postaw konformistycznych i asertywnych indywidualnie (Jazz Kids na przykład). Analiza totalitaryzmu hitlerowskiego (na bazie filmów propagandowych i dokumentalnych w zestawieniu do tego, co wiemy o społeczeństwie niemieckim tamtego okresu). Dalej: analiza historii dojścia do władzy Hitlera.

Zajęcie się to problematyką to szerokie spectrum refleksji. To, co zrobił Hitler w Niemczech nie jest wyjątkiem, bo spotykamy to również w wielu innych częściach świata nawet i dzisiaj. To jest lekcja dla przyszłych pokoleń, jakie zagrożenia niesie demokracja w społeczeństwie obojętnym, pasywnym, konformistycznym.

[FSO]

Witam;

społeczeństwo niemieckie można tak samo obwiniać w dojściu do władzy Hitlera, jak nasze to że wybrało Kaczyńskiego, czy to że nadal komuniści w Niemczech mają po ileś glosów. Społeczeństwo jako ogół z zasady lubi jasne i proste odpowidzi, jasne i proste recepty na wielkie problemy, niewielka jego część umie myśleć dalej niż rok do przodu. Tak było jest i będzie.

Problemem niemieckiego społeczeństwa było to, że godząć się dużej części na program Hitlera i NSDAP, jako całość zaakceptowało potem jego dzialania. Byłą to metoda - dopóki mnie i sąsiadom jako ogólowi jest o.k. to z resztą niech się dzieje co chce. Zupełnie osobną sprawą jest fakt zaakceptowania [już po wyborach] pewnego spokoju ekonomicznego w zamian za odebranie sobie części praw i przywilejów. Być może to były takie czasy, że koszt swobód był znacznie mniejszy od pewności finansowej i "mania pracy".

pozdr