Paul Carell autor " Spalonej ziemii " i " Operacji Barbarossa " jest na wielu forach odsądzany od czci i wiary . Stanę w jego obronie z prostego względu , autor przedstawia kampanie na wschodzie oczyma Niemców. Robi to pompatycznie ale nietuzinkowo . Nikomu nie zaszkodzi zapoznanie się z takim właśnie obrazem.
TO co uderza w "Spalonej ziemi." Carella to w zasadzie nie pompatyczny sposób pisania o Wehrmachcie (osobiście tego nie zauważyłem), lecz przede wszystkim ukazanie Armii Niemieckiej nie jako zwyrodniałych morderców, a ludzi walczących za swój kraj. Jakiekolwiek były pobudki poszczególnych żołnierzy i dowódców, Carell ukazuje Wehrmacht inaczej niż większość historyków. Jego książki są pewnego rodzaju hołdem dla bohaterstwa żołnierzy wchodzących, jakby na to nie patrzeć, w skład jednej z najwspanialszych pod względem militarnym, armii w dziejach ludzkości. Carell nie dywaguje w kwestiach moralnych, nie osądza - przedstawia fakty. Do tego robi to w nadzwyczaj interesujący sposób. Jeden z niewielu autorów potrafiących oddzielić kwestie moralne od czysto militarnych. Jakoby na potwierdzenie moich słów przytoczyć mogę chociażby przykład książki, w której opisał ofensywę aliantów w Normandii. Nie pozostawia suchej nitki na Wehrmachcie, uwydatniając błędy dowództwa i często ostro ironizując. W tej chwili nie pamiętam tytułu tej publikacji, ale postaram się szybko podać jej tytuł wraz z krótką notką na temat książki.
