Domicjan

No tak oczywiśćie Bez Królestwa Jerozolimy nie byłoby szans. Gdyby Księstwo Antiochi bardziej współpracowało z Bizancjum(Przypominam że Boemund z Tarentu składa hołd Lenny Cesarzowi w kwietniu 1097 roku i de iure Księstwo Antiochi zaraz po założeniu staje sie władztwem wasalnym Aleksego Komnena)Jednak złe stosunki między wasalem a suzerenem w tym przypadku nie ułatwiły sytuacji księstwa.

Świetnym taktykiem był Julek Cezar ale stawiam na Hannibala

Idąc tym tropem dojdziemy do tego że zdobycie Jerozolimy przez Rzymian w roku 70 też miało wpływ na to jak potem potoczyła się historia Świętego Miasta

Legion - za mobilność

To praca na zaliczenie którą pisałem 5 lat temu więc mało z niej nawet pamiętam w tym momencie bo bardziej interesuję się Rzymem, dodałem ją tak tylko jakby kogoś zainteresowała W tej chwili mój warsztat historyczny zmienił się o 180 stopni i całkiem inaczej bym się do tego w ogóle zabierał

Zgadza się ale zdarzały sie okresy dłuższego spokoju wewnętrznego(nie mówię o wojnach zewnętrznych), podam choćby ten oklepany przykład od Nerwy do Marka Aureliusza. Dało się? Dało Trafiło na dobre jednostki i nie było większych problemów. III wiek za to pod względem przejmowania władzy to rzeczywiście jedna wielka tragedia

Jeśli chodzi o źródełka to polecam: -Anonima Dzieje Pierwszej Krucjaty -Fulchera z Chartres Opracowania: Steven Runciman - Dzieje Wypraw Krzyżowych(absolutna podstawa i klasyka) Jonathan Riley-Smith - Krucjaty (ciekawa pozycja uzupełniająca) Andrew Jotischky - Wyprawy Krzyżowe i Państwa Krzyżowców Wera i Mirosław Hrohowie - W obronie Grobu Chrystusa(ciekawe ujęcie tematu przez czeskich autorów) Hans Eberhard Mayer - Historia Wypraw Krzyżowych( ujęcie dziejów ze specjalnym zwróceniem uwagi na religię) Peter Holt - Bliski Wschód od Wypraw Krzyzowych do 1517 roku. Bernard Hamilton - Wyprawy Krzyżowe Desmond Seward - Mnisi Wojny(pozycja bardziej popularno - naukowa) Zofia Kossak - Król Trędowaty( beletrystyka na koniec)

Oczywiście Hattin 1187

To że cesarstwo nie dorobiło się dobrego systemu przekazywania władzy nie jest do końca prawdą. Tetrarhia Dioklecjana nie była najgorsza i mogła mieć szanse powodzenia na dłuższą metę Los jednak chciał, że i ta w końcu się posypała. Wszystko tu moim zdaniem zależało od jednostek, bo wiadomo że sam system wady też posiadał.

Ciężko tutaj jednoznacznie ocenić, do tego jestem nie obiektywny bo uwielbiam okres Cesarstwa do kryzysu III wieku. Powiem tak: republika była świetnym, sprawdzającym się ustrojem w swoim czasie, ale pryncypat nastał we właściwym okresie i też się sprawdził w moim mniemaniu. W przypadku cesarstwa wszystko praktycznie zależy od jednostki panującej. Faktem jednak jest, że Imperium Romanum osiągnęło szczyt swojej potęgi właśnie za cesarstwa. Mój głos - mało obiektywny- oddaję na Cesarstwo Wyświetl postUżytkownik Explore dnia 25 październik 2008 - 09:54 napisał Republika była dobra kiedy Rzym zajmował tylko terytorium miasta czy Italii, ale kiedy rozrósł się na wielkie imperium, potrzebna mu była scentralizowana władza, a ponieważ właściwie niemożliwym był powrót do monarchii, jedynym wyjściem okazało się być cesarstwo... Otóż to Cesarstwo które okazało się być...potężniejsze niż republika kiedykolwiek :thumbup: Furiusz - skleiłem posty

Wiele tez Gibbona jest bardzo aktualnych i dzisiaj i ja też nadal cenię jego dzieło A charakterystyka Piusa nic dodać nic ująć

Widzę że zdecydowana większość stawia na Augusta Ja podziwiam wielu cesarzy i nie jestem w stanie dać jednoznacznej odpowiedzi. Sądze że najlepiej zwykłemu obywatelowi żyło się w spokojnych czasach Hadriana i Antonina Piusa. Świetnym władcą był oczywiście Marek Aureliusz. Ktoś już wspomniał wcześniej że wiele zrobił też Aurelian - zgadzam sie z tym. Konstantyn, Dioklecjan? według mnie raczej na dalszych miejscach ale zdecydowanie w czołówce. Trajan? podboje podbojami ale tu przeciętny obywatel żył raczej w nerwach. Cenię też trzech Flawiuszy(no Domicjan na pewno nie nada się na najlepszego władcę, to pewne )Mało kto wspomnia Klaudiusza jako dobrego władcę(zarzuca mu się zależność od żon, ale czy i u Augusta nie mamy po części analogicznej sytuacji?) Nie dam jednoznacznej odpowiedzi

Tchórzem zdecydowanie nie był ale czy nie sądzicie że ,,kupienie władzy" za pieniądze było trochę naiwne?Jak bym był na jego miejscu nie wystawiał bym sie tak przed szereg w takiej nie pewnej wtedy sytuacji. Moim zdaniem postąpił zwyczajnie głupio - nie zawsze można kupić wszystko za pieniądze. Ale jak widać Didiusz chciał zdobyć najwyższy urząd za wszelką cenę

Państwa Krzyżowców to temat bardzo rozwinięty. Dużo rzeczy już zostało tutaj powiedziane ale dodam coś od siebie. Spójrzmy na ogólne rozmieszczenie władztw w następstwie I Krucjaty: Główne i najsilniejsze Królestwo Jerozolimy na południu, nadmorskie Hrabstwo Trypolisu, Księstwo Antiochii i Hrabstwo Edessy. Sytuacja była o tyle skomplikowana, iż każde z tych tworów miało inny status prawny: Królestwo Baldwina było zależne od Stolicy Apostolskiej. Trypolis i Edessa były lennami bezpośrednio Królestwa Jerozolimskiego. Wyjatkowe pod tym względem było Księstwo Antiochii(Boemund złożył hołd lenny Cesarzowi Bizantyjskiemu co nieco skomplikowało układ sił chrześcijańskich w Lewancie) Czy władztwa mogły przetrwać? Jak wiemy chrześcijański Lewant był maksymalnie uzależniony od napływu nowej ,,siły ludzkiej"oraz ogólnie środków z Europy. Momentami ten napływ był silny(2,3,4 krucjata)a momentami, głównie w okresach pomiędzy poszczególnymi krucjatami właściwie znikomy. Krzyżowcy byli więc w tych okresach zdani sami na siebie. Zauważmy jednak że rozmieszczenie ziem frankijskich było dość korzystne - generalnie Islam mógł nacierać tylko od wschodu i południa. Zaopatrzenie docierało(albo i nie) morzem. Sytuacji nie poprawiały jednak waśnie między panami frankijskimi rządnymi zysku i wpływów, przedkładający je ponad dobro chrześcijańskiego ogółu na Wschodzie. Pierwszą oznaką słabości krzyżowców był upadek Hrabstwa Edessy.

Chyba bardziej stawia sie na VIIa bo badania Schliemana i późniejsze wykazały że właśnie w tym okresie miasto uległo całkowitemu zniszczeniu. Z tego co pamiętam to Troję VI daduje się od 1800 p.n.e i po badaniach między innymi ceramiki utożsamia z ogólną migracja Achajów na Peloponez właśnie w tym okresie.