dwójkarz

"A Ty jesteś mało wiarygodnym rozmówcą, nakręcasz się jakbyś był podstawiony? Chcesz wypromować książkę W. Skóry? Uważasz, że przecież nic lepszego powstać nie może? „Dwójkarz” robi to samo, chyba że Wy to jedna osoba??? A czy czasem to nie Panu Łukaszowi U. („dwójkarzowi”) dziękuje za współpracę we wstępie swojej książki W. Skóra???" Tamat co nieco zamarł - a wywołany przez kol. Muńka z imienia i pierwszej litery nazwiska, jak również nicka - zmuszony jestem ustosunować się przynajmniej do powyższego. Nie dysponuję jeszcze najnowszą, krakowską publikacją pod redakcją słupskiego tandemu, nie mogę zatem ocenić, czy i ile nowego wnosi do tematu tekst ucznia Kołakowskiego, doktora z Pruszcza Gdańskiego. Liczę, że w tym tygodniu książka wreszcie do mnie dotrze i wtedy, po zapoznaniu się z treścią całości, a w pierwszej kolejności tego artykułu - skrobnę o nim kilka zdań. Nigdzie nie napisałem, że nic lepszego powstać nie może - proszę nie przypisywać mi tych słów! Książka Wojciecha Skóry wyniosła wysoko poprzeczkę, wyznaczyła wręcz nowy kierunek, opisuje zagadnienie wielostronnie i kompletnie. Przypuszczam, że rozszerzenie zawartych tam treści o nowe, nie sygnalizowane sprawy, będzie bardzo trudne, ale nie niemożliwe. Nie znam pisarstwa Jendrzejewskiego, jego warsztatu, zasięgu kwerendy, nie wiem zatem czego się mogę spodziewać. Książki, artykuły oceniam bez względu na to czy znam autora, czy też nie, czy podziękował mi we wstępnie za pomoc, czy też był łaskaw "zapomnieć" o tym, czy jest z mojego "frontu", czy też ze zwaśnionego "dworu". Staram się pod tym względem zachować obiektywizm (na marginesie - Piotr Kołakowski podarował mi własną pracę o polsko - czesko(słowackich) stosunkach polityczno - wojskowych i - ale to zupełny przypadek - akurat Pomiędzy Warszawą a Pragą uważam za najlepszą pracę tego autora, czy można ją uzupełnić? można i sam kol. Muniek temu chyba nie zaprzeczy) - cenię Woźnego, Majznera, Mazura, Skórę, Rybkę, Stepana, Długajczyka, Zarzycką, Deszczyńskiego - nie ze względu na bliższą czy dalszą (mgławicową?) znajomość, ale za styl, warsztat, ujęcie tematu. Nie znam jeszcze najnowszej pracy Danielewicza o E5 i - choć autor związany jest dość blisko z frontem pomorskim - czekam na nią z niecierpliwością. Prace "starego mistrza" Pepłońskiego - niestety - w świetle nowych wydawnictw, prowadzonych szerokich kwerend - także przez jego naukowych wychowanków - postarzały się dramatycznie i mają coraz mniejszą wartość. Wystarczy rozdział o rozpoznaniu Sowietów w ostatniej, takiej sobie, pracy Kołakowskiego porównać z ustaleniami zawartymi w podstawowej pracy Pepłońskiego o wywiadzie na kierunku sowieckim - wreszczie choćby zagościł na terenie Mińska Protassowicki, którego profesor ze Słupska nie zauważał... I kończąc te świąteczne refleksje - mam ogromną nadzieję, że nasz kolega z Pruszcza Gdańskiego nie porzuci forum i powróci do dyskusji nad materiałem Jendrzejewskiego, gdy tylko napiszę o nim notkę.

Piszę z iPoda więc lakonicznie Ulatowski i dwójkarz to nie Gert administracja może to bez problemu stwierdzić jutro więcej.

Tytuł, jak i stosowane w pracy nazewnictwo, Skóra bardzo dokładnie wyjaśnia w tekście wstępu.

Kolega Muniek nie był łaskaw zauważyć, że od pewnego czasu dysponujemy świetną monografią polskiego wywiadu wojskowego na terenie Gdańska - Wojciech Skóra, Działalność gdańskiej ekspozytury polskiego wywiadu wojskowego w latach 1920 - 1930, Poznań 2011. Tam z pewnością znajdzie on (jak i wszyscy zainteresowani) wszystkie odpowiedzi na nurtujące do pytania. Ponadto na forum wspomnianym powyżej jest odrębny temat poświęcony książce. Nb. temat pracy doktorskiej Jendrzejowskiego jest co nieco ekscentryczny (błędny) - Polski wywiad wojskowy w Wolnym Mieście Gdańsk w latach 1918-1930. WMG powstało dopiero w 1920 roku...