Złomiarz

świętych hufców było więcej, podobno aż do II w.ś. chętnie nazywano tak elitarne jednostki wojskowe. Plota głosi, że złożone z par kochanków - obecność osoby, przed którą dany żołnież chciał się popisać miała działać stymulująco.

jestem skłonna się zgodzić. Obraz grzecznych ludzi średniowiecza niespecjalnie do mnie przemawia.(choć w temacie chodziło mi bardziej o moralność lóżkowo-gastronomiczną niż wojskowo-polityczną etykę). Niestety, wiele razy zdarzało się że Kościół wykorzystywał fanatyzm niektórych możnowładców i rycerzy, by wykorzystać ich do powiększania swoich dóbr. Ale byli też tacy, którzy Kościół i Boga mieli w .. głębokim uszanowaniu. Osobiście powalił mnie na łopatki i przeciągnął 100 metrów po betonie motyw z płatnymi pątnikami. Bogacz, gdy dostał za pokutę obowiązek odbycia pielgrzymki do miejsca świętego, opłacał pątnika, który wędrował do sanktuarium za niego, a następnie przynosił zleceniodawcy certyfikat odbycia pielgrzymki, wystawiony na nazwisko płacącego, a nie wędrującego. Podobno utrzymywała się z tego cała rzesza piechurów. Czy to nie słodkie?

Znacie taką grę jak red alert? przedstawia ciekawą alterhistorie: gdyby Hitler zginął za młodu i nie doszedł do władzy, II WŚ trwałaby nadal A tak poważnie: czy nie sądzicie, że gdyby nie pozbycie się Arabów z półwyspu iberyjskiego dziś Europa mogłaby być bardziej liberalna i otwarta? Przecież sąsiedztwo tak odmiennej kultury musiałoby nas uczyć szacunku i dogadywania się z ludźmi o dość mocno różniącym się od naszego światopoglądzie. A może odwrotnie, oprócz holocaustu mielibyśmy jeszcze gorsze niż mamy prześladowanie muzłumanów i okazję do popisania się nietolerancją i ciemnotą?

Motyw wielkiej nierządnicy tak mocno zakorzenił się w umysłach ludzi tamtej epoki, że doszło do zmieszania tej postaci z personifikacją próżności. Tak więc często kobieta czesząca długie włosy (próżność) to babilońska nierządnica. Skojarzenie proste i jak wiele mówiące o sile "biblii pauperum".

To sprytna metafora obrazująca to co się po krucjatach stało z kuchnią i higieną. Kontakt z bądź co bądź bardziej cywilizowaną kulturą wniósł wiele do składów handlowych ówczesnej europy. Ale do skutków dorzuciłabym także integrację krajów naszego kontynentu. Pierwszym czynnikiem ułatwiającym kontakty między przedstawicielami ludów Europy było bycie podbitym przez Rzym, jednak po jego upadku łączność pomiędzy nowopowstającymi państewkami i księstewkami zaczęła się sypać. Cesarz nie miał wielkiego znaczenia, a chrześcijaństwo w XI wieku w niektórych okolicach dopiero się szerzyło. Podczas krucjat poczucie posiadania wspólnego wroga wpłynęło na ukucie pojęcia "my-chrześcijanie" w umysłach rycerstwa. Czynnikiem scalającym mógł być też fizyczny kontakt ludzi wyruszających jedną kupą na saracena, konieczna współpraca przy realizacji tak ogromnego przedsięwzięcia, a także działalnośc łączników-nawoływaczy, związanych zarówno z Kościołem jak i z poezją, przemierzających dwory i zbierających ludzi na wyprawę.

Ja też nie mogę się powstrzymać przed sympatią do Achillesa, chociaż moim zdaniem byl porywczym dzieciakiem i skrajnym egoistą Zawalił, a potem ledwie mógł znieść konsekwencje. :shock: ale ja lubię takich ludzi. A propos tematu mam pytanie: jak sądzicie, który z przyjaciół walczących pod Troją, Achilles czy Patroklos był starszy? nie pytajcie, czemu mnie to ciekawi, tak tylko pytam. Sama mam sprzeczne dane: Achilles według mitu o ukryciu go przez matkę w chwili rozpoczęcia wojny musiał być dzieckiem, pozatym jakieś drzewko genealogiczne (nie wiem, gdzie je wygrzebałam) wskazywalo, jakoby Patroklos miał być czymś w rodzaju wujka Achillesa, nie mówiąc już o tym że imię znaczy kwiat pustyni i za nic nie pasuje do dojrzałego męzczyzny:) Z drugiej strony Patroklos słuchał Achillesa jak pies trąby, a ponadto z lamentów Pelidy po smierci przyjaciela wynika, ze obiecywał jego ojcu, iż będzie go bronić. :?: No i teraz nie wiem a BARDZO ciekawi mnie ta kwestia.