master86

Czyli z biegiem czasu ten temat będzie coraz bardziej tracić na znaczeniu. Tyle dobrego, bo i ci, których to dotyczy będą się wykruszać P.S. Ewentualnie temat będzie stanowił amunicje w przepychankach politycznych/światopoglądowych.

Jedyną rzeczą, która sugerowała by "wzrost popularności teorii spiskowych", to... internet i łatwość w ich szerzeniu. Z kolei ludzi, którzy je szerzą lub w nie wierzą, nie nazwałbym od razu głupcami. Postrzegam wiarę innych w teorię spiskowe, jako sposób interpretowania otaczającego świata, na który wpływ mają sympatie bądź antypatie, światopogląd, czy zdolność pojmowania zjawisk, posiadanej wiedzy. Forma "kamuflowania" się: zamiast przyznać, że nie mogę się z czymś pogodzić, tworzę "swój świat" za pomocą takiej teorii spiskowej, w ramach której funkcjonuje. A, że w USA jest duża popularność wszelkich teorii spiskowych? Cóż, kraj duży, to i takich ludzi dużo. W spisek 11 września to - z tego, co oglądałem w TV - wierzą ci, co też wierzą w sterowanie społeczeństwem przez CIA czy posiadanie przez armię/rząd USA dowodów na kontakty z UFO Z naszego podwórka sztandarowym przykładem teorii spiskowych jest temat Smoleńska, gdzie w zamach wierzą - mówiąc najprościej - ci, którzy nie cierpią PO i obecnego rządu. Tak samo z Żydami: kto Wam napisze, że światem rządzą Żydzi: ludzie z pokończonymi kilkoma kierunkami studiów, tytułami doktorskimi/profesorskimi, czy prości ludzie, którzy swoje frustracje wylewają np. na takiej "niezależnej.pl" :thumbup: Takich ludzi nigdy nie brakowało. Dzięki internetowi stali się tylko bardziej widoczni P.S. Teorie spiskowe mają to do siebie, że nie trzymają się kupy i wierzą w nie ci, co (z różnych względów) "nie ogarniają tematu"...

W nawiązaniu do książki Montefiore, polecam trzyczęściowy dokument BBC "Jerozolima. Narodziny świętego miasta" (film powstał w oparciu o książkę; Montefiore jest prowadzącym).

Nie piłeczkę... Logo z płyty Behemoth "Demonica" :thumbup: O rany... piłeczka. Padłem

Odniosłem się do tego: Nie do tego: I odniosłem wrażenie, że w temacie o błędach historyków robicie "wielkie halo" z powodu literówki, która z koboety robi mężczyznę... To ma być temat o błędach historyków czy literówkach? Polecam się. (co masz na myśli pisząc "kibolu")?

Będę uszczypliwy: co ma wspólnego błąd tłumacza/redakcji do tytułu wątku: "Błędy zawodowych historyków"? Tym sposobem można tu mnożyć przykłady literówek.

Wyprzedaję książki z braku miejsca. Poza tym planuję sięgnąć po pozycje z okresów, którymi na co dzień się nie interesuję, więc grosz by się przydał. Zakres tematyczny: III Rzesza, ZSRR, PRL, II WŚ: lista książek

I nie zobaczysz... chyba, że mi przyślesz do domu takowe zbiory dokumentów. Pozdrawiam.

Właśnie w tym rzecz: Weale pisze, że Himmler przykładał do czystości rasowej dużą wagę, a to się jednak gryzie z wciąganiem do Waffen-SS Ukraińców, Litwinów, Łotyszy, Estończyków czy nawet muzułmanów (13 Dywizja Górska SS Handschar). Więc jak? Przykładał wagę do czystości rasowej w SS, czy brał kogo popadnie, bo brakowało mu mięsa armatniego? Fakt, przyznaję: na stronie 38 Sterkowicz pisze, że Lebensborn miał przejmować te dzieci i się zająć opieką nad nimi. Porywaniem zajmował się kto inny. Jasne... Myślisz, że ludzie trzymają w domu zbiory dokumentów na każdy temat? Jaja sobie robisz?

Bez problemu na goglach... Wpisujesz imię i nazwisko delikwenta, dopisujesz death i bez problemu coś wyskoczy (sprawdzałem).

Od siebie dodam: Czesław Madajczyk, Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce, t.1-2, Warszawa 1970 Jak to mówią: książka stara, ale jara. Chyba jedna z ciekawszych (i ważniejszych) prac dotyczących niemieckiej polityki okupacyjnej w Polsce... Trochę się zdziwiłem, że nikt jej tu nie podał.

Stefan Korboński, Polacy, Żydzi i Holocaust. Ciekawa i sprawnie napisana książka. Pomimo niewielkiej objętości zawiera sporo ciekawych informacji (i drobnych błędów). Halik Kochanski, Orzeł niezłomny. Polska i Polacy podczas II wojny światowej. Mając doświadczenie z książkami Daviesa, miałem obawy co do zawartości książki. Ale jest dobrze Lektura jak najbardziej ok, może nie odkrywcza, ale dobrze się czyta i ciekawa. Autorka przedstawia całokształt historii Polski i Polaków podczas II wojny światowej, a więc mamy obie okupacje, deportacje do ZSRR, rząd londyński, Armię Andersa itp.

Czy ktoś z Was miał styczność z pracą Polska na przestrzeni wieków? Spis treści wygląda tak... Zdaje się, że to taka przekrojówka, ale nie wiem jak pobieżna i czy narracja nie jest zbyt... "sucha".

Zdecydowanie laptop. Po pierwsze mobilność, po drugie mobilność, po trzecie... wygoda Prawda jest taka, że obecnie laptopy spokojnie dorównują wydajnością pecetom. Wymiana podzespołów? Kto teraz wymienia podzespoły? Sprzęt tak szybko tanieje, że zanim aktualnie posiadany laptop odmówi posłuszeństwa, to cena mocniejszego sprzętu sporo spadnie. Z pecetem to samo: jeśli mówimy o gruntownej wymianie podzespołów, to już taniej będzie kupić laptopa. Gry? Też nie widzę problemu (choć znam ludzi, którzy na słowo "gry" odpowiadają: konsola). Z grzaniem się laptopa w łóżku to też lekka przesada, bo to zależy od samej konstrukcji lapka, np. mój (Lenovo G580) wogóle się nie grzeję, a wieczorami często oglądam filmy w łóżku. Z drugiej strony miałem kiedyś laptop Acera, którzy grzał się od... stania na biurku, więc - jak napisałem - to kwestia konstrukcji. A tablet? Dla mnie są niewygodne, nie lubię ich i uważam za zbędny "gadżet".

Kilka tygodni temu oglądałem film na temat śmierci Hitlera i teorii o jego ucieczce (tytułu niestety nie pamiętam, ale czy to dziwi? Tyle o tym filmów powstało. Gdy na niego znowu trafię, to dam znać). Za rządów Gorbaczowa, do ZSRR udali się niemieccy naukowcy, którzy mieli zbadać, będący w archiwum fragment szczęki Hitlera (oficjalnie szczątki Hitlera będące w posiadaniu Sowietów, zostały zniszczeone w latach 70. przez KGB). Otóż zbadano fragment szczęki i porównano ją ze zdjęciami rentgenowskimi uzębienia Hitlera. Wynik był pozytywny. Co do fragmentu czaszki, który również był w posiadaniu Rosjan, to była to czaszka kobiety w wieku 20-40 lat (Ewa Braun miała 33 lata) (gazeta.pl).

To ja dorzucę "kwiatki" (bynajmniej nie literówki, a głupoty) z książki Adriana Weala SS. Historia pisana na nowo. Po pierwsze: stwierdzenie, że „Himmler przykładał dużą wagę do czystości rasowej SS aż do 1945 roku (...)”(s. 103). Jeśli wierzyć takim stwierdzeniom, to jak można tłumaczyć zagadnienie cudzoziemskich ochotników w Waffen-SS, włącznie z Ukraińcami, Litwinami czy Łotyszami (czyli untermanschen w ideologii nazistowskiej)? Drugą kwestią jest działalność organizacji Lebensborn. Opisując ją, Weale stwierdza, że zła opinia o tej organizacji wzięła się z „pogłosek” o udziale personelu Lebensborn w uprowadzeniu 200 tys. dzieci z terenów okupowanej Europy. Wedle słów Autora: „w procederze tym nie brał udziału personel Lebensborn”(s. 104). Następnie stwierdza, iż „Lebensborn był jedną z nielicznych organizacji SS, która odegrała generalnie pozytywną rolę w niemieckim społeczeństwie, pomimo faktu, że funkcjonowała w ramach rasistowskiej ideologii narodowosocjalistycznej”(s. 105). Androny do potęgi...

Dla przyjemności: Aleksander Sołżenicyn, Krąg pierwszy, Na studia (i częściowo dla przyjemności): David R. Marples, Historia ZSRR. Od rewolucji do rozpadu, Ludwik Bazylow, Paweł Wieczorkiewicz, Historia Rosji.

Książka Andrzeja Paczkowskiego "Pół wieku dziejów Polski 1939-1989" została wydana po angielsku w USA (Half-century of Polish History 1939-1989; info ze strony IPN). Z książki tej uczyłem się do egzaminów i jest bardzo dobra - napisana w sposób zrozumiały, przedstawia najważniejsze wydarzenia, postaci i zjawiska z lat 39-89.

Krótko po wojnie Stalin planował "wykurzyć" zachodnich Aliantów organizując blokadę miasta, na co oni odpowiedzieli mostem powietrznym. Dla kolejnych Pierwszych Sekretarzy ZSRR, Berlin Zachodni był jak przysłowiowy "pryszcz na d***e": kapitalistyczna enklawa pośrodku socjalistycznego kraju. Paradoksalnie podzielony Berlin i kwestia przekraczania granicy między strefami, przyczynił się do upadku komunistycznych rządów w NRD, zakończonych zjednoczeniem kraju.

W Auschwitz-Birkenau byłem ze 2 lata temu ze znajomymi. Sam obóz - podobnie jak u kilku Forumowiczów wypowiadających się powyżej - nie zrobił większego wrażenia. Nie odczułem grozy tego miejsca, jego atmosfery: była bezchmurna, słoneczna pogoda; gwar - na każdym kroku turyści (w tym żołnierze z Izraela). Udało nam się "podczepić" do pewnego małżeństwa, które wynajęło przewodniczkę. Dowiedziałem się kilku ciekawostek, ale sporo wcześniej czytałem: o Auschwitz, mordach na Wschodzie i generalnie Trzeciej Rzeszy. Jedyne większe wrażenie zrobiły na mnie ekspozycję w obozie Auschwitz I: dokumenty, zdjęcia, włosy, buty, okulary, protezy, walizki... Co do Auschwitz II Birkernau: słynna rampa kolejowa, kilka zrekonstruowanych baraków i same fundamenty. Wiem i zdaje sobie sprawę ze znaczenia tego miejsca, lecz obóz Auschwitz-Birkernau stał się popularnym i "eksploatowanym" symbolem w naszej historii i - w pewnym sensie - "spowszedniał". Ja dodatkowo czytając o mordach i eksperymentach "medycznych", oglądając kroniki i zdjęcia zwyczajnie się "znieczuliłem" na te okropności. Dla mnie wizyta w Auschwitz-Birkenau była okazją do zobaczenia na własne oczy "znanego miejsca", o którym czytałem. Tak, jak wizyta w Malborku, Rzymie i Watykanie. Niczym więcej.

Aktualnie po raz szósty czytam Władcę Pierścieni (aktualnie Powrót Króla). Do tego poczytuje Ryszarda Terleckiego - Miecz i tarcza komunizmu. Historia aparatu bezpieczeństwa w Polsce 1944-1990. Jeszcze jakąś trzecią książkę planuję zacząć... Może biografię Heinricha Himmlera autorstwa Petera Padfielda.

Taa... na historycy.org też trollował.

Wielkie dzięki i pozdrawiam

Chodzi mi o jakąś jedną, konkretną książkę o powstaniu - o walkach, przebiegu powstania, taka solidna monografia bez zbytnego rozpisywania się o tle politycznym, działaniach rządu emigracyjnego, jego kontaktach z Aliantami (czyli nie oczekuję tego, co napisał Davies). Szukam książki o powstaniu jako takim. Spis treści, jaki podałeś zainteresował mnie. Co jeszcze być polecił?

Ostatnio myślę o zakupie tej pozycji. Chciałem się dowiedzieć więcej o charakter pracy: czy poza tym, co opisałeś, są teksty opisujące powstanie ogólnie, przybliżające jego przebieg, cele, poszczególne walki? Do tej pory o Powstaniu czytałem jedynie Normana Daviesa i - nie ukrywając, że dobrze się czytało - to książka jest bardzo ogólna i w sumie niewiele było na temat powstania jako takiego. Więcej poświęcono całej jego otoczce: kontaktom politycznym, planom i konsekwencjom.