virtualbob

Rodzina pojazdów Opel Blitz występowała w kilku podstawowych wersjach (w nawiasach produkcja): Typ 2,5-32 o ładowności 1675 kg i układzie napędowym 4x2 (10 tys.) Typ 3,6-36 S o ładowności 3300 kg i układzie napędowym 4x2 (73,5 tys.) Typ 3,6-6700 A o ładowności 3100 kg i układzie napędowym 4x4 (25 tys.) Półgąsienicowy Typ 3,6-36 S/SSM czyli popularny Maultier (4 tys.) Autobus Typ 3,6-47 mieszczący 30 pasażerów (2,9 tys.) Oczywiście na ich bazie były budowane także pojazdy specjalne.

Dla zainteresowanych - na mojej stronie są zestawienia sprzętu używanego przez III Rzeszę podczas DWS: http://www.dws-xip.pl/encyklopedia/niemcy/...mportowane.html Na razie jest zamieszczona broń strzelecka i artyleria - wkrótce dodam pojazdy. Jak to trochę ogarnę to dodam linki do poszczególnych pozycji w armiach oryginalnych właścicieli

Chyba troszeczkę więcej: Typ VIIC - zbudowano 568 sztuk z 587 zamówionych Typ VIIC/41 - zbudowano 91 sztuk z 245 zamówionych Typ VIIC/42 - z zamówionych 6 sztuk nie zbudowano żadnego

Pomysł utworzenia Wolnego Mista Gdańska na pewno był błędem dla jego mieszkańców. Duży port morski stracił podstawę swojego bytu - obsługę tranzytu z głębi lądu (obojętne Polski czy Niemiec) oraz upadek tamtejszego przemysłu stoczniowego, który podczas I Wojny Światowej uległ dużej rozbudowie.

Mnie zadziwia natomiast jak społeczeństwo tak podzielonej etnicznie Hiszpanii było w stanie udźwignąć ciężar tej wojny? Przecież takie prowincja jak Katalonia i Kraj Basków chciały szerokiej autonomi bez wzgledu czy będą rządzić republikanie czy faszyści. Co kierowało tymi ludźmi w razie konieczności opowiedzenia się po jednej ze stron?

A dlaczego 30 polskich dywizji piechoty nie miałoby pokonać 7 dywizji niemieckich? Z Wielkopolski do Berlina było jakieś 150 km, nie wspominając o pacyfikacji odciętych Prus Wschodnich. Zajęcie Pomorza Zachodniego i Śląska też nie nastręczałoby trudności. A wbijanie się w głąb Niemiec (w kierunku np. na Zagłębie Ruhry) chyba nie miałoby sensu z powodu wydłużenia własnych linii komunikacyjnych.

Nie bardzo rozumiem powyższe porównanie - bomba atomowa nie potrzebuje dużej penetracji (wybuchy podziemne powodują jedynie miejscowe zapadnięcie ziemi na powierzchni i zwykle wykonuje się je w zamknietych kopalniach). O zdolności przenikania przeszkód decyduje obciążenie przekroju czołowego - dlatego wszystkie współczesne bomby penetrujące mają mały przekrój. Czy widzieliście na zdjęciach jak duży jest pocisk do tego działa?

Niestety, ale te państwa więcej dzieliło niż łączyło i ustawicznie tworzyły one przeciw sobie różne układy dyplomatyczne... Monachium było konsekwencją doświadczeń z lat wcześniejszych - tym razem uznano ze lepiej skierować "głodnego lwa" na wschód, niż na zachód...

Niby w jaki sposób? Tak naprawdę ta bitwa niczego nie zmieniła - nie doprowadziła do żadnych zmian granic, ani nie zmieniła polityki obu stron konfliktu... Potrzeba było jeszcze wielu lat wojen aby zmienić układ sił.

Hohenzollernów podziwiam, ale działali oni zbyt lokalnie - dlatego oddałem głos na Habsburgów za ich zdolność do zdobywania wpływów na całym kontynencie.

Hiszpania Wam podpadła, że nie ma jej w tej ankiecie? Przecież to była podstawa armii Habsburgów toczących nieustanne boje o nowe terytoria w Europie.

"Święty Zastęp" (został stworzony w Tebach przez Pelopidasa i liczył ok. 300 żołnierzy) stał na skrajnym prawym skrzydle i praktycznie nie miał szans powalczyć ponieważ na przeciwko nikogo nie było - został oskrzydlony przez lekką jazdę macedońską i wycięty w pień... Zerwanie szyku sprzymierzonych Greków miało miejsce w centrum - pomiędzy oddziałami ateńskimi i tebańskimi stała zbieranina oddziałów sprzymierzonych (Eubea, Korynt, Megara, Leukas i Korkyra) i to ich oddziały się pogubiły po przesunięciu się do przodu Ateńczyków zrywając ciągłą linię. W lukę tą weszła natychmiast ciężka jazda dowodzona przez Aleksandra wywołując panikę i dezorganizację szyków sprzymierzeńców, a w konsekwencji porażkę sąsiadujących z nimi oddziałów Aten i Teb.

A dlaczego wybór ogranicza się tylko do tych trzech polis? //JKM zapomniałem dodać opcji "inne", ale już poprawiłem

Pozwólcie że zacytuję tekst opublikowany przez Scypiona na innym forum (dla mnie jest on autorytetem w tej kwestii): Czy teraz nadal uważacie że oba państwa łączyły tylko więzy etniczne?

Uważasz że Zakon urósłby w siłę na Węgrzech następnie pokonał Mongołów, a później jeszcze oparł się Imperium Osmańskiemu? Trochę nie za ambitnie?

2 falę to przecież wysłał - ze wzgledu na brak miejsca na pokładach japońskich lotniskowców samoloty wystartowały w dwóch falach. Co do zniszczenia infrastruktury remontowej to raczej przesada - dość ciężko zniszczyć doki, dźwigi, hale warsztatowe, nie wspominając o licznych okrętach warsztatowych/serwisowych znajdujących się wtedy w porcie. Generalnie 3 fala samolotów japońskich powinna zniszczyć zbiorniki paliwa okrętowego i lotniczego oraz cumujące w porcie amerykańskie okręty podwodne, które później nieźle im się dały we znaki...

A może Piorun jako element tego dywizjonu również powinien wykonać zespołowy atak torpedowy a nie "zgubić się" reszcie okrętów? Biskarcka nie trzeba było szukac - tak jak napisałem wcześniej on wcale nie uciekał (nie zmieniał prędkości i nie manewrował). W efekcie cały dywizjon niszczycieli poniósł porażkę, ponieważ nie odnotowano ani jednego trafienia przeciwnika - trochę dziwne jak na słabo manewrujący cel (Japończycy roznieśliby go na strzępy). To było jedno z nielicznych wydarzeń "medialnych" pozwalających pokazać że III Rzeszę można pokonać - z tej okazji wręczono bardzo dużo odznaczeń...

Za duży jak na Północny Atlantyk - słaba nanewrowośc pod woda i długi czas zanurzenia alarmowego. Preferuję poczciwy typ VII, który był motorem napędowym wojny podwodnej. Kompletna porażka - zaawansowana technologia odstawała od dostępnych środków. W efekcie finalny produkt był niskiej jakości i niebezpieczny dla własnej załogi. O czystych parametrach technicznych fajnie się nam czyta, ale rzeczywiste warunki bojowe to zupełnie co innego...

A po co nam więcej sprzętu - Francji w 1940 i ZSRR w 1941 roku znacznie większe ilości nie wystarczyły. Stosując błędną strategię i taktyke musieliśmy przegrać. Niestety nasi żołnierze i dowódcy byli źle wyszkoleni (praktycznie na doroczne manewry, a nie do prawdziwej walki) i podawane wyjątki jedynie potwierdzają tą regułę...

W ZSRR nikt się nie spodziewał żadnego oporu - myśleli że wystarczy "wjechać" na terytorium Finlandii i po sprawie. Problemem był brak dróg w Finlandii - oddziały radzieckie posuwały się terenem łatwym do obrony i nie mieli miejsca na rozwinięcie swoich przeważających liczebnie sił. Przedłużająca się walka spowodowała nadejście mrozów i w efekcie poważne problemy logistyczne olbrzymiej armii...

Ponadto wyspy te były solidnie umocnione (bunkry, artyleria nadbrzeżna) i miały całą dywizję piechoty do obrony. Ponieważ nie stanowili żadnego zagrożenia (brak okretów i samolotów) łatwiej było ich izolować - podobną taktykę zastosowano wobec Japończyków na Pacyfiku.

Liczba okretów eskorty raczej się nie zwiększyła - zadziałało raczej większe doświadczenie i utechnicznienie (nowe modele sonarów, radar, radionarmini) Do tego dochodzą samoloty działające z baz lądowych i lotniskowców eskortowych, ale także specjalnie tworzone grupy uderzeniowe aktywnie poszukujące U-booty już na Zatoce Biskajskiej. Zadziałała awersja Luftwaffe do wspoółpracy z Kriegsmarine - liczba samolotów patrolowych była niezwykle skromna jak na skalę działań prowadzonych równoczesnie na lądzie.

Operowanie z Australii i San Francisko na pewno byłoby dużo trudniejsze dla US Navy, niż z Hawajów. Błędem popełnionym podczas ataku było oszczędzenie gigantycznych składów paliw (mazut do okretów i benzyna lotnicza). A to przecież bardzo miękki cel...

Jest kilka punktów widzenia na tą potyczkę - poza gremialnym "dzielny Piorun pogromca Bismarcka" jest jeszcze kilka "punktów spornych": - Bismarck był pozbawiony możliwości manewrowania po trafieniu torpedą w ster i po prostu z minimalną predkością płynął pod falę (nie uciekał, nie robił uników) - ogień Pioruna nie wyrządził najmniejszych szkód pancernikowi - manewrujący w pobliżu Bismarcka polski niszczyciel utrudniał przeprowadzenie zespołowego ataku torpedowego grupie brytyjskich niszczycieli, wchodząc im na linię strzału Gdyby Pioruna tam nie było to pewnie nic by się nie zmieniło...

Klasyczne naloty bombowe na Wyspy Japońskie przyniosłyby gigantyczne straty wśród ludności japońskiej - koncentracja kilku tysięcy bombowców strategicznych doprowadziłaby do fizycznego unicestwienia większości japońskich miast. Desant byłby dla nich raczej zbawieniem niż groźbą...